به گزارش پایگاه خبری ربیع، میلاد با سعادت اشرف مخلوقات و هفته وحدت فرصتی مناسب است که با محور قراردادن آموزه‌های پیامبر اعظم (ص) دل‌های مومنین به یکدیگر نزدیک شده و اختلافات به کناری گذاشته شود و آثار و برکات این همگرایی در زندگی اجتماعی ما جاری و ساری گردد.
در عرصه کشورداری و سیاست، وحدت یکی از ارکان با اهمیت تدبیر و سیاست قلمداد می گردد. وحدت از چنان جایگاه راهبردی بسیار مهمی برخوردار است که بدون توجه به آن به تدریج ساختار جامعه از هم گسسته و واگرایی و ناکارآمدی و بحران و تنش بر جامعه و نظام سیاسی حاکم خواهد شد و ثبات و امنیت رخت بر خواهد بست.
“وحدت” از جمله موضوعات کلیدی است که بی‌توجهی به آن نظام سیاسی را تهدید خواهد کرد. سیاست گذاران باید در سخن و رفتار و کردار خود به شدت متوجه ثبات در وحدت جامعه با همه گونانگونی های مذهبی و قومی باشند. آنها باید دحتی در خدمت رسانی جانب عدالت را به روشنی رعایت کنند که دشمن نتواند از این طریق تفرق ایجاد کند. با مروری بر منظومه فکری بزرگان انقلاب اسلامی از جمله حضرت امام (ره) و امام خامنه‌ای با جرات می‌توان گفت که عنصر “وحدت” از دال‌های مرکزی گفتمان ایشان به حساب می‌آید که در جایگاه بالاتری از بسیاری از کلید واژه‌های دیگر در عرصه سیاسی قرار دارد. بدان معنا که اگر زمانی جمع میان وحدت و آن مفاهیم در نظام سیاسی مقدر نبود، آنچه اولویت می‌یابد “وحدت” است.
وحدت به معنای توجه و تاکید بر مشترکات است، بیش از آنکه مفترقات برجسته گردد. باید دقت داشت که مردم ایران و حتی مسلمانان جهان مشترکاتی د ارند که می تواند بخوبی همگرایی و همدلی و همراهی ایجاد کند و دستها و دلها را به هم بپیوندد.
در این نگاه قرار نیست تکثر و تنوع که بنیان شکل‌گیری زندگی اجتماعی بشر است، نادیده گرفته شود، بلکه قرار است آرمان‌ها و ویژگی‌های مشترک و مشکلات پیش روی حرکت جامعه بهتر دیده شود و درک کردن این حقیقت که راه عبور از مشکلات تجمیع همه توان‌ها و قدرت‌هاست. لذا باید بهانه‌های کوچک و نامعلوم که گاه سالها موجب جدایی و افتراق است به فراموشی سپرده شود و به افق‌های پیش رو توجه گردد.
یکی از مهمترین ابزارهای وحدت و همگرایی فتح باب گفتگو و مفاهمه است. به واقع منشاء بخش عمده اختلافات جامعه بشری ریشه در انسداد گفتگو دارد. و آنگاه که باب گفتگو بسته شود، باب منازعه و درگیری و جدال باز خواهد شد و همین سرمنشاء بداخلاقی‌ها و خشونت‌هاست.
وحدت همواره نگاهی به عوارض اختلافات و واگرایی‌ها دارد و بیگانه‌ای که از این تفرق سود می‌برد. در این نگاه اختلاف افکنی همواره ریشه در درون ندارد، بلکه بیگانگان و معارضان و دشمنان یک ملت و امت مترصد فرصتی هستند تا اختلاف بیفکنند و بهره برداری کنند. ما در سالهای پشت سر بسیار دیده ایم و بخوبی لمس کرده ایم که بیگانگانی که دشمن اسلام هستند از هر نکته جزئی برای ایجاد اختلاف بین مسلمانان استفاده کرده اند؟ حتی از یک کلمه نفری که هیچ جایگاه و مسئولیتی هم ندارد برای ایجاد تقابل بین مسلمانان یا قومیت های مختلف استفاده کرده اند و اوضاع را بر ای روزهایی به تلخی کشانده اند! این تجربه‌ای که در سالهای متمادی دوره چهل و چند ساله و حتی در یکی دو قرن اخیر از جانب بیگانگان مشاهده شده است کافی است تا دیگر از این سوراخ گزیده نشویم نه ملت ایران با هر دین و مذهب و قومیتی و هم مسلمانان دیگر بلاد.
به واقع وحدت در بستر وجود دشمن بیش از پیش اهمیت و کارکرد خود را نشان می‌دهد. در زمانی که دشمنی وجود دارد، وحدت و ائتلاف حتی می‌تواند موقت و محدود باشد، اما همان هم از تفرق و چندگانگی در برابر دشمن سودمندتر است.
با توجه به این ملاحظات است که بدون شک می‌توان گفت که امروز نظام اسلامی و جامعه ایرانی و در افقی بالاتر جامعه اسلامی و ملت‌های مسلمان بیش از پیش نیازمند وحدت‌اند. در شرایطی که منطقه چندسالی است که در آتش ائتلاف تکفیریون – صهیونیسم و وهابیت سوخته و به تدریج در حال مهار آن است و در حالی که جنگ‌های نیابتی با ایجاد اختلافات مذهبی توسط دشمن مدیریت شده و میشود، هنوز ضرورت ائتلاف و همگرایی و وحدت تمام عیار برای ریشه کنی این جرثومه‌های فساد برای برخی فهم نشده است! و این در حالی است که بیش از چند دهه از تذکرات حکیم بزرگ جهان اسلام حضرت روح الله (ره) در مورد ضرورت شناخت اسلام آمریکایی می‌گذرد!
در عرصه داخلی نیز بیش از پیش ضرورت همگرایی و وحدت حول محوریت آرمان‌های نظام اسلامی، رهبری، قانون اساسی و منافع ملی احساس میشود و فعالین و گروه‌های سیاسی باید در این مسیر تلاش نمایند و با هر ندایی که جامعه را دوقطبی و چندپاره می‌خواهد مقابله کنند. بالاخص آنکه ایستادگی در برابر جنگ تمام عیار اقتصادی دشمن و عبور از تحریم و تهدید، با وحدت همه جانبه ملت ممکن خواهد بود. چنانچه در سالهای اخیر با همین وحدت تیغ تند تحریم دشمن به شدت کند و کم اثر شده است و با ایستادگی حول محور وحدت و اعتصام بحبل الله بی اثر خواهد شد. دشمن با همه رسانه‌های در اختیار نمی تواند وحدت و یکپارچگی ملت ایران و امت اسلام را مخدوش کند اگر بصیرت باشد؟
مظفر حاجیان