محمد حاجیان
به گزارش پایگاه خبری ربیع، ۱۲ شهریور سالروز شهادت شهید رئیسعلی دلواری به نام روز مبارزه با استعمار انگلیس نامگذاری شده است. در این روز و همه روزها یاد قهرمان مبارزه با استعمار شهید دلواری و همه شهدای راه مبارزه با استکبار و استعمار را گرامی می داریم. شهید رئیسعلی دلواری آزادی‌خواه و رهبر قیام جنوب با حکم جهاد علمای دینی بوشهر علیه نیروهای انگلیسی قیام کرد و پس از چندین بار غلبه بر نیروهای غاصب، در ۱۲ شهریور سال ۱۲۹۴ به دست یک نفوذی سر سپرده انگلیس به طرز ناجوانمردانه ای به شهادت رسید و به نماد ایستادگی و مبارزه با استعمار تبدیل شد. رئیس علی ازدوران نوجوانی با علما و مجتهدین ارتباطی نزدیک داشت و به آموختن دروس دینی پرداخت. وی هنگامی که متوجه حضور انگلیسی‌ها در بوشهر می‌شود بلافاصله با علمای دینی به شور و مشورت می پردازد و کسب تکلیف می‌کند و مجوز مقابله و جهاد در مقابل استعمار انگلیس را می گیرد. آن شهید راه آزادی و استقلال در نبردهای مختلفی مقابل نیروهای متخاصم قرار گرفت که می‌توان به نبردهای جنگ جهانی اول، نبرد دلوار، و نبرد بوشهر اشاره کرد. وی در این نبردها ضربه‌های سنگینی بر پیکره نیروهای انگلیسی وارد کرد و موفق شد هفت سال این نیروها را از خاک ایران خارج کند. از رئیسعلی در راه مبارزه سوگند نامه ای ماندگار شده که یک جمله‌اش را می آوریم: ای کلام الله گفتار مرا شاهد باش من به تو سوگند یاد می کنم که اگر انگلیسی‌ها بخواهند بوشهر را تصرف کنند و به خاک وطن من تجاوز کنند،
در مقام مدافعه برآیم و تا آخرین قطره خون من بر زمین نریخته است، دست از جنگ و ستیز با آنان نکشم و اگر غیر از این رفتار کنم، در شمار منکرین و کافرین به تو باشم و خدا و رسول از من بیزار شوند. بلاخره انگلیسی‌ها در رمضان سال ۱۳۳۳ ه.ق عملاً بوشهر را اشغال کردند و پرچم خود را بر فراز دارالحکومه و دیگر ادارات به اهتزاز درآوردند. آنها یک آلمانی و همسرش را که علیه انگلیسی‌ها تبلیغ می کردند، توقیف کرده و به هندوستان فرستادند. نیروهای رئیسعلی با شبیخون‌های شبانه موفق شدند کنسولگری و تأسیسات آن را به آتش بکشند و نایب کنسول انگلیس که مورد محافظت شدید سربازان هندی بود توانست از این مهلکه بگریزد. زمانی که مقامات انگلیسی تصمیم قطعی درباره اشغال بوشهر و پیشروی به سوی شیراز را داشتند به منظور تطمیع رئیس علی، دو نفر از متابعان حیدرخان حیات داودی را به دلوار فرستادند تا موافقت او را با پیاده شدن قوای انگلیس در کرانه خلیج فارس و حرکت به سوی شیراز جلب کنند. نمایندگان حیدرخان ضمن ملاقات با رئیس علی متذکر شدند که چنانچه او از قیام علیه قوای اشغالگر صرف نظر کند، مقامات انگلیسی چهل هزارپوند به او خواهند پرداخت. رئیس علی در پاسخ می‌گوید: چگونه می‌توانم بی‌طرفی اختیار کنم در حالی که استقلال ایران در معرض خطر جدی قرار گرفته‌است. پس از مراجعت نمایندگان حیدرخان، نامه تهدیدآمیزی از طرف مقامات انگلیسی به رئیس علی نگاشته شد مبنی بر این که چنانچه بر ضد دولت انگلستان قیام و اقدام کنید، مبادرت به جنگ می‌کنیم، در این صورت خانه‌هایتان ویران و نخل‌هایتان را قطع خواهیم کرد. رئیس علی در پاسخ دندان شکنی به مقامات انگلیسی نوشت: خانه ما کوه است و انهدام و تخریب آنها خارج از حیطه قدرت و امکان امپراطوری بریتانیای کبیر است. بدیهی است که در صورت اقدام آن دولت به جنگ با ما، تا آخرین حد امکان مقاومت خواهیم کرد. این مبارز شجاع و نستوه نه از تهدید انگلیس از میدان به در رفت نه پیشنهاد تطمیع آنان توانست او را از مبارزه منصرف سازد. لذا انگلیسی‌ها به این نتیجه رسیدند که رئیسعلی مرد سازش نیست و با چهار کشتی جنگی برای گلوله باران دلوار و مجاهدان دلواری به همراه پنج هزار سرباز انگلیسی و هندی وارد منطقه شدند که رئیسعلی در اولین اقدام خود زنان و کودکان را از دلوار خارج کرد. سربازان با قایق به سمت دلوار آمدند رئیسعلی دستور داد مبارزان از تیراندازی دست بردارند و پس از آنکه سربازان بیگانه رسیدند، دستور حمله داد از کثرت انفجار دود باروت بر سر دلوار آسمان ساحل دریا چنان تیره و تار شد که نیروهای دشمن دیده نمی‌شدند. لذا فرمان عقب‌نشینی به تپه‌های اطراف دلوار را داد و نیمه شب با بکارگیری تاکتیک قدیمی خود، شبیخون نهایی را آغاز کرد؛ جنگی تن به تن در گرفت و فرمانده دشمن به دست رئیسعلی کشته شد و تا ظهر روز بعد، با ازدیاد تلفات دشمن نسیم فتح و پیروزی بر پرچم رئیسعلی و دلواری‌ها وزید و دشمن عقب نشینی کرد. اما امان از نفوذی! زیرا در این نبرد شجاعانه و پس از قطعیت پیروزی، رئیسعلی توسط یک نفر نیروهای نفوذی فریب خورده وطن‌فروش به شهادت رسید. جنازه رئیسعلی شش ماه در گورک به صورت امانت نگهداری شد و پس از آن با تشییع جنازه‌ای طولانی و بی‌نظیر، جسد او را به وادی‌السلام در نجف اشرف حمل کرده و در کنار پدرش به خاک سپردند.
رهبر معظم انقلاب در سفر به دلوار در جمع مردم این شهر بیان داشتند: شجاعت‌های رئیس علی دلواری و نیز پشیتبانی مردم بوشهر از مبارزات آیت الله سید عبدالحسین لاری و شجاعت های شهید عاشوری از جمله یادگارهای ارزنده تاریخی ایران است.
اکنون و برای همیشه تاریخ رئیسعلی و مردم شهرش افتخار ملت و کشور ایران است و استعمار باید بداند امروز رئیسعلی ها در این کشور فراوان و بیشمارند از طرفی امکانات جنگی پیشرفته نیز در اختیار دارند ودر مقابل هر حرکت استعماری ایستادگی می کنند و اجازه نخواهند داد پای استعمار در این سر زمین باز شود.
محمد حاجیان