پایگاه خبری ربیع/ فرق هائی بین جنگ نرم و جنگ سخت وجود دارد، در جنگ سخت معمولا سرزمین ها هستند که تصرف می شوند، اما در جنگ نرم افکار و اندیشه های مسلمانان است که دچار آسیب می شود و مورد تاثیر قرار می گیرد.

در جنگ سخت آسیب ها و ویرانی ها محسوس و ملموس است و با سرمایه گذاری دوباره بازسازی می شود ولی در جنگ نرم آثار تخریب و استحاله افکار و اعتقادات در کوتاه مدت محسوس نیست و با سرمایه گذاری هم قابل جبران نیست.

مسئله مهم این که در جنگ نرم انسان ها دواطلبانه می پذیرند که تحت تاثیر افکار کشور دیگر یا دیدگاهی که قصد تحمیل خود را دارد، واقع شوند.مردم معمولا در جنگ سخت مقاومت و ایستادگی از خود نشان می دهند و سختی آن را به جان می خرند اما  در جنگ نرم  به لحاظ فرهنگی حالا چه در بعد کلان آن در جهان اسلام، چه در بعد خرد آن در بین کشورهای اسلامی، طوری حرکت می شود که افراد کشورها داوطلبانه معیارهای غربی را بپذیرند و این شاید اصلی ترین چالشی است که در مقابل اتحاد اسلامی قرار دارد اینجا بدلیل غیر ملموس بودن و بزکی که به آن داده می شود مقاومت کمتر دیده می شود و گاهی بدون توجه به محتوای تهاجم نرم براحتی پذیرفته میشود.غرب با جنگ نرم، در دو بعد عمل می کند.

اول ایجاد اختلاف میان مسلمانان از طریق ارائه اندیشه هایی که موجب تفرقه می شود و دوم تشدید اختلاف میان کشورهای مسلمان تا این کشورها متحد نشوند.

چند حرکت عمده را غربی ها در همین چهارچوب جنگ نرم، علیه جهان اسلام دنبال می کنند.

فرقه سازی مذهبی، سیاسی و ایجاد گروه های تروریستی شبه نظامی که در واقع با قرائت های مختلف از دین اشاعه داده می شود. برای تحقق این هدف فرقه ها و قبیله های دینی و سیاسی ایجاد می شوند مثل بابیگری، مثل وهابیت و گروه های دیگری که امروز مطرح هستند.

گروه های تفکیری که تفکر خاص خود را دارند، وهابیت، گروه های اخوانی که شاخه ای از سلفی گری هستند، گولن ها و فرقه های مختلف دیگری که به نحوی از سوی جهان غرب ایجاد و تقویت می شوند و هدف این است که مسلمانان و کشورهای مسلمان متحد نشوند.

دامن زدن به درگیری های قومی و مذهبی که متاسفانه در بعضی از کشورها، خود مسلمانان داوطلبانه آن را پذیرفته اند و با توهین به مذهب مقابل آغاز شده و باعث ایجاد تفرقه و دور شدن مسلمانان از یکدیگر می شود. درگیری هایی که میان کشورهای مسلمان از جمله سوریه و و ترکیه، عربستان و قطر، عراق و ترکیه، پاکستان و افغانستان و موضوع هلال شیعی، باعث می شود که مسلمانان به هم نزدیک نشوند و این همان موفقیت اهداف جنگ نرم است.

یک رویکرد دیگر غرب، نخبه پروری با هدف نفوذ است. تلاش می کنند که طیفی از روشنفکران دینی در چهارچوب اهداف و مسائل خود بپرورانند. جایزه هایی را طراحی می کنند، به این نخبگان داده می شود.

اینها را در دنیا مطرح می کنند، داوطلبانه کشورهای اسلامی از این افراد برای سخنرانی و مشورت دعوت می کنند، کتاب های اینها در کشورهای اسلامی توزیع و تبلیغ می شود، در حالی که هدف پشت پرده پروژه نخبه پروری همان بحث ایجاد اختلاف در میان مسلمانان و جهان اسلام است.

امروز ما با این نوع چالش ها مواجه هستیم. اما چه راهکارهایی را ما باید برای مقابله با این چالش ها دنبال کنیم. راهکارهائی مطرح شده یکی آنست که باید به تقویت دیپلماسی و جایگزین کردن مذاکره در مقابل منازعه پرداخته شود.

بی شک در دنیای امروز هر جا جنگی اتفاق بیفتد حتما دیپلماسی خوب عمل نکرده است. هر جا اختلافاتی تشدید شود حتما دیپلمات ها ضعیف عمل کرده اند. در سیره نبوی هم می بینیم که پیامبر اکرم صلوات الله علیه هم معمولا قبل از هر جنگی، با طرف مقابل گفتگو می کردند. یعنی از نظر ایشان مذاکره مقدم بر جنگ بود. نامه هائی را می فرستادند، سفرایی را اعزام می کردند، بیش از صد نامه پیامبر اکرم (ص) نوشتند که در واقع برای دعوت به اسلام یا جلوگیری از جنگ و ایجاد صلح بود.

اگر ما واقعا همین بعد عملی دیپلماسی پیامبر را امروز در دنیا بتوانیم ترویج کنیم این شائبه هایی که علیه جهان اسلام و شخص آن حضرت است که اسلام با جنگ و شمشیر پیشرفت کرده را ما می توانیم خنثی کنیم و این موضوعی است که اخیرا مقام معظم رهبری برآن تاکید فرموده اند.

هیچ گاه در اسلام از جنگ استقبال نشده و این به دلیل اهمیتی که در اسلام به نفوس انسان ها داده می شود. دیپلماسی چنین هنری دارد. هنر دیپلماسی، تلاش برای کاهش اختلافات است و وقتی که دیپلماسی در مسیر اتحاد اسلامی قرار گیرد، چنانچه به خوبی استفاده شود می تواند تقریب و تفاهم ایجاد کند.

مسئله فلسطین الآن مهمترین گفتمانی است که  باید روی آن کارجدی صورت گیرد بویژه که با نابخردی ترامپ امروز مسئله اصلی و عمومی جهان اسلام شده و دنیای اسلام آمادگی هماهنگی در راستای مقابله را دارند.

باید از منبع قدرت نرم یعنی دیپلماسی استفاده شود که محور اصلی آن رسانه است. آشنایی و بکارگیری رسانه های مختلف مکتوب و مجازی امری است که می تواند صدای جهان اسلام را به مسلمانان و مردم دنیا برساند که اگر این صدا به مردم جهان برسد طرفداران زیادی دارد و گفتمان دینی و انسانی می تواند در مقابل تحرکات انسان ستیز بایستد و بشریت را از وضعیت نابسامان امروز را بسامان کند.

داعش امروز در عین حالی که یک تهدید است برای ما یک فرصت است. چون امروز اکثر جهان اسلام چه شیعه چه سنی برای مقابله با تکفیریون با هم اتفاق نظر دارند. این موضوعی است که می تواند به عنوان یک گفتمان مشترک مورد استفاده واقع شود و محوری برای گفتگو قرار گیرد. امیدوار هستیم که در سایه این قبیل فعالیت ها بتوانیم هر چه بیشتر شاهد اتحاد و اتفاق در جهان اسلام باشیم.

انتهای پیام/