به گزارش پایگاه خبری ربیع، روز گذشته که خبر آمد مصطفی دنیزلی دیگر سرمربی تراکتور نخواهد بود، خیلی ها این خبر را با عناوینی چون «اخراج و برکناری» مخابره کردند و عده ای دیگر آن را «قطع همکاری مسالمت آمیز» نامیدند اما ساعتی بعد مصاحبه ای از دنیزلی منتشر شد که خودِ او درخواست «جدایی» داده است! به نظر می‌رسد، آن چه که به واقعیت نزدیک است را باید تلفیقی از تمام این واژه ها دانست.
نکته مهم این که هواداران تراکتور در ورزشگاه به هیچ عنوان علیه مصطفی دنیزلی شعار ندادند و همین حالا نیز اگر با آن ها صحبت کنید، خواهند گفت که حاضر بودند چند هفته دیگر نیز برای این سرمربی صبر کنند اما به هر حال به تصمیم باشگاه احترام می‌گذارند.
با این وجود، به نظر می‌رسید چشم انداز روشنی در رابطه تراکتور – دنیزلی وجود نداشت. این که یک تیم پرستاره ۴ هفته متوالی از رسیدن به پیروزی ناکام بماند و سرمربی اش در نشست خبری بگوید «این موضوع مهم نیست چون قبلا با یک تیم از ششم به صدر رسیده»، نشان می‌دهد که او انگیزه ای برای شوک به تیم و تغییر روند ندارد.
تراکتور از لیگ پانزدهم که با تونی اولیویرا استارت زد، تا همین حالا که به نیمه های لیگ نوزدهم رسیده، ۸ مرد مختلف را به عنوان مرد نخست روی نیمکت داشته و حالا احد شیخ لاری، نهمین سرمربی خواهد بود که البته به زودی جای خود را به شخص دیگری خواهد داد. اما نکته مهم این است که پرشورهای آذربایجان امروز نگران تر از هر زمان دیگری تیم خود را دنبال می‌کنند.
تی تی ها اکنون برای رسیدن به هدف نهایی خود که قهرمانی است، بیش از هر چیز دیگر به «تصمیم درست، صبر و ثبات» احتیاج دارند اما نکته ای که باید به آن توجه شود این است که با توجه به مالکیت خصوصی، آن ها با خیال راحت مطالبات خود را مطرح می‌کنند و امیدوارند که باشگاه نیز کار را بهتر از گذشته جلو ببرد.
پنجره زمستانی به زودی از راه خواهد رسید و باید دید زنوزی چه خواهد کرد اما پیش از آن، به انتظار می‌نشینیم تا یک مربی جوان و آینده دار را روی نیمکت تیمی ببینیم که هوادارانش، شایسته بهترین ها هستند.