به گزارش پایگاه خبری ربیع، بعد از حدود چهارده ماه بالاخره انتظار تمام شد و شورای پنجم و حاج محمدعلی به خط پایان رسیدند.
آنچه برای شاهرود به یادگار ماند، برخی تصمیمات و اقدامات اشتباه خصوصا در جانمایی برخی پروژه ها و نارضایتی شهروندان از شورا و شهرداری بخاطر کندی روند امور اداری و عدم رعایت اولویت ها و طولانی شدن و تاخیر در اجرا و اتمام پروژه ها بود چیزی که دقیقا آثار آن در نتایج انتخابات شوراهای ششم در ۲۸ خرداد مشهود بود.
تاخیردر اتمام و بهره برداری و طولانی شدن پروژه ها حاصل بی برنامگی در توجه به بودجه و منابع مالی و شناخت ضرورتها و اولویتهای شهر و البته مدیریت ضعیف شهرداری وشورای پنجم شاهرود بود
جالب اینجاست که تمامی این پروژه ها در زمان مهندس احمدی طی سالهای ۹۷و ۹۸ مورد مطالعه وبرای اجرا آماده گردیده بود تا براساس اولویت ها و منابع برنامه ریزی و اجرا گردد و قطعا طبق شناختی که مردم شاهرود از مدیریت مطلوب اجرای پروژه ها در زمان مهندس احمدی سراغ دارند که طی ۲بار نصب روز شمار در دو پروژه (فلکه مرکزی و میدان قیام) راّس زمان مقرر اتمام و به بهره برداری رسید ، در زمان معین کار شروع و به اتمام می رسید که صد البته مهمترین شاخص عملکردی ایشان ، اهمیت دادن به زمان واجرای به موقع پروژه ها بود.
اما درست برعکس اکنون مشاهده می کنیم (پروژه های :
میدان حسینی.
پل عابر شاهوار.
پل عابر تندرستی.
روگذر شهیدسلیمانی.
میدان الغدیر و…)
ناقص ونیمه تمام باقی ماند، ضمن اینکه حجم سنگینی تعهد وبدهکاری به دوره بعدی شهرداری و شورای ششم به ارث رسید که بر خدمات مورد انتظار مردم تاثیر خواهد گذاشت.
تاخیر در پرداخت حقوق پرسنل شهرداری و کارگران خدماتی و فضای سبز و مطالبات پیمانکاران نشاندهنده شرایط بحرانی مالی ایجاد شده برای شهرداری شاهرود است.
حال سوال این جاست که آیا صرفا کلنگ زنی و شروع چند پروژه ،آنهم بدون توجه به درآمد و بودجه و امکان و زمان اجرا و ضرورت ها و اولویت ها سیاست و شیوه عملکردی درستی بوده است؟!!!
آیا بهتر نبود بجای زخمی کردن چند پروژه دو یا سه پروژه را کامل می کردند تا عملا مشکلات مالی و تعهد و بدهکاری و پروژه تحمیلی برای دوره بعد شورا و شهرداری شاهرود به جا نمی گذاشتند؟!!
جای تعجب اینجاست که تعداد زیادی از پروژه های درحال انجام دوره مدیریت مهندس احمدی رها گردید و برای ادامه و تکمیل ان هیچگونه توجهی از طرف شورای شهر واقدامی از طرف شهرداری صورت نگرفت و فقط با شروع و زخمی کردن پروژه های دیگر و آنهم با تغییرات نامناسب در طرحهای تهیه شده قبلی هزینه های جدیدی به شهرداری شاهرود تحمیل شد.
از نمونه این پروژه ها کمربند شمال غرب (رینگ طبیعت) بیست طرح و پروژه سرمایه گذاری .
پارک فدک.
پارک کوثر.
پارک پردیس.
فاز دو پارک خطی فردوسی .
پیاده رو سازی ضلع غرب خ ۲۲ بهمن .
پل های عابر سطح شهر.
و تعلل در پیگیری و اجرایی شدن :
پارک جنگلی سی هکتاری .
پارک مشاهیر .
پارک تپه باغزندان.
اجرای میدان نماز .
نمونه هایی از آسیب به منافع مردم و رشد و توسعه شهر بوده است.
در این میان آنهایی که فقط بخاطر منافع شخصی خود بر طبل تو خالی تعریف و تمجید از یک مدیریت کار نابلد و ضعیف میکوبیدند به ادامه این دوران بی نظمی امیدوار بودند و علیرغم پیام محکم مردم قدرشناس شاهرود در انتخابات خرداد۱۴۰۰ باز هم در مقابل اراده مردم ایستادند که با تشکیل شورای ششم و ترکیب هیئت رییسه ناامید شدند.
و در پایان از دو عضو شورای شهر که هنوز رفتارهای نخ نمای ترک جلسه را که در دوره پنجم انجام دادند و در اولین جلسه شورای ششم نیز تکرار کردند هشدار می دهیم بیش از این خود را نزد مردم آگاه و انقلابی شاهرود زیر سوال نبرید.