به گزارش پایگاه خبری ربیع، در کلام خداوند سن معینی برای ازدواج مطرح نشده است، ولی از واژگانی چون «بلوغ»، «بلوغ حُلم»، «بلوغ نکاح» و «بلوغ اشدّ» میتوان به نحوی سن بلوغ و سنّ ازدواج را به دست آورد. شاید رساترین آیه در تعیین سنّ ازدواج این آیهی شریفه باشد که میفرماید:
وَ ابْتَلُوا الْیَتامی حَتّی إِذا بَلَغُوا النِّکاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْداً فَادْفَعُوا إِلَیْهِمْ أَمْوالَهُمْ ; یتیمان را آزمایش کنید تا هنگامی که بالغ شده و به نکاح تمایل پیدا کردند و آنان را به درک مصالح زندگانی خود آگاه یافتید، اموالشان را به آنان بدهید. (نساء: ۶)
شیخ طوسی در تفسیر آیه مینویسد:
معنای بلوغ نکاح آن است که به مرحلهی توانایی بر همخوابگی و تولید نسل برسند، احتلام فعلی منظور نیست (شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۱۱۶.)
در تفسیر مراغی آمده است:
بلوغ نکاح رسیدن به سنی است که استعداد و آمادگی ازدواج حاصل شود و آن بلوغ حلم است. نوجوان در این حالت میل پیدا میکند همسر و سرپرست خانواده باشد. (تفسیر مراغی، ج ۴، ص ۱۸۸.)
در برخی از احادیث نیز بلوغ نکاح به احتلام تفسیر شده است. در روایتی از امام صادق(علیه السلام)ذیل آیهی ۶ سوره ی نساء آمده است:
(من کان فی یده مالُ بعض الیتامی فلا یجوز له ان یعطیه حتی یبلغ النکاح و یحتلم) ; کسی که مال یتیمان نزد وی است، حق ندارد مال را در اختیار یتیم بگذارد، تا اینکه به بلوغ جنسی و احتلام برسد. (تفسیر صافی، ج ۱، ص ۳۹۱.)
در این روایت بلوغ نکاح به احتلام تفسیر شده است.
خلاصه آنکه، معیار سن ازدواج از نظر قرآن همان قدرت داشتن بر ازدواج، توانایی همخوابگی و تولید نسل است.
تشویق خدا و رسول خدا در امر ازدواج
قرآن کریم میفرماید: «وَانْکِحُوا الاَْیامی مِنْکُم وَالصّالِحینَ مِنْ عِبادِکُم وَاِمائِکُم اِنْ یَکُونُوا فُقراءَ یُغْنِهِمُ اللّهُ مِنْ فِضْلِهِ وَاللّهُ واسِعٌ عَلیمٌ ؛(نور/۳۲. ) مردان و زنان بی همسرخود را همسر دهیدهمچنین غلامان وکنیزانصالح ودرست کارتان رااگر فقیرو تنگ دست باشند خداوند از فضل خود انان را بی نیاز می سازد خداوند گشایش دهندو اگاه است .
مرد و زن با توجه به نیازهای روحی، عاطفی، جسمی و جنسیای که دارند، مکمل یکدیگرند و برای داشتن زندگی گوارا و سعادتمند، جفت شدن و در کنار یکدیگر قرار گرفتنِ این دو، اجتنابناپذیر است.
تنها شیوهای که هر یک از زن و مرد میتوانند با آن دیگری را به بهترین وجه، تکمیل کنند و به خواستههای روحی و روانی همدیگر پاسخ مناسب بدهند، ازدواج است. از اینرو، در نزد خداوند بهترین و محبوبترین بنیان و سازه که دربردارنده شرط اساسی سعادت بشر است، همین ازدواج میباشد.
رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله در اینباره میفرماید: «ما بُنِیَ فِی الاِْسْلامِ بِناءٌ اَحَبَّ اِلَی اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، وَاَعَزَّ مِنَ التَّزْویجِ؛ در اسلام هیچ بنایی ساخته نشده که نزد خدای عزوجل محبوبتر و ارجمندتر از ازدواج باشد.» ( بحارالانوار، ج۱۰۰، ص۲۲۲، ح۴۰.)
ایجاد مودّت و محبّت درامر ازدواج
خداوند متعال در بیان آثار سازنده پیوند زناشویی میفرماید: «وَمِنْ آیاتِهِ اَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ اَنْفُسِکُمْ اَزْواجا لِتَسْکُنُوا اِلَیْها وَجَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّهً وَرَحْمَهً اِنَّ فی ذلِکَ لاَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّروُنَ»؛ (روم/۲۱.)و از نشانه های او اینکه همسرانی ازجنس خودتان برای شما افرید تا در کنار انان ارمش یابید و در میانتان مودت و رحمت قرارداد در این نشانه های است برای گروهی که تفکر میکند
پس از گذشت مدت کوتاهی از ازدواج، چنان علقه و وابستگی بین زن و شوهر به وجود میآید که در بیشتر موارد، هر یک از آنان، همسرش را بر خود مقدم میدارد و حاضر است خود متحمل رنج و آسیب شود؛ ولی همسرش از رنج و زحمت در امان باشد.