به گزارش پایگاه خبری ربیع، «مملکت ما، مملکتی انقلابی است و با سیاست‌های گام به گام موفق نمی‌شود؛ سعی نکنید افکار سازشکارانه را جانشین افکار انقلابی کنید؛ بلکه افکار انقلابی را تصحیح و تشدید کنید؛ این مردم مستضعف هستند که شما مسئولان فعلی را در جایی که هستید نگه داشته‌اند؛ در حالی که روزبه‌روز بر استضعاف آنها افزوده می‌شود.»
به گزارش کیمیای وطن، احمد در بیست‌وهشتم آبان‌ماه ۱۳۳۹ در شهر نجف‌آباد اصفهان متولد شد؛ پدرش قربانعلی صداقتی نجف‌آبادی، او را ستاینده نامید؛ احمد اوایل جوانی‌اش بود که به جنگ دشمن رفت؛ دفاع از اسلام و میهن از جوانی‌اش مهم‌تر بود؛ تا اندازه‌ای که در سیزدهم آذرماه سال ۱۳۵۹ وصیت‌نامه‌ای نوشت و دل از این دنیا کند؛ او در یازد‌هم آذرماه ۱۳۶۱ که بیش از یک روز از عملیات محرم نگذشته بود، رخت از این خاک برکشید و با افلاکیان همنشین شد.
در زیر بخش‌هایی از وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌آوریم:
در این نیمه‌شب با هزاران شوق و اشتیاق برای رسیدن به وصال معشوق در کنار یک چراغ نفتی در آسایشگاه عمومی نظامی قلم به دست گرفته‌ام تا به عنوان وصیت‌نامه، پیامی را که از قلبم برمی‌خیزد، به تمامی مستضعفین به‌ویژه طلایه‌داران صبح آزادی، ملت مسلمان رزمنده ایران و… ابلاغ ‌کنم.
در ادامه وصیت این شهید آمده است: ای مردم، به شما توصیه می‌کنم در مسیر مذهب تشیع سرخ علوی که همان دین محمد(ص) است، قرار گیرید؛ در حفاظت، گسترش و تداوم آن بکوشید.
احمد نوشته است: مملکت ما، مملکتی انقلابی است و با سیاست‌های گام به گام موفق نمی‌شود؛ سعی نکنید افکار سازشکارانه را جانشین افکار انقلابی کنید؛ بلکه افکار انقلابی را تصحیح و تشدید کنید و این با عملکرد مسئولان مقننه و اجرایی مملکت است که تعیین‌کننده است و سرمشق می‌کند این کشور را برای انقلابیون دنیا و بیان‌کننده قدرت سازندگی مکتب می‌شود و خشنودکننده انقلابیون مملکت.
شهید صداقتی در وصیت خود اظهار امیدواری می‌کند مسئولان مملکت آن‌گونه تصمیم بگیرند که در این انقلاب همان‌طور که خواست علی(ع) است،
جامعه غربال شود و مستضعفان رو بیایند و مستکبران به زیر کشیده شوند.
وی نوشته است: این مردم مستضعف بودند که انقلاب کردند و مسئولان فعلی را به قدرت رساندند تا برخی از آنها بر سر مسائلی با هم جدل کنند و قلب ملت ما، امت ما، مستضعفان جهان، امام امت ما و انقلابیون جهان را بیازارند. من به آنها گوشزد می‌کنم این مردم مستضعف و زحمتکش هستند که شما را در جایی که هستید، نگه داشته‌اند؛ در حالی که روزبه‌روز بر استضعاف آنها افزوده می‌شود و همچنین بر استکبار مستکبران.
در پاراگراف پایانی وصیتش می‌گوید: من در پایان، این آیه از قرآن و این حدیث حضرت علی(ع) را به شما یادآوری می‌کنم؛ قال علی(ع): «کونا لِلظّالِمِ خَصْما وَ لِلْمَظْلومِ عَوْنا»؛ «دشمن ستمگر و یاور ستمدیده باشید.»
«أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ»؛ «با کفار شدید و سخت و با هم مهربان و رحیم باشید.» (فتح: ۲۹)
سرنگون باد طاغوت‌های زمانه و مستکبران جهان؛ پیروز باد انقلاب اسلامی؛ برقرار باد حکومت اسلامی در جهان و جوشان باد خون شهیدان! والسلام. ۱۳ آذر ۱۳۵۹