به گزارش پایگاه خبری ربیع، تاریخ رژیم صهیونیستی با مفهوم توسعهطلبی و اشغال گره خورده است. این رژیم که موجودیت خود را بر پایه زور، مهاجرت اجباری و تصاحب سرزمین بنا کرده، در هفتاد و چند سال گذشته نهتنها آرامش را برای منطقه به ارمغان نیاورده، بلکه به منبع دائمی جنگ، ویرانی و بیثباتی در غرب آسیا تبدیل شده است. توسعهطلبی اسرائیل ابعادی گسترده دارد و آثار آن از جان انسانها گرفته تا محیطزیست و اقتصاد منطقه و جهان را تحت تأثیر قرار داده است. از جمله پیامدهای زیر قابل بحث و بسیار نگران کننده اند.
۱. پیامدهای انسانی
بزرگترین قربانی توسعهطلبی صهیونیسم، مردم فلسطین هستند. از سال ۱۹۴۸ تا امروز، میلیونها فلسطینی آواره شدهاند و دهها هزار نفر در جنگها، محاصرهها و عملیاتهای نظامی جان خود را از دست دادهاند. تخریب خانهها، مصادره زمینها و ایجاد شهرکهای غیرقانونی تنها بخشی از این فاجعه انسانی است. افزون بر آن، محاصره غزه نمونه عینی نقض حقوق بشر در مقیاس گسترده است؛ جایی که دسترسی مردم به دارو، غذا، آب سالم و حتی برق، به ابزاری برای فشار سیاسی تبدیل شده است و انسانیت در حال افول و سقوط است چرا که اکثر قدرتها او را تشویق و حمایت می کنند هرچند ملتها به شدت محکوم می کنند اما این محکومیت اثر چندانی ندارد چرا که قدرت در ید حکام بی رحم و دنیا پرست است.
۲. پیامدهای زیستمحیطی
توسعهطلبی اسرائیل نهفقط مرزهای جغرافیایی، بلکه منابع طبیعی را نیز نشانه گرفته است. اشغال منابع آبی کرانه باختری و جولان سوریه، نمونه روشنی از این روند است. رژیم صهیونیستی بخش عمده آب منطقه را به شهرکنشینان اختصاص داده و مردم فلسطین را با بحران کمآبی مواجه کرده است. همچنین استفاده گسترده از تسلیحات شیمیایی و بمبهای فسفری در غزه و لبنان، خسارتهای جبرانناپذیری به خاک، آب و سلامت نسلهای آینده وارد کرده است. نابودی باغهای زیتون فلسطینیها، آتشزدن مزارع و ساخت دیوار حائل نیز از دیگر نمونههای جنایات زیستمحیطی این رژیم است که دامنه این آسیب بسیار وسیع و البته برای همگان قابل لمس است.
۳. پیامدهای اقتصادی
توسعهطلبی اسرائیل موجب رکود و ویرانی اقتصاد فلسطین و حتی اقتصاد کشورهای همسایه و تا حدی موثر در اقتصاد جهان شده است. با محدود کردن رفتوآمد، محاصره دریایی و زمینی، و مصادره زمینهای کشاورزی، فرصتهای شغلی از مردم فلسطین و …گرفته شده است. صنایع کوچک نابود و تجارت محلی عملاً فلج شده است. از سوی دیگر، اسرائیل با ایجاد تنشهای دائمی در منطقه، هزینههای امنیتی و نظامی کشورهای همسایه را بالا برده و مانع شکلگیری همکاریهای اقتصادی پایدار در غرب آسیا شده است. به بیان دیگر، توسعهطلبی این رژیم نه تنها به نفع مردم منطقه نیست، بلکه همچون سدی بزرگ در برابر توسعه اقتصادی کشورهای خاورمیانه عمل میکند.
۴. پیامدهای اجتماعی و فرهنگی
اسرائیل با اشغال سرزمینها و تحمیل هویت صهیونیستی بر مناطق مختلف، درصدد پاکسازی فرهنگی است. تخریب مساجد، کلیساها و آثار باستانی فلسطین و تغییر بافت جمعیتی مناطق اشغالی، بخشی از این پروژه است. در واقع، توسعهطلبی صهیونیستی تنها به جغرافیا محدود نمیشود؛ بلکه قصد دارد حافظه تاریخی و هویت فرهنگی ملتها را نیز از میان ببرد.
۵. تهدیدی برای صلح جهانی
توسعهطلبی اسرائیل پیامدهایی فراتر از مرزهای فلسطین دارد. استمرار جنگها و اشغالگریها موجب شده جهان بارها در معرض بحران انرژی، بیثباتی بازارهای جهانی و حتی افزایش هزینههای امنیتی قرار گیرد. حمایت بیقید و شرط قدرتهای غربی از اسرائیل نیز این چرخه خشونت را تداوم بخشیده و فاصله میان ملتهای مسلمان و غرب را عمیقتر کرده است.
اسرائیل امروز در ظاهر یک رژیم کوچک است، اما توسعهطلبی آن زنجیرهای از بحرانها را در ابعاد انسانی، زیستمحیطی، اقتصادی و امنیتی رقم زده است. تا زمانی که این رویکرد توسعهطلبانه اصلاح نشود و حقوق ملت فلسطین احیا نگردد، نه منطقه روی آرامش خواهد دید و نه جهان از پیامدهای آن در امان خواهد بود. راه برونرفت از این چرخه باطل، بازگشت به عدالت و احترام به حقوق ملتهاست؛ همان چیزی که صهیونیسم هیچگاه حاضر به پذیرش آن نبوده است.
مظفر حاجیان