به گزارش پایگاه خبری ربیع، عصر دوشنبه رؤسای جمهور روسیه و ایالات متحده در هلسینکی پایتخت فنلاند با یکدیگر دیدار کردند. در این دیدار که نخستین نشست دوجانبه پوتین و ترامپ بود، همان طور که انتظــار می رفت موضوعات مختلف منطقه ای، بین المللی و اقتصادی مورد بحث قرار گرفت. بیشــترین تأثیر این ملاقات در حوزه داخلی آمریکا اتفاق افتاد. رســانه های این کشور، اعضای حزب دموکرات و برخی از جمهوری خواهان نقد جدی به عملکرد و موضع گیری ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی پس از این دیدار داشــتند، زیرا در حالی که نهادهای اطلاعاتی ایالات متحده، روسیه را متهم به دخالت در انتخابات این کشور کرده اند و حتی وزارت دادگستری آمریکا ۲۰۱۶ریاست جمهوری سال تبعه روس به عنوان عاملین این دخالت نام برد، ترامپ نظر پوتین را تأیید۱۲از کرد که روسیه هیچ نقشی در روند این انتخابات نداشته است. براین اساس رسانه ها و برخی شخصیت های سیاسی آمریکا از اینکه رئیس جمهور کشورشان هیچ ارزشی برای نظر سیا قائل نشد، اما حرف پوتین که مأمور سابق کا.گ.ب بوده است را پذیرفت، ناراحت هستند و به آن واکنش نشان دادند. اما درباره برجام و بحث سوریه که به ایران مربوط می شود، باید گفت، درخواست آمریکا از روســیه، پایان دادن به حضور ایران در ســوریه است و برای تحقق این امر، مایل هســتند امتیازاتی در موضوعات کریمه و موضوع به رسمیت شناخته شــدن دولت اسد به مسکو بدهند؛ اما به نظر می رسد در این نشست توافقی در این مسائل صورت نگرفت، زیرا وقتی در کنفرانس خبری درباره سوریه از پوتین گوهای آستانه با مدیریت ســؤال پرسیده شد وی گفت موضوع سوریه در گفت و ســه کشور روسیه، ایران و ترکیه پیگیری می شود. همچنین با توجه به وضعیت روانی ترامپ و فشاری که بر او در حوزه سیاست خارجی وجود دارد، اگر توافقی حاصل می شد آن را پنهان نمی کرد. در مسئله برجام هم پوتین بر حمایت خود اشاره داشت و اذعان کرد که ایران به این توافق پایبند بوده است. در طرف مقابل، ترامپ هم همان مواضع ســابقش در مورد برجام و فشار بر ایران که در بروکسل و انگلیس اعلام کرده بود را تکرار کرد. بنابراین مذاکرات هلســینکی در خصوص برجام تحولی به وجود نیاورد. از این رو می توان گفت در این نشســت آمریکا در مسئله سوریه نتوانست تأثیر ی بر روسیه بگذارد و روسیه هم در بحث برجام موفق به تحت تأثیر قرار دادن آمریکا نشد. به دلیل نبود توافق دوجانبه درباره وضعیت ایران در سوریه، ترامپ به جای ورود به این موضوع، حمایت از امنیت اسرائیل را طرح کرد. از دید آمریکایی ها ایران نباید نزدیک مرزهای رژیم صهیونیستی باشد ضمن آنکه آن ها مدعی هستند ایرانی ها به دلیل استفاده از یونیفورم های ارتش سوریه در مناطق جنوبی، از نیروهای نظامی سوری قابل شناسایی نیستند. البته باید توجه داشت روس ها علاقه مند به بهبود روابط با آمریکایی ها هستند، ولی در عین حال مایل هستند دستاوردهای خود در حوزه های مختلف را نیز حفظ کنند. در سوریه، روس ها از مجموعه ای حمایت کردند که پیروز جنگ بودند؛ بنابراین از این پیروزی به خاطر آمریکا چشم نمی پوشند. در موضوع انتقال انرژی به اروپا هم میان مسکو و واشنگتن رقابت وجود دارد. ترامپ پیش از این دیدار اعلام کرده بود که خط لوله انتقال نفت روسیه به آلمان، این کشور را زندانی روس ها می کند. در کنفرانس مطبوعاتی هم این بحث مطرح شد. براین اساس باید گفت میان آمریکا و روسیه در همه حوزه ها و مناطق، رقابت وجود دارد و روس ها حاضر نیستند به خاطر امتیازی در کریمه از دیگر منافعشان چشم پوشی کنند و به نظر نمی رسد در موضوع برجام و سوریه هم امتیاز خاصی به ایالات متحده بدهند.