به گزارش پایگاه خبری ربیع، چرا از قیام امام حسین (ع) به عنوان ماندگارترین قیام تاریخ نام میبریم؟ چرا آثار این قیام و پیامدهای آن غیرقابل مقایسه با سایر قیامهای تاریخ است؟ چرا این قیام، روز به روز شکوفاتر و تاثیرگذارتر میشود؟
و هزاران چرایی که به سادگی و با کلمات و جملات نمیتوان پاسخ داد. گرچه هزاران کتاب و مقاله و … در طول ۱۳۷۹ سالی که از این واقعه تاریخی میگذرد نوشته و چاپ و منتشرگردیده است اما هنوز عمق آثار این قیام بینظیر قابل مطالعه و پژوهش و تحقیق است. بی شک بررسی و تبیین ابعاد مختلف این قیام اصلاحطلبانه و آزادیخواهانه تأثیر شگرف و قابل ملاحظهای در بیان نکات مبهم و روشنگری اقشار مختلف مردم به ویژه اقشار تأثیرگذار جامعه دارد.
آری، قیام حضرت امام حسین (ع) که سرآغازی برای بیداری ملتهای پس از خود و شکلگیری قیامهای خونخواهانه و آزادیطلبانه گردید و با اهداف مهمی چون اصلاح امت زمان پیامبر اسلام(ص)، امر به معروف و نهی از منکر و احیای ارزشهای دینی و اسلامی صورت گرفت، تنها قیام و حرکتی بود که برای زنده کردن اسلام و نابودی کفر انجام شد و بخوبی به هدف مورد نظر رهبری این قیام، یعنی امام حسین(ع)، رسید.
قیام امام حسین(ع) و حادثه کربلا گرچه در مدت کوتاهی اتفاق افتاد اما این قیام آثار و پیامدهای مهمی برای اسلام و انسانهای آزادیخواه در طول تاریخ به ارمغان گذاشت.
به جرأت و به تحقیق باید گفت که این قیام علاوه بر اینکه به احیای دین خدا کمک کرد و موجب رشد و شکوفایی درخت اسلام گردید، روح شهادت طلبی و شجاعت را در مسلمانان دمید و درس فداکاری و ایثار را به بشریت آموخت و دستگاه فاسد اموی و دستگاههای مشابه آنرا با خطرات جدی مواجه ساخت و الگویی برای همه قیام ها و نهضتهای خونین شد و در مدت کوتاهی به سقوط خلافت آلابوسفیان و در درازمدت به برچیده شدن خلافت بنیامیه منجر شد، در همیشه تاریخ برای آزادی انسانها ایفای نقش نموده است.
حادثه کربلا در طول تاریخ به یک الگو و سرمشق بزرگ تبدیل شد و شیوه مبارزه با ظلم و فساد را به آزادگان جهان نشان داد و فرهنگ جهاد و شهادتطلبی را به مسلمانان مبارز به ودیعه نهاد و اکنون بعد از ۱۴ قرن از هر زمان دیگر شکوفاتر گردیده و به شکوفایی مسلمانان انجامیده است.
یکی از پیامدهای مهم این قیام احیای دین اسلام و آئین پیامبر(ص) است آنهم در زمانی که خلفای فاسد بنیامیه(معاویه و یزید) در پی حذف دین اسلام و نام پیامبر(ص) بودند و بدعتهای فراوانی را در دین رسوخ دادند.
آنها با تمام توان وارد عمل شده بودند اما قیام امام حسین(ع) همه نقشههای شیطانی آنان را نقش برآب کرد. آنها تصور میکردند با شهادت امام حسین(ع) و یارانش و به اسارت بردن اهلبیت ایشان توانستهاند هم دشمن خود را از سر راه بردارند و هم از دیگران زهر چشم بگیرند تا هیچ کس بنای مخالفت با حکومت آنانرا در سر نپروراند.
آنان با قتلعام فجیع امام حسین(ع) و یارانش و به اسارت بردن اهلبیت ایشان و پیکوبی و آذین بستن شهرهایی چون کوفه و شام و همچنین برپاکردن مجالس سرور و شادی و بر نیزه کردن سرهای نورانی و مطهر شهدای کربلا و دیگر جنایتهایی که انجام دادند، موجب تحقیر اهلبیت شدند، غافل از اینکه این اعمال درواقع تیرخلاص و شمارش معکوس برای از بین رفتن خلافت بنی امیه و دستگاه اموی بود. خون پاک سیدالشهداء(ع) و یارانش باعث بیداری مسلمانان و آبیاری درخت اسلام شد و چهره پلید و فاسد بنیامیه را برملا نمود.
به صراحت می توان گفت با قیام امام حسین(ع) نه تنها آیین پیامبر بزرگ اسلام نجات یافت بلکه از محو اهداف رسالت سایر انبیا نیز جلوگیری به عمل آمد. شاید به همین دلیل است که در زیارت وارث امام حسین(ع) را وارث انبیای بزرگی چون حضرت آدم(ع) ، حضرت نوح(ع)، حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) معرفی کرده است.
امروز کسی نمی تواند قیام امام حسین(ع) و آثار و پیامدهای بینظیرش را منکر شود بلکه همه عقلا و اندیشمندان عالم و آزادگان جهان قیام امام را ماندگارترین قیام میدانند چراکه اصل بقای اسلام و شکوفایی و گستردگی آن به برکت آن قیام عظیم است.