نجمه کریمیان
به گزارش پایگاه خبری ربیع، بیست و یکم ماه مبارک رمضان مصادف است با شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع). ایشان در سحرگاه نوزدهم ماه رمضان برای اقامه نماز صبح راهی مسجد کوفه شدند و هنگامی که سر از سجده برداشتند با شمشیر زهرآلود ابن ملجم مرادی فرق سر مبارکشان شکافت وآن ملعون حرمت ماه خدا را در حق حجت او در برابر بندگان رعایت نکرد و در هنگامی آن حضرت در حضور حضرت حق بود، خون او را ریخت.
خون سر و صورت امام را رنگین کرد و محراب عبادت به خون ایشان آغشته شد. امام در آن لحظه زمزمهاش این بود: «بسم الله و بالله وعلی مله رسول الله: فزت و رب الکعبه» به پروردگار کعبه رستگار و کامیاب شدم.
امیرالمومنین اولین مظلوم عالم بودند و از غربت و جهل مردمان زمانه خویش سر بر چاه میبردند و درد و دل می کردند.
دردایشان در جهل مردمانی بود که ادعای دانستن می کردند ولی در اصل نادان بودند و بدست همین افراد نادان شربت شهادت نوشیدند ،زیرا مردم آن دوران طاقت حکومت داری و وجود ایشان را نداشتند و کینه شان این بود که چرا امیر المومنین با عدالت حکومت داری می کنند.
حضرت علی (ع) قلب اسلام بودند و دشمنان می دانستند که کجا را نشانه بگیرند و مظهر عدل و دینداری را از صحنه روزگار محو کنند ولی نمی دانستند که پرتوهای دیگری نیز هستند تا نگذارند شعله های اسلام خاموش شود.
شهادت ایشان غم بزرگی برای همه مسلمانان بود و نه تنها یتیمان کوفه بلکه بشریت هم یتیم شد و تمام دنیا در غمی عمیق فرو رفت .زیرا دیگر دنیا تا ابد کسی به مانند ایشان به خود ندید.
امیرالمؤمنین حامی مستضعفان و پدر یتیمان کوفه بود و علاوه بر دینداری و ایمان به خدا در حکومت داری نیز بسیار عادل رفتار می کردند و عدالت را سرلوحه حکومت قرار می دادند. ایشان به قدری مهربان بودند که حتی به فرزندان خود فرمودند با قاتل با عدالت رفتار کنند.امام به قدری ابهت و جلال داشتند که حتی زمین هم به لرزه می افتاد رشادت ها و شجاعت ایشان همیشه بر سر زبان ها بود.
سهم زحماتی که برای اسلام کشیدند و سال ها مظلومانه برای حفظ دین خدا سکوت کردند همان ضربه ای بود که بر فرق سرشان وارد شد . امام باید بعد از عمری تلاش برای حفظ اسلام اینگونه به دیدار حق میشتافتند و در آغوش خداوند آرام می گرفتند.
هدف اصلی حضرت علی (ع)زنده نگه داشتن اسلام بود و به عنوان نماد عدالت و شجاعت در تاریخ ماندگار شدند.
حال وظیفه ما شیعیان این است که از امام بزرگوارمان درس آزادگی و شجاعت بیاموزیم و در مسیر بندگی قدم برداریم و از پندهای موجود در نهج البلاغه ایشان که سرشار از پند و نصیحت است درس بیاموزیم.
نجمه کریمیان