به گزارش ربیع به نقل از کیمیای وطن، هوای کلانشهر های ایران با سرد شدن هوا و پدیده وارونگی (اینورژن) به طرز خطرناکی مرز خط قرمز را رد کرده است. مدارس در تهران تعطیل شده و هوای اصفهان چنان آلوده است که با هر نفس احساس میکنید دیگر اکسیژنی در جو باقی نمانده است. اما به گواه کارشناسان آلودگی امروز شهرهای ایران نتیجه مدارا با آلوده کنندگان در سالهای گذشته است. مدارایی که دارد به قیمت جان مردم تمام میشود. متاسفانه نزدیکی صنایع آلوده کننده به کلانشهرهای ایران، وجود هزاران هزار خودرو در خیابانها و از بین رفتن درختان جنگلها به دلایل مختلف همه و همه حال روز ایران را به وضعیت فعلی رسانده است.
صنایع آلوده کننده
متاسفانه اکثر صنایع مهم ایران با وجود همه پیشرفتها و دستاوردهای سالیان اخیر هنوز سیستمی قدیمی و ناهمخوان با محیط زیست دارند البته این موضوع تنها مختص ایران نیست اما موضوع بحث ما ایران است و قصدمان مقایسه صنایع خودمان و دیگر کشورها نیست. در کنار این توسعه شهر نشینی و نزدیک شدن بیش از پیش این صنایع به کلان شهرها خود مشکلی بزرگتر است. صنایعی که روزگاری دها کیلومتر با شهرها فاصله داشتهاند اکنون به فاصله چند کیلومتری کلانشهرها رسیدهاند. متاسفانه تولید به هر قیمتی باعث شده بعضی صنایع با وجود همه ضررهای زیست محیطی به کار خود ادامه دهند و این میان بازنده اصلی ماجرا مردمی هستند که قرار است از وجود این صنایع در زندگی بهره ببرند.
خودروها
ماجرای خودروها و آلودگی هوا مانند مرغ و تخم مرغ است مردم خودشان از آلودگی مینالند و از آنسو خودشان هر روز بیشتر از خودرو در شهرهای بزرگ استفاده میکنند. متاسفانه وضعیت سوخت بنزین هم که یک فاجعه به تمام معناست. بنزینهای بی کیفیت در موتور خودروهای بی کیفیت آنچنان آلودگی تولید کرده که شهری مانند اصفهان با وجود درختان فراوان و نبود آسمان خراش هر روز بیشتر در باتلاق آلودگی فرو میرود. با وجود همه مشکلات آلودگی هوا همچنان خودروهایی با استانداردهایی پایینتر از یورو ۲ مجوز تولید دریافت میکنند. خودروهایی که بنزین را میبلعند و منواکسید تحویل میدهند. با وجود همه ضرورتهای رسیدن به استاندارد یورو ۴ همچنان این موضوع مهم از سوی خودروسازان نادیده گرفته میشود و این خودروها هر روز بی وقفه تولید میشوند.
از بین رفتن محیط زیست
بیش از یک سوم جنگلهای ایران در همین ۱۰ سال اخیر توسط عوامل طبیعی و بیشتر غیر طبیعی نابود شده است. خشکسالی هم گره کور دیگر است بر اکو سیستم ایران و نتیجه همه اینها نابودی روز به روز محیط زیست ایران است.
مدارا
مدارا با آلودگی و آلوده کنندگان بزرگترین ضرر اقتصادی ایران در سالهای اخیر بوده است و اگر ادامه پیدا کند بزرگترین ضرر اقتصادی آینده ایران هم خواهد بود. صرف از نظر از اینکه تقصیر را به گردن چه کسی بیندازینم مبارزه با این ضرر بزرگ تنها از طریق عزم ملی امکانپذیر است عزمی که هنوز جزم نیست.
دامون رشیدزاده
انتهای پیام/