در اوایل قرن یازدهم هـ.ق حدود ۴۰۰ سال پیش مقارن با سلطنت شاه عباس اول، احداث و جهت نگهداری لوازم سوارکاری و یراق آلات و مرکب های سلطنتی مورد استفاده قرار می گرفت . عمارت رکیب خانه با انقراض حکومت صفویه متروک شد و بعدها در دوران قاجار به دستور میرزا ظل السلطان (فرزند ناصرالدین شاه قاجار) پس از انجام الحاقات و تعمیراتی به سبک و سیاق روز، به عنوان اندرونی اختصاصی «ظل السطان» مورد استفاده قرار گرفت .
در دوران پهلوی این ساختمان به اداره آمار و ثبت احوال اختصاص یافت و بار دیگر تغییراتی خصوصا در جبهه غربی آن صورت گرفت.
در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، پیرو مصوبات شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، سازمان میراث فرهنگی کشور درصدد برآمد تا عمارت تاریخی «رکیب خانه » را مرمت و بازسازی نماید و از آن به عنوان یک مجموعه فرهنگی استفاده کند، لذا با صرف بیش از دو سال وقت و با انتقال حدود چهار هزار اثر فرهنگی- هنری از موزه هنرهایی تزیینی سابق تهران و سایر موزه های سازمان با تاییدات خداوند « موزه هنرهای تزیینی ایران » در ۲۹ مردادماه ۱۳۷۵ شمسی گشایش یافت و رسما فعالیت خود را آغاز کرد.