به گزارش پایگاه خبری ربیع، هر روز که از خانه خارج می شویم نگاهمان به درختانی می افتد که تا همین چند وقت پیش سرپا و سرسبز بودند، اما الان نفس هایشان به شماره افتاده و یکی پس از دیگری خشک می شوند،برای همین ریه های شهر حال خوشی ندارند. خشکسالی و کمبود بارش ریشه به تیشه آنها زده و رمقی در وجودشان نمانده است.درختان این نعمت های الهی به انسان ها اکسیژن اهدا می کنند و زمانی که خشک و قطع می شوند ذره ذره از اکسیژن شهر کم می شود.

وقتی به پارک ها و خیابان های شهر می نگریم از غم و غصه درختان عجیب دلمان می گیرد، زیرا فضای سبز و درختان سرکشیده به فلک ،مثل سابق نیستند و با شهر غریبه شده اند.

آری نفس هایمان دیگر با کم شدن درختان گرفته و به راحتی بلا نمی آید. امروزه با افزایش جمعیت و بار ترافیکی اهمیت وجود درختان را دوچندان کرده است زیرا به عنوان ریه های شهر عمل می کنند و منجر به پاکسازی هوا و از بین بردن آلودگی های محیط زیستی می شوند.

اما به چه علت و علت هایی حال و احوال درختان به این روز درآمده که نگاه هر رهگذری را به خود جلب می کند و اندوه در چهره اش نمایان می سازد.طی سال های اخیر با گرم شدن زمین و کمبود بارش منابع آبی با بحران همراه شده است.نتیجه کمبود نزولات آسمانی باعث شده خشکسالی و حتی فرونشست ایجاد شود و نه تنها رودخانه و منابع زیرزمینی بلکه محیط زیست را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد.

از این رو درختان از این بحران مصون نبوده و بیشترین ضربه را دیده اند.از طرفی بدلیل کم آبی،آفت ها به جان آنها افتاده است.به همین دلیل هر روز با خشک شدن برگ ها و ریشه آنها مواجه می شویم.درختانی که فضای شهر را آنچنان زیبا کرده بودند تا نقاشی طبیعت برپا شود.

در شهر اصفهان با قطع جریان آب زاینده رود و همچنین خشک شدن مادی ها و نهرها ریشه بسیاری از درختان نابود و خشک شده است.

علاوه بر تاثیر عوامل طبیعی در بحران خشکسالی از عوامل انسانی نمی توان گذشت‌.مصرف بی رویه آب و همچنین الگوی نادرست کشت در بخش کشاورزی سبب هدر رفت آب شده و بحران آب را تشدید می کند.در بخش صنایع نیز شاهد عدم مدیریت مصرف آب هستیم.گرچه در طی ساخت و سازهای صورت گرفته در شهرها نیز ریشه بسیاری از درختان خشک شده است.البته بی توجهی و بی مسئولیتی مسئولان را در جان دادن درختان نمی توان نادیده گرفت.

حال با توجه به حال وخیم درختان بایستی نسبت به آفت کشی و سیراب کردن آنها اقدام نمود، تا لااقل جان درختانی که زخم کمتری از خشکسالی و کمبود آب خورده اند نجات پیدا کند.

ما انسان ها نیز باید بیشتر هوای درختان را داشته باشیم و چه از نظر مدیریت مصرف آب و چه از نظر توجه به عدم آسیب رساندن در حفظ آنها کوشا باشیم.به امید شهری مملو از درختان رشید و سرزنده.

نجمه کریمیان