نجمه کریمیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، بعد از واریز یارانه ها اصلاح قیمت ها صورت گرفت و قیمت های جدید مرغ ،تخم مرغ ،لبنیات و روغن اعمال شد و برداشت از یارانه ها امکان پذیر شد.

طبق گفته های رئیس جمهور درگذشته ارز به واردکننده داده میشد که مشکل آفرین بود ولی الان به مصرف کننده پرداخت میشود.

بر این اساس دولت جراحی اقتصادی را آغاز کرد جراحی ای که به هر حال با درد همراه است.دولت یکی از اهداف خود از اصلاح یارانه ها را براندازی فقر مطلق می داند .

آنچه که بایستی به آن توجه کرد این است که در میان دهک ها فقط دهک دهم از برخورداری از یارانه محروم هستند.ولی باید گفت امروزه با طبقه ای از ثروتمندان تورمی روبرو هستیم و برخی از افراد موجود در این دهک در سال های اخیر با موج سهمگین تورم مواجه شدند و بر خلاف آنکه بر ارزش ثروتشان از جمله مسکن و ماشین افزوده شد ولی درآمد آن ها به طور قابل توجهی افزایش نیافته است.پس باید بین ثروت و درآمد تفاوت قائل شد.البته از منظر بروکراسی نیز این مسئله با اشکالاتی همراه است.زیرا برخورداری از یارانه حق هر فردی است همانطور که در ابتدای پرداخت یارانه به مردم به همه افراد جامعه تعلق گرفت.

حضرت علی (ع) نیز در زمان خلافتشان به همه افراد جامعه خویش اعم از فقیر و ثروتمند ۳ دینار از بیت المال پرداخت می کردند. پس چرا دولت تفاوت قائل شده و به همه ی مردم یارانه پرداخت نمی کند.

نکته بعدی پرداخت مبلغ متفاوت یارانه بین دهک ها است که این نیز بار روانی در جامعه ایجاد می کند.

در ارتباط با جراحی اقتصادی دولت نگرانی و اشکلاتی وجود دارد.یکی از این نگرانی ها شوک تورمی است که ممکن است ایجاد شود و به طور زنجیره وار به کالاهای دیگر سرایت کند پس بنابراین درست است که هر جراحی ای درد دارد ولی باید درد را برای مردم کم کرد.

یکی از روش هایی که می توان این درد را کم کرد این است که دولت نرخ دلار را تک نرخی کند و یک مبلغ مشخصی برای آن تعیین نکند و نهایتا تا ۱۰ ماه آینده قیمت آن را ثابت نگه دارد و همچنین دولت در درآمد و اشتغال مردم گشایش ایجاد کند تا باز هم این درد کمتر شود.

نکته قابل اهمیت این است که جراحی اقتصادی بدون اصلاح ساختاری قطعا منجر به مرگ می شود.

نجمه کریمیان