مظفر حاجیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، هر جامعه ای که آلوده به فسادشد براحتی سقوط می کند و همه آرمانهایش به باد فنا می رود دشمنان جوامع آزاد شده از بند اسارت را رها نمی کنندو با رواج انواع فساد مترصد به اسارت کشیدن آنان هستند و برای رسیدن به این آرمان وهدف از هر راه و طریقی استفاده می کنند از جنگ گرفته تا رواج انواع مختلف فساد، معمول ما اینست که تا واژه فساد را می شنویم و یا می بینیم فساد مالی در ذهنمان متبادر می شود در حالیکه فساد می تواند اخلاقی، تربیتی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی و… باشد و نیز در خانواده، محله، محل کار و یا در یک روستا و شهر و موقعیت های زمانی و مکانی مختلف بوجود آید حال برای پیشگیری ابتلا به این درد و رنج چه باید کرد تا به درمان نیاز نشود؟ راه پیشگیری از هر فسادی آگاهی دادن و آموزش است و بعد نظارت و کنترل، و این آگاهی دادن باید هم در سطح خانواده باشد و هم در سطح جامعه، به نظر می رسد خانواده مهمتر از جامعه باشد چراکه جامعه را خانواده می سازد اینکه خداوند متعال در اولین روزهای ماموریت پیامبر اسلام به او امر فرمود”وانذر عشیرتک الاقربین” شاهدی براین مدعاست. فساد من وتو نمی شناسد کوچک و بزرگ و شاه وگدا و مدیر و بیکار و… نمی شناسد بلکه در کمین همه است بویژه در کمین ارباب ثروت و قدرت،  دلیل آن هم خیلی روشن است. چون شیطان که قسم نخورده فقط یک جریان خاص را وسوسه یا دچار فساد بکند. تعبیر او این است که «لاغوینّهم اجمعین». می‌گوید من هر که را از دستم بر بیاید مصون نخواهم گذاشت. هیچ فرد یا جمعیت و حزب و جناحی مصونیت ندارد و برخورد مقطعی و جناحی با فساد خودش یک فساد خسارت‌بار است.متاسفانه  یک عده‌ای یک حاشیه امن پیدا می‌کنند. به خاطر این که مثلاً در یک جریانی در یک موضوعی خودشان را در یک طرف قرار داده‌اند. فساد، حاشیه امن نباید داشته باشد. باید با فساد برخورد بشود.

قرآن کریم می فرماید:  «ایها الذین آمنوا کونوا قوامین بالقسط شهداء لله ولو علی انفسکم»ای کسانیکه ایمان آورده اید اگر ادعای عدالت و ادعای مبارزه دارید، حتی اگر در این جا خودت دچار مشکل هستی اول باید آن را حل بکنی!  «ولو علی انفسکم او الوالدین و الاقربین.» و آن کسانی که اطراف و نزدیک و منتسبین به تو هستند! حالا یا منتسبین خانوادگی یا جناحی یا هر چیز دیگر! شرط اولش این است. این یک شاخص قرآنی است. در همین سال‌هایی که بحث مبارزه با فساد دائم در کشور مطرح شده اگر ما همین یک شاخص را انجام داده بودیم امروز چقدر جلو تر بودیم.پس قرآن می فرماید برای مبارزه با فساد باید از خودت شروع کنی و از نزدیکانت، همچنانکه برای دعوت به دین خدا همین شیوه امرشد یعنی این یک شاخص مهم است اگر کسی توانست خود را از فساد نجات دهد و فساد را از خود و خانواده و نزدیکانش دور کند می تواند فساد دیگران را هم بزداید و با آن به مبارزه بر خیزد.و نیز قرآن می فرماید «یا ایها الذین آمنوا کونوا قوامین لله شهداء بالقسط و لا یجرمنّکم شنئان قوم علی الّا تعدلوا» یعنی در خود مبارزه با فساد نمی‌توانی بر مبنای غلط و غیر عادلانه عمل بکنی. نمی توانی خلاف تقوا عمل بکنی، در این راه باید با تقوا عمل کنی.او فرزند من است و از اعضای خانواده من است یا از هم حزب سیاسی من است و … جایی در این مبارزه ندارد بلکه رعایت تقوا می تواند این مبارزه را به پیروزی واقعی برساند و امروز باید مبارزه با فساد به معنای اعمش جزو مطالبات مردمی قرار بگیرد و مخصوصا نخبگان پیگیر باشند اگر مبارزه با انواع مختلف فساد در حال رشد و توسعه است این مبارزه باید به مطالبه همگانی تبدیل شود حداقلش جلو رشدش گرفته می شود و از گسترش آن کاسته می شود و این وظیفه همه مردم ومسئولین است.

مظفر حاجیان