به گزارش پایگاه خبری ربیع، هر چند منابع کره زمین غیر قابل تصور و شمارش است اما پس از هزاران سال که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف قیام می فرمایند هنوز منابع غنی و فراوانی وجود دارد که برای بشریت شناخته نشده اند و بکر در دل زمین ما نده اند و آن موقع است که با علم آنحضرت کشف و در خدمت بشریت قرار می گیرند. تردیدی نیست زمینی که در آن زندگی می کنیم امکانات فراوانی برای زندگی ما و نسل های آینده و جمعیّت هائی بسیار زیادتر از جمعیّت کنونی ما دارد; امّا عدم آگاهی کافی به منابع موجود و منابع بالقوّه زمین از یک سو، و عدم وجود یک نظام صحیح برای تقسیم ثروت زمین از سوی دیگر، سبب احساس کمبود از جنبه های مختلف شده است; تا آنجا که در عصر ما همه روزه گروهی از انسانها از گرسنگی می میرند و آنهایی که این نعمت های الهی را در اختیار گرفته اند بیرحمانه همه منابع را برای خود محبوس کرده اند تا بوسیله آن انسانهایی را به خدمت خود در آورند.
به یقین بدترین و ناهنجارترین اسارت برای بشریت، فقر و نیاز روزانه به غذا، لباس، مسکن، دارو و دیگر لوازم زندگی است.
این اسارت برای انسان لحظه‌ای آسایش و فراغت باقی نمی‌گذارد، زمینه‌های رشد و تکامل معنوی و مادی او را نابود می‌سازد، همواره انسان را در اندیشهٔ سیر کردن شکم و پوشاندن بدن و دستیابی به سایبان و بهبودی از درد و بیماری و… فرومی‌برد، فرصتی باقی نمی‌گذارد تا به مفاهیم بالا و برتر زندگی بیندیشد، پایگاه انسانی خود را درک کند و از عروج و تکامل نوع انسان سخن بگوید.
دوران ظهور و انقلاب قائم آل محمد رفاه اقتصادی همگانی می شود و رفع همهٔ نیازها خواهد شد و آدمی از این بردگی و اسارت هستی سوز رهایی می‌یابد و از بند مشکلات آن آزاد می‌گردد و به مسائل متعالی و برتر و تکامل و رشد و صعود می‌اندیشد و در آن راستا گام برمی‌دارد. دوران قیام دوره شکوفایی عقول و استعدادها است و نیروها برای استخراج منابع بی شمار زمین به کار می رود; و علم و دانش پیشرو در اختیار این برنامه قرار می گیرد و بسرعت منابع تازه ای کشف می گردد و شکوفائی خاصّی به اقتصاد بشریّت می بخشد. امیرالمؤمنین امام علی (ع) فرمود: بدانید اگر شما از قیامگر مشرق (امام مهدی (ع) پیروی کنید، شما را به آیین پیامبر درآورد… تا از رنج طلب و ظلم (در راه دستیابی به آمور زندگی) آسوده شوید و بار سنگین (زندگی) را از شانه‌هاتان بر زمین نهید. در حدیثی از امام صادق (ع) نیزمی خوانیم: هنگامی که قائم قیام کند: حکومت را بر اساس عدالت قرار می دهد و ظلم و جور در دوران او برچیده می شود و جادّه ها در پرتو وجودش امن و امان می گردد. زمین برکاتش را خارج می سازد و هر حقّی به صاحبش می رسد. در میان مردم همانند داوود (ع) و محمد (ص) داوری می کند. در این هنگام زمین گنجهای خود را آشکار می سازد و برکات خود را ظاهر می کند و کسی موردی را برای انفاق و صدقه و کمک مالی نمی یابد زیرا همه مؤمنان بی نیاز و غنی خواهند شد.
بی شک اجرای اصول عدل و داد و جذب نیروهای انسانی به مسیرهای سازنده، چنین اثری را خواهد داشت; زیرا همان گونه که گرسنگی و فقر و نیازمندی بر اثر کمبودها نیست بلکه نتیجه مستقیم و غیر مستقیم مظالم و تبعیضها و بیدادگریها و تلف شدن نیروها و هدر دادن سرمایه‌هاست.
در حدیث دیگری از پیامبر اکرم (ص) می خوانیم:
زمانی فرا می رسد که زمین پر از ستم می شود و کسی نمی تواند (آشکارا) نام خدا را ببرد (و دم از حقّ و عدالت بزند); سپس خداوند عزّوجل مردی را از من و خاندان من، بر می انگیزد; که زمین را پر از عدل می کند آن گونه که پیش از او، پر از ستمش کرده اند و زمین قطعات کبد خود را برای او بیرون می فرستد، و ثروت را بدون شماره و محاسبه در میان مردم پخش می کند و هر کس به قدر نیازش از آن بر می گیرد.
در دوره نورانی حضرت مهدی (عج) رشد اخلاقی و تامین نیازهای آینده به طور اطمینان بخش و فراوانی منابع در آمد و خلاصه جمع شدن غنای روحی و جسمی سبب می شود که حتّی نیاز به شمارش اموال پیدا نشود و هر نیازمندی نیاز خود را از بیت المال حکومتش بدون تشریفات زاید بگیرد.
یکی از عوامل، یا صحیحتر، بهانه های جمع ثروت هم که عدم اطمینان به وضع آینده است، در پرتو عدالت اجتماعی او بکلّی از بین می رود و هیچ کس نیازی در خود به ثروت اندوزی نمی بیند; زیرا هم امروز و هم آینده او تأمین شده است. لذا انگیزه‌ای برای جمع آوری مآل و ثروت نخواهد بود، همه اعتماد دارند می توانند در رفاه زندگی کنند و حاصل تلاش و کوشش خود را ببینند و دیگران نیز از آن بهره مند شوند.