به گزارش پایگاه خبری ربیع، چهاردهم تیرماه روز قلم را به همه نویسندگان سخت کوش و متعهدو قلم فرسایان دنیای مکتوب ماندگار تبریک و تهنیت می گویم. قلم، زبان دوم جامعه بشری است، قلم، زبان عقل و معرفت و احساس هر یک از انسانها و بیانکننده تفکر، اندیشه و شخصیت کسی است که آنرا دست گرفته و بوسیله آن اندیشه هایش را به رشته تحریر می آورد. تمامی ابعاد رشد و پیشرفت، پیروزی و آرامش و معرفت و شناخت جامعه بشری، ریشه در قلم دارد. قلم رمز ماندگاری تجربههای تلخ و شیرین و علوم و دانش های انسانی است که در اختیارآیندگان قرار می دهد تا انسانها از یک سوراخ یک بار بیشتر گزیده نشوند و راه رفته دیگران را با هزینه سنگین نپیمایند بلکه چراغ راهشان قرار دهند و چشمشان به ادامه راه باشد. به واقع، قلم ماندگار ترین معجزه و تاثیر گذارترین ابزار در پهنه جغرافیای عالم و عمیقتر از هر ابزار دیگری برای پیامبری و پیامآوری است، قلم رمز جاودانگی است. اینکه خداوند در قرآن به قلم قسم یاد می کند گویاترین شاهد بر شرافت و قداست آن است: «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ؛ سوگند به قلم و آنچه نویسند.» در جایی که خداوند، صاحب هستی به آفریدهای از آفریدههای خود قسم یاد میکند، بشر در چه جایگاهی میتواند از ارج و منزلت آن سخن براند. در نخستین ارتباط وحیانی رسول خدا صلیاللهعلیهوآله با مبدأ هستی در غار حرا، سخن از قلم به میان میآید، تا جایی که خداوند خود را اینگونه معرفی میکند: «الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ؛ آنکه با قلم آموخت.»
اما فلسفه وجودی قلم و نگاشتن، برقرای ارتباط میان مکتبها، آموختن تجربهها و تعالی اندیشههاست. حضرت امیر مؤمنان علی علیهالسلام میفرماید: «قلم تو، رساترین و گویاترین چیزی است که از سوی تو سخن میگوید.» بر اساس این روایت، قلم، شیواترین و بهترین ابزاری است که در هر برههای از زمان میتواند رسالت خود را انجام دهد و شخصیت و اندیشه های یک فرد را ماندگار نماید. قلم، سرچشمه تمدنهای بشری و منشأ پیشرفت و تکامل علوم، بیداری اندیشه ها و افکار و شکل گرفتن مذاهب، منشأ هدایت و آگاهی بشر، حافظ علوم و معارف، پاسدار افکار اندیشمندان، حلقه اتصال فکری علما، و پل ارتباطی گذشته و آینده است، و حتی ارتباط آسمان و زمین نیز از طریق لوح و قلم حاصل شده است. قلم، وسیله ای است که انسانهای جدا از هم از نظر زمان و مکان را پیوند می دهد؛ قدرت قلمِ متکی بر حق و عدالت، از هر اسلحه ای قویتر و برنده تر است. اصحاب قلم و نوشتن، می توانند نسل هایی را در سراشیبی های انحراف به سقوط بکشانند یا تعالی ملت هایی را رقم بزنند. کلام و نوشته، رابط نویسنده و خواننده است. پس می تواند عامل همدلی گردد که امروز بیش از هر زمان نیاز کشورها و ملتهاست پس ای قلم به دستها مراقب باشید! نویسندگان متعهد و بشردوست که رسالت خود را در قبال اجتماع انسانی و فرهنگ متعالی آن شناخته اند، با بهره مندیِ هنرمندانه از زبان، خواست ها و آرمان های انسان ها را بیان می کنند و با موشکافی قلم، رازگشایی ها می نمایند و ضمن روشنگری راه فضیلت و کمال، تاریکی های نادانی را از فضای زندگی آنان می زدایند و سختی ها و تلخی های حیات را با زلال اندیشه های حکیمانه و خیرخواهانه خود گوارا می سازند. این قلم های پاکند که عدالت را پشتیبان بوده، نقاب زرین تزویر را از چهره صاحبان زر و زور می زدایند و مدافع حقوق توده های ستمدیده و مظلوم اند. امروز شرایط ایجاب می کند قلم ها بدون لرزش چهره کریه رانتخواران، نجومی بگیران و مفسدین اقتصادی را افشا کنند این کمترین توقع مردم از نویسندگان است! بی تردید پیشرفت ها، امتیازها و مزایای علمی، دینی، ادبی و فکری جوامع پیشرفته کنونی جامعه بشری مرهون کوشش و نگارش نویسندگان پاک طینت و پاک نیت دیروز است و چشم اندازهای امیدبخش فردای بشریت نیز به تلاش نویسندگان بشردوست امروز وابسته است. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می فرماید: «قلم، نعمتی بزرگ از سوی پروردگار است. اگر قلم نبود، سیاستی و دیانتی استوار نمی شد و زندگی خوشی در روزگار نبود». نکته ای که باید بر آن تاکید داشت اینست که مدیران و مسئولان جامعه فضا را برای نوشتن باز کنند و دست قلم بدستان دلسوز و منصف و عدالت پیشه و نیز شجاع وباصداقت راببوسند و آنان را حمایت و تقویت کنند به تعبیری جوهر قلم را باید تقویت نمود باید با زبان و عمل به قلم فرسایان منتقدی که منصفانه و از روی علم و صداقت قلم می زنند میدان داد و اجازه داد برای حرکت در مسیر پاکی و صراط مستقیم قلم ها حرکت کنند و با بیان کاستی ها و ارائه راهکارهای موثر و شفاف سازی اوضاع به تکلیف عمل کنند نباید با انواع بیان ها و محروم سازی ها قلم ها را در غلاف قرار داد. قلم های اندیشمندان باید بدون ملاحظه قدرت و ثروت تراوش داشته باشند و این تراوشات عامل اصلاح امور گردد نترسیم و نترسند از شفاف سازی قلم ها که این منفعت همگانی را در بر دارد نگاه کج و معوج به دست و قلم دلسوزان اندیشمند مانع رشد، اصلاح، پیشرفت و تعالی است پس قلمها را در جهت منافع ملی و مردممان آزاد بگذاریم آنها نیز از این فضای باز در مسیر تعالی جامعه قلم بزنند و قدر این فرصت طلایی را بدانند و اجازه تراوشات زهر آگین را به خود و قلم خود ندهند. مسئولان باید از منتقدان قلم به دست که بی غرض می نویسند هر چند نوشته اشان شفاف سازی کند و آنها و عملشان را افشا کند با روی باز پذیرا باشند چراکه در اولین مرحله انحراف افشا شدن هزینه اش بسیار کمتر از راه ناپسند طولانی را طی کردن و برای همیشه از صحنه خارج شدن است.
مظفر حاجیان