به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی ربیع»؛ طی سالهای اخیر اصفهان بیش از هر زمان دیگری زیر سایه سنگین آلودگی هوا نفس میکشد؛ شهری تاریخی، فرهنگی و صنعتی که روزگاری با بادهای ملایم زایندهرود و آسمانی آبی شناخته میشد، اما اکنون در بسیاری از روزهای سال در میان غبار، دود و ذرات آلاینده پنهان میشود. آلودگی هوای اصفهان دیگر یک مسئله مقطعی یا محدود به چند ماه سرد نیست بلکه به بحرانی مزمن تبدیل شده است که سلامت، کیفیت زندگی و حتی هویت زیستپذیر این کلانشهر را تهدید میکند. گزارشهای رسمی در سالهای اخیر، بهویژه روزهایی همچون سهشنبه ۱۱ آذر که شاخص کیفیت هوا به عدد هشداردهنده ۲۳۱ رسید، نشان میدهد، اوضاع نهتنها رو به بهبود نیست بلکه به مرحلهای رسیده که بسیاری از ایستگاههای سنجش در وضعیت «بنفش» و «خطرناک» قرار میگیرد؛ وضعیتهایی که در استاندارد جهانی AQI خبر از شرایطی میدهد که حتی افراد سالم را نیز در معرض خطر قرار میدهد.
اصفهان با محدودیتهای جغرافیایی و اقلیمی خاص خود از جمله محصور بودن در میان کوهها، سکون هوا در فصول سرد و کاهش جریان باد، بیش از بسیاری از شهرهای کشور مستعد انباشت آلایندهها است.
این شرایط طبیعی در کنار توسعه صنعتی پرتراکم، تردد بالای خودروها، استفاده از سوختهای آلاینده و ضعف زیرساختهای حملونقل پاک، محیطی ایجاد کرده که خروج از بحران را دشوارتر میکند. کاهش بارشها و خشکی زایندهرود نیز دستکم بهطور غیرمستقیم اثرگذار است؛ چراکه با از بین رفتن رطوبت و جریان طبیعی هوا، ذرات معلق راحتتر در جو باقی میمانند و پایداری آلایندگی افزایش مییابد.
روزهایی همچون ۱۱ آذر که شاخص آلودگی در بعضی مناطق اصفهان به بالای ۳۰۰ میرسد، تنها شاهدی بر وخامت اوضاع است؛ دیروز احمدآباد و پروین در وضعیت «خاکستری» و «خطرناک» قرار گرفت و گزارش پایش هوا در مناطق دیگر همچون ۲۵ آبان، کاوه و کردآباد در محدوده «بنفش» ثبت شد، بخشهای وسیعی از شهر نیز در شرایط «قرمز» و «ناسالم برای عموم» قرار گرفت؛ این در حالی است که با وجود چنین شرایطی حضوری بودن مدارس و پایدار ماندن فعالیتهای روزمره شهروندان، این نگرانی را تشدید کرده و همچنان پیامدهای بلندمدت این بحران زیستمحیطی جدی گرفته نمیشود. کودکان، سالمندان و افراد مبتلا به بیماریهای قلبی و تنفسی در این شرایط بیش از همه آسیبپذیرند، اما حقیقت آن است که هیچکس از اثرات چنین حجمی از آلودگی در امان نخواهند بود.
در کنار اصفهان، شهرهای اطراف همچون قهجاورستان و کاشان نیز وضعیتهای مشابهی را تجربه کردند، در حالی که تنها معدودی از شهرهای استان مانند زرینشهر یا بخشی از شهرستانهای جنوبی شرایط «پاک» یا «قابل قبول» را گزارش داد. این اختلاف چشمگیر، بار دیگر نشان داد که اصفهان در قلب کانون آلودگی قرار گرفته و به توجه فوری نیاز دارد.
به گزارش کیمیای وطن، اصفهان یکی از آلودهترین کلانشهرهای ایران است و شرایط جغرافیایی و اقلیمی آن موجب میشود که آلودگی هوا در این شهر در مقایسه با سایر کلانشهرها شدت بیشتری پیدا کند؛ در حقیقت آنچه امروز در اصفهان میگذرد، تنها یک عدد روی نمایشگرهای ایستگاههای سنجش نیست بلکه روایت حال ناخوش شهری است که زیر فشار آلودگی از نفس افتاده است؛ چراکه این بحران نهفقط زیستمحیطی بلکه حوزههای اجتماعی، اقتصادی و حتی روانی در جامعه را نیز دربر میگیرد.
ریحانه راهپیما