پایگاه خبری ربیع/
در حکومت دینی، مردم در تشکیل حکومت ، قانون گذاری، سیاست گذاری و اجرای قوانین، نقش جدی و فعالی دارند. به عنوان نمونه مردم از طریق انتخاب نمایندگان مجلس، در قانون و سیاست گذاری های کلان جامعه دخالت می کنند. با انتخاب نمایندگان شوراها، در سیاست گذاری های جمعی دخالت می کنند. با انتخاب نمایندگان مجلس خبرگان، در تعیین رهبری و نظارت بر او و با انتخاب رئیس جمهور، بالاترین مقام مملکتی را پس از رهبر برمی گزینند.
هیأت دولت نیز از دو سو به طور غیر مستقیم منتخب مردم است؛ زیرا از یک طرف رئیس جمهور منتخب مردم، هیات دولت را معرفی می کند و از سوی دیگر نمایندگان منتخب ملت، پس از بررسی و تشخیص صلاحیت به آنان رأی اعتماد می دهند. در عین حال باید توجّه داشت که نقش مردم در همه این امور، در چارچوب قوانین شرعی است و نمی تواند مغایر با آن باشد. در اصل ششم قانون اساسی آمده است:
«در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکای آرای عمومی اداره شود؛ از راه انتخابات، رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها یا از راه همه پرسی».
اسلام به عنوان مکتبی جامع، سعادت بخش و پویا برای تمام ابعاد وجودی و نیازهای انسان برنامه و دستوراتی خاص را در نظر گرفته و اهمیت آن را گوشزد نموده است. یکی از مولّفه های مهم و ارزشمند در گستره زندگی اجتماعی تعامل با مردم است
در جامعه اسلامی مسلمانان باید از لحاظ توزیع ثروت های عمومی، امتیازها و سایر خدمات در حد مساوی قرار گیرند. پیامبران الهی تلاش می کردند تا فقرا و محرومان جامعه علاوه بر رشد فکری و فرهنگی از محرومیّت های مادّی رها شوند و یک زندگی مناسب و در شأن خود داشته باشند. حضرت علی(ع) از قول نبی مکرّم اسلام(ص) می فرماید: «لن تقدّس امّهٌ لایؤخذ للّضعیف فیها حقّه من القویّ غیر متتعتعٍ؛ جامعه ای که در آن حق محرومان و ضعیفان از قدرتمندان بازستانده نشود، افرادش هیچ گاه روی سعادت و خوشبختی را نخواهند دید.»
امام علی(ع) حمایت از اقشار محروم و درمانده جامعه را جزو برنامه های اصلاحی خویش قرار داده بود. آن حضرت در عهدنامه خویش به مالک اشتر به وی مأموریت می دهد که هیچ گاه از اقشار محروم جامعه غفلت نورزد و نیازهای آنان را تأمین کند.اکنون و در این شرایطی که کشور قرار گرفته است و نگرانی هایی که در پی گرانی برای تورم و گرانی های همه مایحتاج مردم بوجود آمده است دولتی ها و نمایندگان باید تمام هم خود را صرف کنند تا گرانی های بی جا دامن جامعه را نگیرد چرا که فقرا را فقیرتر خواهد کرد و فاصله فقیر و غنی بیشتر خواهد شد.مسئولانی که قول دادند اجازه گرانی دیگر کالاهاها را نمیدهند باید در صحنه باشند البته نه اینکه بگویند تا پایان سال گران نمی شود اما مردم ببینند گرانی دارد بوجود می آید! حالا چرا تا پایان سال؟ خب اجازه ندهید گرانی بیمورد پیش آید!
یکی از زیباترین خصلت های معاشرتی همدردی و یاری کردن دیگران است. انسان به حکم اجتماعی بودن، جهت تأمین آسایش و آرامش به دیگران نیازمند است و همین نیازها او را در جهت تعاون ومشارکت با دیگران ترغیب می کند، در دین اسلام مشارکت و تعاون یکی از آموزه های اصلی است قرآن کریم در این زمینه می فرماید: «و تعاونوا علی البرّ و التّقوی و لاتعاونوا علی الاثم و العدوان.»این تعاون و همکاری باید طرفینی باشد مردم در همه عرصه های نیاز خوب به میدان آمدند اما مسئولان چی؟ اکنون نوبت آنهاست، یاری و کمک به مردم در رفع دغدغه های معیشتی و نگرانی از گرانی های جدید،
گره گشایی از مشکلات مردم بدون از دست دادن فرصت، در سیره امامان معصوم(ع) مصادیق فراوان دارد. هرگاه کسانی در جامعه دچار مشکل می شدند برای رفع آن به محضر آن بزرگواران می آمدند و آنان بی درنگ در جهت رفع مشکلات و گرفتاری های مردم اقدام می کردند و اجازه نمی دادند که گره گشایی از مشکلات ارباب رجوع به تأخیر افتد و فرصت ها از دست برود.آری، گره گشایی از مشکلات مردم یکی از وظایف مسئولان و حاکمان است. امروز مردم برای گره گشایی در انتظار اقدام و عمل دولتی ها و مجلسی ها هستند؟ گره کورگرانی، تورم و بیکاری …گرههایی هستند که مردم در انتظار گشایش آنهایند؟ چه موقع گره ها گشوده می شود و مردم شاهد ثبات اقتصادی و آرامش بازار هستند و چه موقع توزیع ثروت عادلانه خواهد شد؟ چه موقع شکاف عمیق فقیر و غنی ترمیم می گردد؟ ارتباط با مردم از یک طرف باعث آشنایی بیش از پیش مسئولان با نیازهای مردم می شود از طرفی مردم احساس می کنند حکومتی ها با آنها همراه و همگام هستند و فاصله ای با مردم ندارند لذا خود مردم در گره گشایی با اعتمادی که بر اثر ارتباط بوجود می آید کمک می کنند و مشکلات با سرعت بیشتری مرتفع می گردد.شش ماه تا انتخابات مهم ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا مانده است، اگر در این مدت گرههایی گشوده شود، اگر مشکلاتی مرتفع گردد؟ اگر سفره مردم از این شرایط سخت و سنگین خارج شود و اگر مردم بتوانند نیازهای اساسی را براحتی و با قیمتی عادلانه تهیه کنند در روز نیاز به آنها وارد میدان می شوند اما اگر چاره اندیشی نشود و دست و فرمان باشد که هست؟!