به گزارش پایگاه خبری ربیع، در حکومت دینی، مردم در تشکیل حکومت، قانون گذاری، سیاست گذاری و اجرای قوانین، نقش جدی و فعالی دارند. به عنوان نمونه مردم از طریق انتخاب نمایندگان مجلس، در قانون و سیاست گذاری‌های کلان جامعه دخالت می‌کنند. با انتخاب نمایندگان شوراها، در سیاست گذاری‌های جمعی دخالت می‌کنند. با انتخاب نمایندگان مجلس خبرگان، در تعیین رهبری و نظارت بر او و با انتخاب رئیس جمهور، بالاترین مقام مملکتی را پس از رهبر برمی گزینند.
هیأت دولت نیز از دو سو به طور غیر مستقیم منتخب مردم است؛ زیرا از یک طرف رئیس جمهور منتخب مردم، هیات دولت را معرفی می‌کند و از سوی دیگر نمایندگان منتخب ملت، پس از بررسی و تشخیص صلاحیت به آنان رأی اعتماد می‌دهند. در عین حال باید توجّه داشت که نقش مردم در همه این امور، در چارچوب قوانین شرعی است و نمی‌تواند مغایر با آن باشد. در اصل ششم قانون اساسی آمده است:
«در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکای آرای عمومی اداره شود؛ از راه انتخابات، رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها یا از راه همه پرسی».
اسلام به عنوان مکتبی جامع، سعادت بخش و پویا برای تمام ابعاد وجودی و نیازهای انسان برنامه و دستوراتی خاص را در نظر گرفته و اهمیت آن را گوشزد نموده است. یکی از مولّفه های مهم و ارزشمند در گستره زندگی اجتماعی تعامل با مردم است
در جامعه اسلامی مسلمانان باید از لحاظ توزیع ثروت‌های عمومی، امتیازها و سایر خدمات در حد مساوی قرار گیرند. پیامبران الهی تلاش می‌کردند تا فقرا و محرومان جامعه علاوه بر رشد فکری و فرهنگی از محرومیّت های مادّی رها شوند و یک زندگی مناسب و در شأن خود داشته باشند. حضرت علی (ع) از قول نبی مکرّم اسلام (ص) می‌فرماید: «لن تقدّس امّهٌ لایؤخذ للّضعیف فی‌ها حقّه من القویّ غیر متتعتعٍ؛ جامعه‌ای که در آن حق محرومان و ضعیفان از قدرتمندان بازستانده نشود، افرادش هیچ گاه روی سعادت و خوشبختی را نخواهند دید.»
امام علی (ع) حمایت از اقشار محروم و درمانده جامعه را جزو برنامه‌های اصلاحی خویش قرار داده بود. آن حضرت در عهدنامه خویش به مالک اشتر به وی مأموریت می‌دهد که هیچ گاه از اقشار محروم جامعه غفلت نورزد و نیازهای آنان را تأمین کند. اکنون و در این شرایطی که کشور قرار گرفته است و نگرانی‌هایی که در پی گرانی برای تورم و گرانی‌های همه مایحتاج مردم بوجود آمده است دولتی‌ها و نمایندگان باید تمام هم خود را صرف کنند تا گرانی‌های بی جا دامن جامعه را نگیرد چرا که فقرا را فقیرتر خواهد کرد و فاصله فقیر و غنی بیشتر خواهد شد. مسئولانی که از مجلس رأی اعتماد می‌گیرند باید بتوانند رفاه عمومی را تأمین و معیشت مردم را به عدالت فراهم کنند و دغدغه گرانی‌های لحظه‌ای رفع نمایند مجلس باید به وزرایی رأی اعتماد بدهد که تعهد و تخصص و توان شکوفایی اقتصاد را داشته باشند؟ باید در جهت رفع محرومیت‌ها مصمم باشند ولی کسانی که به فرمایش امام راحل طعم تلخ فقر را نچشیده‌اند نمی‌توانند دغدغه نداری را بفهمند و چاره سازی کنند. یکی از زیباترین خصلت‌های معاشرتی همدردی و یاری کردن دیگران است. انسان به حکم اجتماعی بودن، جهت تأمین آسایش و آرامش به دیگران نیازمند است و همین نیازها او را در جهت تعاون ومشارکت با دیگران ترغیب می‌کند، در دین اسلام مشارکت و تعاون یکی از آموزه‌های اصلی است قرآن کریم در این زمینه می‌فرماید: «و تعاونوا علی البرّ و التّقوی و لاتعاونوا علی الاثم و العدوان.» این تعاون و همکاری باید طرفینی باشد مردم در همه عرصه‌های نیاز خوب به میدان آمدند اما مسئولان چی؟ اکنون نوبت آنهاست، پس از رأی اعتماد بی درنگ وارد عمل شوند یاری و کمک به مردم در رفع دغدغه‌های معیشتی و نگرانی از گرانی‌های جدید و قبل، گره گشایی از مشکلات مردم بدون از دست دادن فرصت، در سیره امامان معصوم (ع) مصادیق فراوان دارد. هرگاه کسانی در جامعه دچار مشکل می‌شدند برای رفع آن به محضر آن بزرگواران می‌آمدند و آنان بی درنگ در جهت رفع مشکلات و گرفتاری‌های مردم اقدام می‌کردند و اجازه نمی‌دادند که گره گشایی از مشکلات ارباب رجوع به تأخیر افتد و فرصت‌ها از دست برود. آری، گره گشایی از مشکلات مردم یکی از وظایف مسئولان و حاکمان است. امروز مردم برای گره گشایی در انتظار اقدام و عمل دولتی‌ها و مجلسی‌ها هستند؟ گره کورگرانی، تورم و بیکاری …گره‌هایی هستند که مردم در انتظار گشایش آنهایند؟ چه موقع گره‌ها گشوده می‌شود و مردم شاهد ثبات اقتصادی و آرامش بازار هستند و چه موقع توزیع ثروت عادلانه خواهد شد؟ چه موقع شکاف عمیق فقیر و غنی‌ترمیم می‌گردد؟ ارتباط با مردم از یک طرف باعث آشنایی بیش از پیش مسئولان با نیازهای مردم می‌شود از طرفی مردم احساس می‌کنند حکومتی ها با آنها همراه و همگام هستند و فاصله ای با مردم ندارند لذا خود مردم در گره گشایی با اعتمادی که بر اثر ارتباط بوجود می آید کمک می کنند و مشکلات با سرعت بیشتری مرتفع می گردد. فقط با زبان و بیان از مردم گفتن کفایت نمی کند مردم عمل می خواهند عملی که تاثیر آن را بر سفره خود لمس کنند و این ماموریت دولت تازه نفسی است که با شعار وفاق ملی وارد کار می شود. مردم در انتظار عملند.
مظفر حاجیان