پل چوبی معروف به پل سعادت آباد، پل هفت دست و پل دریاچه. این پل در خیابان کمال اسماعیل امروزی است.
پل چوبی در سال ۱۰۶۵ هجری(دوره شاه عباس دوم) ساخته شده است.
عرض این پل ۶ متر و طول آن ۱۴۷ متر می باشد و ارتباط باغ های سلطنتی دو ساحل شمالی و جنوبی رودخانه با باغ های وسیع سعادت آباد و بناهای با شکوه هفت دست، آئینه خانه، کشکول و نمکدان را برقرار می ساخت و محل عبور خانواده شاه صفوی، امرا، اشراف، مهمان ها و سفیرانی بود که اجازه ملاقات با شاه عباس دوم را می یافتند.
این پل در گویش مردم اصفهان (چوبی) گفته می شود. وجه تسمیه آن به پل جوئی این است که چون در دو طرف پل عمارات سلطنتی واقع شده بود، در آن عصر این پل را برای ارتباط این دو قسمت ساخته بودند و آب را نیز به وسیله جوی سنگی که در روی پل کنده بودند به این عمارت می رساندند.
در وسط پل برج ۶ گوشه ای وجود داشت که از هرگوشه آن سه چشمه جاری می شد. یکی از خارجیانی که پل را بازدید کرده و درباره آن می نویسد “…پل با چهارده طاق یک ریخت و معبری برای بردن آب به قصر هفت دست واقع در ساحل زاینده رود ساخته شده بود…”
عمارات زیبا و باشکوه سعادت آباد، هفت دست، آینه خانه، کلاه فرنگی، نمکدان در اطراف این پل بوده است که به وسیله مسعود میرزای ظل السلطان حاکم اصفهان در زمان ناصرالدین شاه قاجار خراب و با خاک یکسان گردید.