به گزارش پایگاه خبری ربیع، بحث وحدت شیعه و سنی بحثی استراتژیک و بسیار مهم است که در هر شرایطی باید جدی گرفته شود. مخصوصا اینکه خاورمیانه روزهای پرتلاطمی را سپری می‌کند و هم‌صدایی و یکپارچگی برای حفظ منافع ملی کشور بیشتر از هر برهه دیگری اهمیت دارد، در صورت به وجود آمدن وحدت فرق اسلامی در ایران که اتفاقا در منطقه جایگاهی فاخر دارد، در مناسبات روز حرف‌های بیشتری برای گفتن می‌توان داشت. به‌هرحال، بسیاری از ساکنان مناطق مرزی را سنی‌نشینان تشکیل می‌دهند و با تعامل شیعه و سنی است که آنها نسبت به هر زمان دیگری، رغبت بیشتری نسبت به انجام تکلیف‌های ملی خواهند داشت. البته رهبری نظام بارها مانند سخنانی که دیروز از ایشان در رسانه‌ها منتشر شد، بر مسئله وحدت و همکاری شیعه و سنی تاکید کرده‌اند و به‌همین‌دلیل لازم است تا مقدمات برای اجرایی شدن نظر ایشان انجام شود. به‌هرحال، جمهوری‌اسلامی تا به امروز مشکلات بزرگ‌تری را به‌راحتی حل کرده است و وحدت داخلی به قاعده مسئله‌ای نیست که امر محال قلمداد شود. با وجود این همه تاکید و اصرار رهبری نظام، متاسفانه به نظر می‌رسد بدنه مدیریت میانی کشور اهمیت این بیانات ایشان را به خوبی درک نکرده‌اند و گام‌های مناسبی در‌این‌زمینه برداشته نشده است. به‌طور مثال تاکنون برای استان‌هایی که سنی‌نشین هستند، نه‌تنها استاندار سنی انتخاب نشده است، بلکه حسرت این را داریم که اقلا در حد معاونت وزیر یا مدیرکل شاهد حضور یکی از هم‌مذهبان خود در مسئولیت باشیم. البته ناگفته پیداست که شرط اصلی وحدت این است که فضایی توام با دوستی ایجاد شود تا ایران را در دنیا به‌عنوان کشوری بشناسانیم که اتحاد ۱۰۰درصدی در داخل را به هدفی محقق تبدیل کرده است. البته بارها شاهد این بودیم که کنفرانس‌ها و نشست‌هایی در راستای رسیدن به وحدت شیعه و سنی برگزار می‌شود که به نظر می‌رسد در بسیاری از موارد به نتیجه دلخواه دست نیافته است. مهم، ‌اصلاح نگاه‌های مدیران میانی است. تا نگاه نامحرم به سنی‌ها از بین نرود و در عمل نشان ندهیم که یکی شدن را واجب می‌دانیم، شاهد تغییری در این روند نخواهیم بود.