هیچ کجای دنیا را نمی‌توان مثال زد که درگیر اختلافات سیاسی نباشد. اما باید در نظر بگیریم که تحت هیچ شرایطی اختلاف سلیقه نباید به خصومت، کینه‌توزی و انتقام‌جویی منجر شود، در غیر‌این‌صورت ما هیچ‌وقت نمی‌توانیم توقع داشته باشیم که همه یک نظر داشته باشند و نظرهای همدیگر را هم تحمل کنند. لازم است به آنهایی که فکری متفاوت با ما دارند به‌عنوان انسان‌هایی که آزادی اندیشه و فکر دارند، احترام بگذاریم و اجازه بدهیم که آنها در راستای اهداف خود تلاش کنند. شرح این شرایط درحالی است که در فضای سیاسی ایران گروهی هستند که نظر خودشان را حجت می‌دانند و برای خود بیش از آنچه حق است، شأن و جایگاه قائل هستند که همین عامل موجب شده تا فضایی اختلاف‌برانگیز و هزینه‌ساز خودنمایی کند. نتیجه چنین حالتی این می‌شود که مخالفان عقیده‌ای خود را با انواع تهمت‌ها و افتراها مواجه می‌کنند؛ بنابراین باید گفت، لازم است تا به جای دشمنی و کینه‌توزی اختلاف سلیقه‌های موجود را با عقل‌گرایی مدیریت کنیم که این نکته‌ای است که من از سخنان رییس‌جمهور درک می‌کنم.
البته در کشور متاسفانه شاهد فضایی هستیم که جدل حتی بین قوای حاکمیتی هم رواج دارد و به‌همین‌دلیل قطعا «ترمیم فضای موجود را دشوار می‌کند» به‌همین‌دلیل باید تاکید کرد که قطعا همه دستگاه‌ها باید سعه‌صدر لازم را داشته باشند و البته قانون هم در هر شرایطی اصل در نظر گرفته شود تا بتوانیم از این طریق هم‌صدایی که لازم است، تجربه کنیم.
البته باید اذعان داشت که حل شدن مشکل در کوتاه‌مدت خوش‌بینی است اما اگر تلاش‌مان را به سمت مدنی کردن حرکت گرایش‌های سیاسی بگذاریم، می‌توانیم به تبدیل فضای مملو از اختلاف فعلی به آرامش عمومی امید داشته باشیم. مخصوصا اینکه جمهوری‌اسلامی علاوه بر مسائل داخلی با شرایطی روبه‌رو است که تهدیدها و محدودیت‌های بین‌المللی را به‌عنوان مانعی جدی پیش‌روی خود می‌بیند تا بتوان این‌طور گفت که تلاش برای همیت بیشتر از هر برهه دیگری لازم‌تر است تا بتوانیم مسیرهای صعب‌العبور پیش‌رو را به سلامت طی کنیم و بدانیم که در وضعیت فعلی هم‌صدایی؛ اوجب واجبات است.
انتهای پیام/