به گزارش پایگاه خبری ربیع، مدیر مسئول/ در روایت آمده است”المومن مرآه المومن” مومن آینه مومن است. نقش آینه اینست که خوبی و بدی را کنار هم و با هم نشان می دهد زشتی و زیبایی را نشان می دهد نه ازعیان نمودن زیبایی ابایی دارد و نه از آشکار نمودن زشتی، بلکه زیبایی ها را نشان می دهد تا این نقاط قوت تقویت شود و ضعف ها را می گوید تا راهکاری اندیشیده شود و از این ضعف ها بیرون رفته و هر تهدیدی به فرصت تبدیل شود.
در روایتی دیگر امام صادق علیه‌السلام فرموده‌اند: احب اخوانی الیّ من اهدی الی عیوبی» محبوبترین برادرانم کسی است که عیب‌های مرا به من هدیه کند (تحف‌العقول ص ۳۶۶) بر مبنای این دو روایت است که معمار کبیر انقلاب اسلامی فرمودند: هر فردی از افراد ملت حق دارد که مستقیما در برابر سایرین، زمامدار مسلمین را استیضاح کند و به او انتقاد کند و او باید جواب قانع کننده بدهد و در غیر این صورت اگر بر خلاف وظیفه اسلامی خود عمل کرده باشد خود به خود از مقام زمامداری معزول است. (صحیفه نور جلد۴ص۱۹۰) شاید همین دو روایت زمینه دموکراسی بودن اسلام را بخوبی بیان کند و اعتراض مردمی به مسئولان را توجیه کند و سعه صدر در مقابل منتقدین را به نمایش بگذارد.
حضور و حرکت اعتراضی مردم نیز بر همین مبنا قابل تحلیل و تفسیر است مردم آمدند تا عیب کار دست اندر کاران را بیان کنند آمدند تا گلایه های جمع شده در مدت زمانی طولانی را که نیاز مند انتقال به برنامه ریزان و مسئولان جامعه است را به مدیران اهدا کنند و از آنها بخواهند عیوب موجود و درذهای رنج آور را درمان کنند آمدند بگویند آمارها و ارقام برای ما قابل فهم و لمس نیست چرا می آیید آمار می دهید در حالی که می دانید مردم مشکل دارند! مگر اینکه دستتان دور از آتش باشد و درآمد ها و حقوق ها آنچنانی فهم را از شما گرفته باشد که در این صورت راهش همان کاری است که مردم کردند گرچه عده ای منحرف با ایجاد اغتشاش نگذاشتند مردم به آرامی حرفشان را بزنند و عیب و نقص های موجود را به مسئولان هدیه کنند. تا دیگر نیایند از مناسب بودن شاخص های اقتصادی کشور حرف بزنند بلکه بیایند از وضع و شرایط نا مطلوب عذر خواهی کنند و چاره ای بیندیشند و این روزنه های گزش را ببندند.
وقایعی که در روزهای پایانی دهه اول دیماه در برخی شهرهای کشور در واکنش به گرانی و تورم و بیکاری و رکود و مشکلات اقتصادی و معیشتی براه افتاد تهدید نبود بلکه فرصتی بود برای توجه بیشتر مسئولان به کمبودها و مفاسدی که وجود دارد و تکانی بود برای تحرک بیشتر مجریان امور مردم بخصوص در حوزه اقتصاد، مردم می خواستند عیب ادراه کشور در حوزه اقتصاد را آینه وار بیان کنند تا مسئولان از شعار و حرف و آمارهای آنچنای خارج شوند و برای اصلاح امور اقتصادی ملت دستی بجنبانند. زیرا شرایط اقتصادی کشور می گوید گوش شنوایی برای پذیرش مشکلات مردم دیده نمی شود که اگر می شد مردم نباید به این وضع باشند. مردم و شرایط موجود اقتصادی بیانگر اینست که با گذشت قریب به چهار دهه از انقلاب اسلامی گوش برخی از دولتمردان و مسئولان کشور چنان سنگین شده است که مردم برای بیان مطالبات و خواسته‌های به حق خودشان مجبور شده‌اند بر سر آنها فریاد بکشند تا بلکه بفهمند و تاسف بار آنکه بعضی از مسئولان خود را به کری زده و یا فریاد مردم را نمی‌شنوند و یا آن چنان از مردم فاصله گرفته‌اند که درک مشترکی از آنها ندارند.
به جای چاره‌اندیشی و رسیدگی و مداوای درد مردم هر خواسته صنفی و معیشتی آنها را رنگ و بوی سیاسی و جناحی می‌دهند تا بتوانند با فرافکنی خود را پاک جلوه دهند.
این در حالی است که در آموزه‌های دینی اسلام، از نظر رئیس مذهب تشیع کسانی که عیوب امام و پیشوای مسلمین را به او بگویند از محبوب ترین افراد شمرده می‌شوند. معمار کبیر انقلاب اسلامی تصریح می‌کنند که افراد ملت حق دارند مستقیماً زمامداران را در برابر سایرین استیضاح کنند و اگر مسئولی نتواند پاسخ قانع کننده بدهد، عملی بر خلاف وظیفه اسلامی انجام داده و خود به خود از مقام زمامداری معزول است.
شاید امروز بتوان گفت مسئولان نگاه و گوش جان خود را به مردم متوجه کنند و مشلاتی که مردم را می رنجاند را بشناسند و در رفع آنها بکوشند و دل نگرانی مردم را برطرف کنند بطور قطع مردم با مسئولان در جهت رفع مشکلات همراه و هم گامند.
نشانه های مشکلات بوضوح دیده می شود و مسئولان نیز باید به آن اعتراف کنند و دست به کار شوند.
عمیق‌تر شدن شکاف‌های طبقاتی و بالا رفتن روحیه اشرافی‌گری و گرانی و رکود و بیکاری و تبعیض و بی عدالتی از جمله این مشکلات است که باید دیده شود و چاره ای اندیشیده شود.
انتهای پیام/