به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از فارس از بجنورد ، روز گذشته و در پایان همایش نکوداشت مقام مادر، اتفاقی جالب‌توجه افتاد که برای همیشه در حافظه‌ی خاطرات سالن گلشن ماندگار شد.
همه حاضران با حال‌وهوای همایش، عجین شده بودند که نوایی دل‌نشین شروع به گوش‌نوازی کرد. نوای خوش اذان بود که از میان جمعیت شنیده می‌شد؛ همزمان با این صدا، زمزمه‌ای در سالن ایجاد شد که می‌گفت: وقت نماز است، چرا برنامه را خاتمه نمی‌دهند؟
خانم مسن و باصفایی که قرار بود تا لحظاتی دیگر از وی تقدیر شود، چند باری خواستار ترک سالن شد که مسؤولین، مانع رفتن او شدند. چند لحظه منتظر ماند اما به ناگاه برخاست و با صدای بلند عذرخواهی کرد و گفت: امیدوارم بی‌احترامی نباشد، اما من باید بروم و نمازم را بخوانم هیچ‌چیزی واجب‌تر از نماز نیست.
اقدام این بانو، جای تأمل داشت و به این راحتی‌ها قابل‌چشم‌پوشی کردن نبود. به‌عنوان خبرنگار سؤالاتی از وی پرسیده شد. در ابتدا خود را معرفی کرد و گفت: ام‌البنین منصور خانی، مادر شهید محمودرضاموفق و جانباز محمدرضا موفق و خودم نیز پیراپزشک ایثارگر در دوران دفاع مقدس هستم.
وی از سکونت ۵۰ ساله در بجنورد نیز گفت و درباره علت ترک سالن تصریح کرد: خداوند می‌فرماید؛ حی علی الصلاه و حتی من زمانی که جنازه پسر شهیدم را آورده بودند نیز در هنگام اذان برای نماز رفتم و آن روز نیز نماز اول وقت را ترک کردم و امروز هم با فرارسیدن هنگام اذان برای به‌جا آوردن فریضه اول وقت مراسم را رها کردم.
این بانوی ایثارگر ادامه داد: مادر نمونه کسی است که نمازش را سروقت بخواند و فرزندش را هم به راه حی علی خیرالعمل سوق بدهد.
منصورخانی همچنین دلیل اعلام تذکر خود به مسئولان را این‌گونه بیان کرد: خیلی‌ها می‌خواستند مرا به سمت سالن هدایت کنند که نمازم را رها کنم و می‌گفتند با چند دقیقه تأخیر چه مسئله‌ای پیش می‌آید اما باید می‌دانستند که به خاطر تقدیر، نمازم را به تأخیر نمی‌اندازم.
بعد از صحبت با این مادر شهید و حضور در محل مراسم همگان از حرکت این بانو تحت تأثیر قرار گرفتند و دربیانی، این بانو را نمونه واقعی یک مادر نمونه معرفی می‌کنند.
سخنان بسیاری در این جلسه به میان آمد اما به نظر می‌رسد امربه‌معروف عملی این مادر شهید و بانوی ایثارگر، اقدامی مؤثرتر از آن‌ها بوده است.
انتهای پیام/