به گزارش پایگاه خبری ربیع، حتما شما هم این جمله معروف را شنیدهاید که: «معلولیت محدودیت نیست»؛ اما این جمله تا چه اندازه درست است؟
اگر شما انسان سالمی هستید حتما خوب میدانید که یک بیماری ساده مانند سرماخوردگی چگونه میتواند تمام توان انسان را از کار بیندازد یا یک شکستگی ساده در دست و پا تا چه اندازه میتواند روال زندگی معمول ما را مختل کند.
حال تصور کنید که شما قدرت راه رفتن خود را از دست بدهید یا بدن شما توان انجام کارهای معمولی را نداشته باشد. فکر میکنید زندگی با چنین مشقتی چگونه خواهد بود؟
درست است زندگی کردن با معلولیت دشوارتر از آن است که بتوان تصورش را کرد؛ اما تاریخ ثابت کرده، اراده بشر از هر مشکلی بزرگتر است. در وجود هر انسانی آنقدر تواناییهای نهفته هست که میتوان بسیاری از غیرممکنها را ممکن کرد؛ اما بیرون کشیدن این تواناییهای نهفته کار آسانی نیست.
اما هستند انسانهای موفقی که با وجود رنج بزرگی همچون معلولیت این تواناییهای نهفته را بیرون کشیدهاند
و به دستاوردهای شگفتآوری دست پیدا کردهاند.
در این گزارش نگاهی خواهیم داشت به چند هموطن معلول که مرزهای معلولیت را پشت سر گذاشتهاند و حالا در کار خود از موفقترینها هستند.
سیامند رحمان
لقب قویترین معلول جهان، لقب کوچکی نیست. سر و کله زدن با فولاد سخت و بلند کردن وزنههایی چند صد کیلویی حتی برای انسانهای سالم هم کار غیرممکنی است؛ اما سیامند رحمان مرزهای ورزش وزنهبرداری معلولان را درهم شکسته است.
سیامند رحمان در سال ۱۳۶۷ در اشنویه آذربایجان غربی به دنیا آمد. سه خواهر و یک برادر دارد و فرزند سوم است.
دیپلم علوم انسانی دارد و دانشجوی ترم چهار حقوق قضایی است.
معلولیت سیامند از ناحیه دوپا است؛ اما او با وجود اینکه در شهر محل زندگیاش امکانات اندکی داشت به ورزش بدنسازی پرداخت؛ اما قدرت بالای او در مهار وزنههای سنگین باعث شد به وزنهبرداری کشیده شود و خیلی زود به تیم ملی ایران دعوت شد. دو مدال قهرمانی المپیک، ۶ مدال طلای جهانی و ۳ مدال طلای بازیهای آسیا او را به یکی از سرشناسترین ورزشکاران معلول جهان تبدیل کرده است.
او در المپیک با مهار وزنه ۳۱۰ کیلوگرمی شگفتیساز شد و تمام سالن مسابقات ایستاده به تشویق او پرداختند.
سیامند هم اکنون در حال آماده شدن برای المپیک بعدی است.
رضا صادقی
ستاره موسیقی پاپ ایران نیازی به معرفی ندارد.
رضا صادقی بدون شک یکی از ۱۰ خواننده برتر تاریخ موسیقی پاپ ایران از پس از انقلاب است که هر آلبومش به محض رونمایی در گوشه و کنار ایران محبوب میشود. پسر بندرعباسی موسیقی ایران باوجود معلولیت توانسته خودش را به عنوان یکی از استعدادهای مهم موسیقی ما معرفی کند.
فریبا معصومی
فریبا معصومی دختر کارآفرین گیلانی یکی از معلولان موفق دیگر است که حالا نامی شناخته شده در ایران به شمار میآید.
فریبا معصومی از زمان تولد دچار بیماری راشیتیسم بوده و تا امروز که ۳۰ ساله است فقط سرش رشد کرده؛ اما با این وجود بیکار ننشسته و برای اینکه خودش را به همگان ثابت کند با هر روشی از نقاشی گرفته تا پولکدوزی، کاموابافی، عروسکسازی، گلسازی و…سعی کرده هنرش را به نمایش بگذارد. فریبا معصومی با همین کارهای هنری توانست توجه بسیاری را به هنر خودش جلب کند و حالا کارگاه کوچکی دارد که تعدادی معلول در آن مشغول کار هستند. از زندگی فریبا چندین مستند ساخته شده و همین موضوع هم کمک کرده که او در رسانههای اجتماعی ایران نامی شناخته شده باشد.
این سه نفر، فقط نمونه کوچکی از جامعه موفق معلولهای ایران هستند که توانستهاند از دیوارهای محدودیت عبور کنند.
در این لیست میشد به دهها و شاید هم صدها معلول دیگر ایرانی اشاره کرد که هر کدام سمبلی از پیروزی اراده انسانی هستند. با این حال نباید فراموش کنیم که اوضاع برای معلولان در کشور ما به هیچ وجه پذیرفتنی نیست. آموزش، سیستم حمل و نقل، امکانات رفاهی و از همه مهمتر اشتغال از بزرگترین معضلات معلولان در ایران است که باید مورد توجه عموم جامعه قرار گیرد. در این میان رعایت کردن حقوق انسانی معلولان و احترام را هم نباید فراموش کرد.
نباید فراموش کرد که هنوز در جامعه ما نگاه به معلولان نگاهی از سر ترحم و گاه تمسخرآمیز است. این نوع نگاه باعث شده معلولان خود را در خانه حبس کنند و تمایلی برای ورود به جامعه نداشته باشند.
روز جهانی معلولان فرصت مناسبی است که ما سعی کنیم دستکم نوع نگاه خودمان را اصلاح کنیم و به جای جسم به روح آدمها احترام بگذاریم.
پیـــروزی اراده
حتما شما هم این جمله معروف را شنیدهاید که: «معلولیت محدودیت نیست»؛ اما این جمله تا چه اندازه درست است؟