روایات معصومین علیهم السلام خبر از فتنه های سنگین در دوران غیبت می دهد فتنه هایی که باید بر آنها صبر پیشه ساخت. این روایات می گوید در به گزارش پایگاه خبری ربیع، دوران غیبت حضرت مهدی علیه‌السّلام فتنه‌های فراوان پدید می‌آید و مشکلات بسیار بر سر راه دینداران و پیروان ولایت و امامت ایجاد می‌شود، تا آنجا که نگاهبانی ایمان و مواظبت بر تقوی همچون کندنِ خارهای بوته خار(وظایف منتظران ص۲۱)، یا نگه داشتن قطعه سنگی گداخته با دست، دشوار است. امتحانات الهی یکی پس از دیگری برای مؤمین پیش می‌آید و میزان صبر و استقامت آنان را به بوته امتحان می‌گذارد. امام صادق-علیه‌السّلام- می‌فرماید: «امر فرج برای شما نمی‌رسد مگر پس از نابودی، نه به خدا سوگند! نمی‌رسد مگر پس از آنکه خوب و بد از هم جدا شوند، نه به خدا سوگند! نمی‌رسد مگر پس از آنکه در اثر آزمایشات گوناگون، خالص و پاک شوید»( بحارالانوار، ج۵۲،ص۱۲۴)
رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: «به‌زودى گروهى بعد از شما مى‌آیند که یک مرد از آنها اجر پنجاه‌نفر شما را داراست. گفتند:اى رسول خدا علیه السّلام!ما با تو در بدر و احد و حنین.بودیم و دربارۀ ما قرآن نازل شده است. فرمود:اگر چیزهایى را که به آنها بار کرده‌اند،به شما تحمیل کنند،شما مانند آنان صبر نمى‌کنید.»( خورشید مغرب ،محمدحکیمی ص۲۸۱)
امام حسین علیه السّلام فرمود: «شکیبایان بر اذیّت و تکذیب در زمان غیبت او به منزلۀ شمشیرزنان(راه خدا)در پیش روى رسول خدا صلّى اللّه علیه و اله هستند.»( بحار الأنوار:١۴۶/۵٢ ) روایت حمران از امام صادق علیه السّلام که فرمود: «آیا نمى‌دانى هرکس منتظر امر ما باشد و بر آزار و اذیّت‌هایى که مى‌بیند صبر کند،او فردا در گروه ما خواهد بود؟»( بشاره الإسلام:١٣١)
محمّد بن سنان از یونس بن ظبیان نقل مى‌کند که مى‌گفت:از امام صادق علیه السّلام شنیدم فرمود: «همانا اهل حقّ همیشه در شدّت(زحمت)بوده‌اند.آگاه باش!این تا مدّت نزدیک و عاقبت طولانى خواهد شد.»( غیبت نعمانى:ص ١۵٢)
امام على علیه السّلام در نهج البلاغه مى‌فرماید: ٣ملازم زمین شوید(آرام باشید)و به امتحان‌ها شکیبا باشید،دست‌ها و شمشیرهایتان را به حرکت درنیاورید و با خواسته‌هاى نفستان نجنبید.خداوند (مسؤلیّت)چیزى را که در(دوش)شما قرار نداده است شتاب نکنید،به یقین هرکس از شما با معرفت خدا و رسول و اهل بیتش علیهم السّلام در رختخوابش بمیرد،شهید از دنیا رفتهاست و اجرش با خداست و سزاوار(دریافت)پاداش نیّت عمل خیرش خواهد شد و آن نیّت بمنزلۀ شمشیر زدن(در راه خود)خواهد بود.به تحقیق،براى هرچیزى مدّت و مهلتى است.»