جین شارپ به اعتقاد شاگردانش اصول و متد براندازی حکومت‌ها را آموزش می‌داد. او دنبال مبارزه‌ای به دور از خشونت و درگیری بود و به همین دلیل نیز در ایران بین حامیان اصلاح‌طلب محبوب بود، دنیا او را فردی مبارز و به دور از خشونت و با رویکردی آرام برای رسیدن به هدف تعریف می‌کردند، حالا کتابش مهمترین منبع برای اقدامات ضد انقلابی جریان سبز در داخل است.
کتاب «از دیکتاتوری تا دموکراسی» مهمترین و محبوب‌ترین کتابش برای حامیان انقلاب‌های مخملی است. این کتاب به عنوان پایه‌ای برای مبارزه بر ضد حکومت‌ها، در کشورهای مختلف قرار گرفته است.
شارپ در این کتاب، با مبنا قرار دادن این که جوامع بشری به صورت طبیعی به سوی روابط دموکراتیک(از نوع غربی) حرکت می‌کنند، تنها راه علاج آنها را الگو قرار دادن سیستم حکومتی غرب می‌داند. او همچنین، این باور را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند که کشورهای غیر غربی، ماهیتی دیکتاتوری داشته و باید با آنها مبارزه کرد و آنها را برچید؛ اما بدون خشونت و درگیری.
«من تلاش نموده‌ام با دقت به کاراترین روش‌ها برای شکست دادن دیکتاتوری‌ها بیندیشم، روش‌هایی که تا حد ممکن کمترین رنج را به افراد وارد کند و تا حد ممکن باعث از میان رفتن جان انسان‌ها نشود. در این تلاش به سال‌ها مطالعه‌ام درباره دیکتاتوری‌ها، نهضت‌های مقاومت، انقلاب‌ها، افکار سیاسی، سیستم‌های حکومتی و به خصوص مبارزات واقع‌بینانه بی‌خشونت توجه نموده‌ام.»
نکته جالب در این میان این است که «مدل جین شارپ به صراحت از سوی مهره‌های براندازی در ایران(در فتنه ۸۸) نیز تجویز شده است: «هر ایرانی باید از هر فرصتی برای نابودی این دولت استفاده کند و این کار را باید ازطریق نافرمانی‌های مدنی، اعتصابات و برگزاری راهپیمایی دنبال نماید!»
نظر شارپ درباره فتنه ۸۸
جین شارپ در حوادث پس از انتخابات سال ۸۸ طرفداران زیادی را در بین فتنه‌گران پیدا کرده بود، عده‌ای به اعتقاد به رسم و روش شارپ به دنبال پیاده کردن اصول او در کشورمان بودند، افرادی مشهوری هم پشت این ایده‌های جین شارپی قرار گرفته بودند. اما جین شارپ درباره حوادث و اغتشاشات پس از انتخابات ایران گفته بود: «مخالفان حکومت ایران یکی دو تا راهپیمایی برنامه ریزی می‌کنند و فکر می‌کنند سقف حکومت به شکلی معجزه آمیز فرو می‌ریزد؛ اینگونه موفق نخواهند شد.»
بکارگیری ۱۲۰ روش براندازی شارپ در ایران
بررسی حوادث اخیر در ایران نشان می‌دهد گردانندگان و سران آشوب حدود ۱۲۰ روش از روش‌های پیشنهادی شارپ را به منصه ظهور گذاشته و آن را عملیاتی کردند.
از جمله روش‌های پیشنهادی در این کتاب تجمع و تحصن‌های گسترده، شعارسازی، استفاده از کاریکاتور و نمادها، پرچم‌ها، روزنامه‌ها، رادیو و تلویزیون، آسمان نویسی، زمین نویسی و دیوار نویسی بود که به طور گسترده در حوادث اخیر مورد استفاده قرار گرفت.
جین شارپ در پیشنهاد ۱۸ تا ۳۰ خود مواردی را بیان می‌دارد که در حوادث قبل و پس از انتخابات بدون کمترین تغییر مورد استفاده قرار گرفت. وی در بند ۱۸ تا ۳۰ استفاده از رنگ‌ها و پرچم‌های نمادین، پوشش‌های نمادین، اجرای نماز نمادین، حمل اشیای نمادین، تخریب اموال شخصی، استفاده از نوارهای نمادین، نمایش تصاویر افراد و شخصیت‌ها، ایجاد صداهای نمادین، انجام ادا و اطوار گستاخانه (برای جلب توجه) و بسیاری از موارد دیگر که تماماً در حوادث اخیر قابل مشاهده بود را ارائه داده است. استفاده از رنگ سبز، نوار سبز، پرچم‌های نمادین، متهم کردن دولت به عبور از قانون، حضور نمادین در نماز جمعه ، تخریب اموال عمومی و شخصی، دیوارنویسی، شعارنویسی،
زمین نویسی و حتی پول نویسی و نیز مانور دادن روی واژه دیکتاتور و شعار مرگ بر دیکتاتور نمونه‌های کپی برداری شده از توصیه‌های جین شارپ آمریکایی است.
جریان موسوم به موج سبز در ابتدا با استفاده از رنگ سبز به عنوان نماد رنگین خود و استفاده از احساسات مذهبی با توجه به جایگاه رنگ سبز در اعتقادات مذهبی ملت ایران توانست بخشی از جامعه را با خود همراه سازد و تا حدودی پروژه‌های مورد تأکید شارپ را عملیاتی کند. این جریان سعی داشت با طراحی پروژه کشته‌سازی که کد آن را حجاریان با بیان اینکه اصلاحات نیاز به خون دارد، داده بود سعی داشت با متهم کردن نظام به خشونت و زیر سؤال بردن مشروعیت آن بدنه اجتماعی خود را گسترده‌تر کرده و در ادامه با استفاده از شیوه‌های پیشنهاد شده در کتاب از دیکتاتوری تا دموکراسی، فضا را به سمت تحقق انقلاب مخملی و فروپاشی نرم نظام پیش برد.
به عبارتی جریان سبز و خواص ناکام در انتخابات سال ۸۸ رهبر معنوی خود را شارپ و تئوری شارپ می‌دانستند، اما این تئوری با شکست مواجه شد و اگر کورسویی هم از امیدواری داشتند با مرگ چند روز گذشته او این امیدواری به یأس کامل تبدیل شد، شارپ رفت و حامیان و طرفداران داخلی او بهتر از هرکسی می‌دانند که تئوری شارپ پاسخگوی امیال آنها نخواهد بود. از سال ۸۸ تاکنون ۹ راهپیمای ۲۲ بهمن در ایران شکل گرفته تمامی این راهپیمایی‌ها با حضور گسترده مردم همراه بوده است اما جنس حضور روز گذشته مردم در خیابان‌ها را باید خداحافظی با اغتشاش‌گران، فتنه گران و کسانی دانست که در خیال خود فکر براندازی نرم به سبک جین شارپ را داشتند. حضوری که بی‌شک با توجه به مشکلات اساسی مردم خیره کننده و غافلگیر کننده بود.
مرگ گزارشگر ویژه ضدایرانی
رسانه‌های پاکستانی از درگذشت «عاصمه جهانگیر» گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران به دلیل سکته قلبی خبر دادند. جهانگیر، پنجمین گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران است که دو سال پیش، جانشین احمد شهید شده بود و مأموریت تهیه گزارش‌های ضدایرانی و تهیه مقدمات تحریم‌های بیشتر علیه ایران را برعهده گرفته بود. «عاصمه جیلانی جهانگیر» متولد ۱۹۵۲ در لاهور پاکستان، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر است. او عمدتاً به عنوان بنیانگذار و رییس «کمیسیون حقوق بشر پاکستان»، عضو «کانون وکلای دیوان عالی» این کشور و عضو هیأت امنای «گروه بین المللی بحران» شناخته می‌شود. جهانگیر از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴ گزارشگر ویژه سازمان ملل در اعدام‌های فراقضایی و از ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ گزارشگر ویژه آزادی مذهب و اعتقاد برای اقلیت‌ها بود.
اما از این جالب‌تر آن که همین خانم، زمانی که «گزارشگر ویژه سازمان ملل در آزادی‌های مذهبی اقلیت‌ها» بود، با کمک شیرین عبادی و همکارانش در داخل ایران، به کار گزارش سازی و سندپردازی علیه جمهوری اسلامی ایران، به ویژه در موضوع بهائیان مشغول بود. برای نمونه، در ۲۳ اکتبر ۲۰۰۸، در مصاحبه با مرکز خبری سازمان ملل مدعی شد که « بهائیان جزو گروه‌های اقلیت دینی! تحت ستم در ایران هستند. » یا در سال ۲۰۰۶، طی گزارشی رسمی جمهوی اسلامی را به «آزار سیستماتیک و حکومتی» بهائیان در ایران متهم کرد.جهانگیر در مدت دو سال مأموریت خود، بارها در گزارش‌هایی سراسر دروغ، ایران را به نقض حقوق بشر، شکنجه و اتهاماتی از این دست متهم کرد. او در گزارش‌های خود با حمایت از محکومان امنیتی، قاچاقچیان مواد مخدر، جاسوسان و … به عنوان فعال مدنی، خواستار آزادی آنها شده و فشار سیاسی بر جمهوری اسلامی را از طریق مجامع بین المللی دنبال می‌کرد.