به گزارش پایگاه خبری ربیع، بزرگان و پیشوایان دین همواره بر اهمیت پوشیده داشتن اســرار تأکید کرده‌اند. گاه در بین عرفا هم میان شیخ و مریدان مطالبی به عنوان راز گفته می‌شده است که اغلب فاش نگشتن آن برای شیخ اهمیت بسیاری داشته و چه بسا این روش، وسیله‌ای برای آزمایش و محک زدن صداقت مریدان و سالکان به شمار می‌رفته است. مولانا نیز بر اهمیت حفظ اسرار تأکید می‌کند چرا که «هــر رازی نشاید بازگفت!» مولانا هشدار می‌دهد در مورد سه چیز خیلی کم سخن بگو چون دشمنان و بدخواهانی در صدد آسیب رساندن به انسان هستند و همواره منتظر فرصت می‌گردند بنابراین از راه و مقصدت، از دارایی و اموالت و از اعتقــاداتت نزد دیگران سخن مگو: «در بیان این سه، کم جنبان لبت/از ذهاب و از ذَهَب وز مذهبت/ کین سه را خصم است بسیار و عَدو/ در کمین‌ات ایستد چون داند او» مولانا حتا از سیره و روش پیامبر (ص) هم شاهدی می‌آورد تا بر اهمیت راز داری بیفزاید، می‌فرماید پیامبر (ص) هم به صورت سر بسته و پنهانی با اصحاب خود مشورت می‌کردند یا نظر آنها را جویا می‌شدند و گاهی با یاران خود به گونه‌ای رای‌زنی می‌کردند که دشمنان چیزی از آن سر درنیاورند و بدین ترتیب پیامبر (ص) پاسخ خود را از اصحابش می‌گرفت بی‌آنکه دشمنان و منافقان بویی از آن ببرند: «مشورت کردی پیمبر بسته‌سر/ گفته ایشانش جواب و بی‌خبر/ در مثالی، بسته گفتی رأی را/ تا نداند خصم، از سر، پای را/ او جواب خویش بگرفتی از او/ وز سوالش می‌نبُردی غیر، بــو»
عاطفه بازفتی