به گزارش پایگاه خبری ربیع، اجلاس سه جانبه ایران، روسیه و ترکیه در تهران فتح بابی برای همگرایی منطقه‌ای است؛ همگرایی‌ای که می‌تواند بدون مشارکت دولت‌های استعماری و فرامنطقه‌ای، مشکلات خود را حل کند. سوریه نمونه موفق این رخداد است و تجربه‌ای است که در یمن هم می‌توان آن را به کار گرفت. منطق کلی این روش، نگاه به شرق است؛ شرق منهای آنچه غرب تلقی می‌شود. غرب کلیتی است که اجمالاً تقسیم‌بندی جغرافیایی ندارد و مثلاً ژاپن و استرالیا، غربی‌اند اما هیچ‌کدام در غرب قرار نگرفته‌اند. نگاه به شرق نتیجه‌بخش، در سوریه، می‌بایست الهام‌آفرین برای حل سایر معضلات باشد که فعلاً در رأس آنها حفظ منافع ملی کشورها ناشی از حملات اقتصادی آمریکاست. لیره، روبل و ریال هر سه با آماج جنگ اقتصادی ترامپ رو‌به‌رو شده‌اند و از قضا هر سه کشور می‌توانند منهای موقعیتی ثالث، با یکدیگر در ارتباط باشند و مثلاً ایران و روسیه، همسایگی دریایی دارند و ایران و ترکیه و روسیه‌‌ هم به انحایی دیگر. مشکل ذهنیت غرب‌گرایی است که بر بخشی از دیوان‌سالاری دولتی در ایران حکمفرما شده و جریانی واپس‌گرا و متعلق به ۵۰ سال پیش، می‌خواهد در زمینه حل مشکلات حرکت کند و نمی‌تواند نگاه به شرق را بفهمد، چه برسد که آن را اجرایی کند. نخستین کمک به دولت، اصلاح این شاکله ذهنی قدیمی و ناکاراست.