به گزارش پایگاه خبری ربیع، ما شیعیان اعتقادات داریم، جهان هیچگاه از حجت خداوند خالی نمی شود و در هر عصری حجت خدا باید حضور داشته باشد. بعد از پیامبر (ص) مردم به حجت های خدا پشت کرده و در هر زمان با تن‌ها گذاشتن امام زمان خود، زمینه به شهادت رساندن امام معصوم را فراهم کردند. پس از شهادت حضرت امام حسن عسگری (ع) مشیت خداوند بر این قرار گرفت که آخرین حجت خود را که وجود مقدس حضرت ولی عصر (عج) است حفظ کند و زندگی او را آنقدر طولانی گرداند که دنیا آمادگی پذیرش فرمان حق را داشته باشد تا حکومت الهی به دست آن امام عزیز بنا گردد. دیگر قرار نیست صلحی انجام شود و یا عاشورایی پدید بیاید چون با ظهور حضرت حجت (عج)، پیروزی با سپاه اسلام است. در روایات، از دوران غیبت و شرایط مردم و جامعه در زمان غیبت زیاد شنیده ایم. اینکه ظلم و ستم در آستانه ظهور بیداد می کند (ملئت ظلما و جورا) و یا اینکه مردم به فساد رو می آورند و ایمانشان سست میشود و حتی در برخی روایات آمده که در آخرالزمان افراد در شب با ایمانند و صبح ایمانشان را از دست می دهند یعنی تا اینقدر حفظ ایمان در آخرالزمان دشوار است.
با این تفاسیر سؤال اینجاست که آیا قرار است امام (ع) در چنین دنیایی و با چنین مردمی قیام کند؟ آیا این شرایط بدتر از دوران امامان گذشته نیست؟ آیا این مردم به امام خود پشت نمی کنند و امام خود را تن‌ها نمی گذارند؟ به نظر می رسد که ما در فهم روایات دوران غیبت و شرایط آخرالزمان کمی دچار مشکل شده‌ایم زیرا اگر قرار بود با چنین شرایطی حکومت مطلق الهی تشکیل گردد در زمان امامان دیگر هم این حکومت به وجود می آمد. درست است که در قیام امام عصر (ع)، الطاف الهی و معجزات الهی نقش بسزایی در پیروزی آن حضرت دارد. اما پیروزی امام با کمک یاران و شیعیان او امکان پذیر خواهد بود و باید یاران آن حضرت در طول تاریخ، مثال زدنی باشند و نظیر نداشته باشند. پس به نظر می رسد که در دوران غیبت و آخرالزمان، اینطور نیست که همه فاسد و همه چیز نابود شده باشد. بلکه در زمان غیبت، ظلم و فساد و بی ایمانی در زمین غلبه پیدا می کند و جامعه و دنیا بدست فاسدان می افتد و ظالمان و مفسدان، حاکمان روی زمین می شوند که البته در حال حاضر هم همین طور است. اما انسان های با ایمان و خالص و شیعیان واقعی در این دوران کم نیستند که دائماً در حال روشنگری و مبارزه اند و خود را برای ظهور آماده می کنند. در روایتی از امیرالمؤمنین علی (ع) آمده است که بهترین اعمال، انتظار برای ظهور حضرت ولی عصر (عج) است و این انتظار یعنی خودسازی و پرورش روح ایمان در خویش و مبارزه در راه حق و بر علیه باطل، تا اینکه فضا برای آن انقلاب اصلی که همان قیام حضرت حجت (عج) است آماده گردد. در طول تاریخ بعد از غیبت حضرت نیز، این مبارزات و این حق طلبیها بسیار دیده شده که نگین مروارید آن، پیروزی انقلاب اسلامی ایران بدست حضرت امام خمینی (ره) و ادامه این راه بدست مقام معظم رهبری است. حال باید ببینیم که اوضاع جهان در حال حاضر چگونه است و تا چه حد آماده ظهور حضرت می باشد؟ برای این منظور باید جهان را به دو گروه تقسیم کنیم، دنیای شیعه و دنیای غیر شیعه.
وضع در دنیای غیر شیعه معلوم است. فساد در غرب و شرق عالم فراگیر شده و اصولاً اهل فساد نبودن عجیب است. ارزش‌های معنوی بی معناست و همه چیز در رفاه و اقتصاد و لذت های دنیوی خلاصه می شود. فحشا یک امر طبیعی و عادی است و پایمال کردن حق ملتهای ضعیف یک رویه معمول به شمار می آید. شبکه‌های اطلاع رسانی دائماً در حال رواج فساد و گناه و کتمان حقیقت و شست و شوی ذهن جامعه و سوق دادن مردم به سمت انحراف و تباهی و القای این نظریه که همه چیز در رفاه و مادی گری خلاصه می شود هستند. این اوضاع جهان غیر شیعی است که متأسفانه کشورهای مسلمان غیر شیعی هم تا حدی از این قاعده مستثنا نیستند. حال باید دید که وضع جهان شیعه چگونه است؟ متأسفانه در شیعیان هم موارد مذکور کم نیست. میل به فساد، حرکت به سمت انحراف، نشناختن حق و باطل، دروغ، شایعه، اهمیت ندادن به ارزش‌ها و انجام بعضی از اعمالی که تن‌ها در جوامع غربی و فاسد می توان نمونه آن را پیدا کرد و همراهی نکردن راه حق، امروزه در بخشی از جامعه شیعی ما دیده می شود. به طور حتم کشور شیعه و ملت شیعه، اولین پایگاه برای امام زمان (عج) خواهند بود. اما این پایگاه در حال حاضر قطعاً پایگاه خوبی نیست. ولی نباید ناامید بود و باید تلاش فراوانی برای اصلاح این پایگاه انجام داد تا انشاالله بتوانیم میزبان قابلی برای اماممان باشیم و در کنار ایشان برای ایجاد حکومت مطلق الهی مبارزه کنیم. برای اصلاح جامعه باید آن را از گناه و فساد دور کرد که مرحله اول این است که هر فرد مسلمان و شیعه خود را اصلاح کند و آگاهی و بصیرت خود را افزایش دهد تا به جامعه‌ای صالح و با بصیرت و آماده مبارزه در راه ولی عصر (عج) برسیم. اللهم عجّل لولیک الفرج.