به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از فارس، بجنورد؛ اهالی خراسان‌شمالی با شنیدن نام ایوب‌پیغمبر به یاد چشمه‌های جوشان آبی که از دل زمین می‌جوشد، می‌افتند. یاد روستای ایوب که در ۹۵ کیلومتری شمال بجنورد قرار دارد. مردمانی مؤمن، معتقد و البته صبور. این‌را مواجهه آن‌ها در طی این سال‌ها با قهر طبیعت (خشک‌سالی) و کم‌توجهی مسئولین می‌گوید. مواجهه‌ای از جنس سکوت همراه با حجب و حیا می‌گوید. البته ناگفته نماند کم‌کاری‌های، را این روزها سرهنگ‌ها و بچه‌های پاپتی قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه استان یک‌تنه به‌دوش کشیده‌اند. خداقوت.
داشتیم از صبر مردمان دهستان گیفان و روستای ایوب‌پیغمبر می‌گفتیم. صبری که این روزها به‌واسطه کم‌لطفی برخی اهالی طاق شده است. صحبت از کشاورزی برخی اهالی با آب شرب روستایی که ثمره‌اش قطعی ۲۰ ساعته آب برای ساکنین قسمت‌های میانی روستای ایوب است.
غروب آفتاب از آب‌گیری زمین برگشته بود. تمام‌هیکل ترکه‌ای و کمر خمر شده حاج یونس را خاک‌وخل وگِل گرفته بود. پیرمرد هنگامی‌که وضو می‌گرفت، خاک از چهره شست. اما با خودش گفت: بعد از نماز حمام می‌کنم؛ تا هم کثیفی و هم خستگی را دور کنم! اما امان از روزهای تابستان و هم‌ولایتی‌های بی‌ملاحظه، آب امشب هم مثل شب‌های گذشته قطع‌شده بود.
حاج یونس می‌گفت: شکر خدا امسال به برکت بارش‌های بهار بسیاری از چشمه‌ها و رودخانه کم‌آب روستا پرآب شده بود، اما قطعی طولانی آب در شبانه‌روز امان ما را بریده است. تناقض بارش زیاد و قطعی طولانی آب شرب روستایی را وسوسه برخی برای کشت و کار در حیاط منازل عنوان می‌کرد.
در صحبت با او که دهه هفتم عمرش را سپری می‌کرد و به قولی یکی از ریش و مو سپیدهای روستا بود، از دیگر دلایل این اتفاق پرسیدیم. با همان لهجه زیبای خود گفت: چون پمپ نداریم، آب فقط از طریق سطح ارتفاع منبع، آب به خانه‌های روستاییان منتقل می‌شود، برای همین وقتی آب در لوله خانه‌های روستاییان جاری می‌شود، اگر مصرف فقط شرب باشد هیچ مشکلی نیست، اما امان از باغچه‌های گوجه، خیار و یونجه.
حاج یونس می‌گفت: چرا نباید نظارتی بر میزان آب مصرفی باشد؟ در ادامه صحبت با او پرسیدم: چرا به کسانی که رعایت احوال بقیه را نمی‌کنند، تذکر نمی‌دهید؛ با خنده‌ای تلخ جوابم را داد و گفت: با کنایه و غیرمستقیم به برخی گفتم: وقتی مصرف زیاد آب منجر به قطعی آب می‌شود. گفتند: پولش را می‌دهیم. جوابی که معلوم بود حسابی حال پیرمرد را گرفته بود.
به نظر می‌رسد مسئولین آب فاضلاب روستایی باید فکری به حال مشترکین پرمصرف روستایی بکشند. مشترکینی که از آب شرب نه برای مصارف خانگی که برای کشت و زرع بهره می‌برند.
انتهای پیام/ر