ورشکستگی داروخانهها
اوضاع اقتصادی کشور طی سال های های اخیر در وضعیت نابسامانی قرار دارد و بسیاری از مشاغل از دوران رونق فاصله گرفته اند و در رکود به سر میبرند و یا در حال ورشکستگی و تعطیلی. یکی از اصنافی که این روزها با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند و از گزند فشارهای اقتصادی و تورم مصون نمانده داروخانهها هستند.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، اوضاع اقتصادی کشور طی سال های های اخیر در وضعیت نابسامانی قرار دارد و بسیاری از مشاغل از دوران رونق فاصله گرفته اند و در رکود به سر میبرند و یا در حال ورشکستگی و تعطیلی. یکی از اصنافی که این روزها با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند و از گزند فشارهای اقتصادی و تورم مصون نمانده داروخانهها هستند. بر خلاف تصور مردم که تمام داروسازان را جزء اقشار پردرآمد میپندارند اما در واقعیت اینگونه نیست و اقتصاد داروخانهها خراب است و بسیاری از آنها در آستانه ورشکستگی و تعطیلی هستند.برخی از داروخانه داران نیز با واگذاری داروخانه مجبورند از فعالیت در این حرفه انصراف بدهند.
عوامل مختلفی در ایجاد شرایط ناگوار اقتصادی داروخانهها دخیل هستند که در اینجا به آن میپردازیم. یکی از این عوامل افزایش تعداد داروخانههاست در گذشته تعداد داروخانه در سطح شهر اندک شمار بود ولی امروزه رشد قارچ گونه به خود گرفته بطوریکه در یک خیابان چند داروخانه وجود دارد.
بالارفتن شدید تورم، افزایش اجاره، کمبود اقلام دارویی، کاهش تعداد مراجعین، افزایش مالیات و …از دیگر عوامل ورشکستگی داروخانهها است. از سوی دیگر مردم تصور میکنند زمانی که دارو گران میشود سود داروخانه نیز افزایش مییابد. در حالیکه واقعیت امر خلاف این تصور است و به دنبال افرایش قیمت دارو، سود کمتری نصیب داروخانه میشود. در گذشته سود داروخانهها داران برای داروی ایرانی ۱۷ درصد و خارجی ۵ تا ۱۲ درصد بود اما حالا به ۵ درصد رسیده است. در کنار عواملی که گفته شد اما عامل مهمتری به نام کمبود نقدینگی با حذف ارز ترجیحی وجود دارد که این روزها باعث شده سایه ورشکستگی بر سر داروخانهها سنگینی کند.
با اجرای طرح دارویار اختصاص ارز ترجیحی به شرکتهای دارویی حذف شد و در اختیار بیمهها قرار گرفت تا ما تفاوت افزایش قیمت دارو را پرداخت کنند. اما در عمل آنچه که پیش بینی میشد به صورت کامل محقق نشد و بیمهها نتوانستند به تعهدات خود عمل کنند و پرداخت یارانه دارو با تأخیر همراه شد.
از طرفی داروخانهها هم بایستی حجم نقدینگی خود را برای تهیه دارو افزایش دهند. اما اغلب داروخانهها از عهده چنین کاری برنیامدند. بنابراین داروخانهها اسیر بحران مالی شدند و همه عوامل دست به دست هم داد تا روزگار خوش داروخانه داران به تلخی مبدل شود.
در این میان دولت اقدام جدی برای حل این معضلات انجام نداده و همچنان بر اجرای طرح دارویار پافشاری میکند. با توجه به اهمیت موضوع بایستی از طرف مسئولان برای بهبود شرایط اقتصادی داروخانهها چاره اندیشی شود چرا که عدم پرداختن به این معضل تبعات جبران ناپذیری را به همراه دارد.
نجمه کریمیان