مادران شهدا؛ستون های استوار میهن
فردا سالروز وفات بانویی است که نامش با مهر، ایثار و وفاداری گره خورده است؛ حضرت امالبنین(س)، مادری که اخلاصش همچون خورشید میتابد و فداکاریاش تا همیشه در حافظه تاریخ خواهد ماند.
به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی ربیع»؛فردا سالروز وفات بانویی است که نامش با مهر، ایثار و وفاداری گره خورده است؛ حضرت امالبنین(س)، مادری که اخلاصش همچون خورشید میتابد و فداکاریاش تا همیشه در حافظه تاریخ خواهد ماند. او نه تنها مادر قمر بنیهاشم بود، بلکه آموزگار ادب، تواضع و وفاداری شد؛ مادری که فرزندانش را در راه حقیقت و عدالت تقدیم کرد و هیچگاه از این تقدیم الهی روی برنگرداند. عظمت روح او را باید در تربیت حضرت عباس(ع) جستوجو کرد؛ آن یل رشید کربلا که درس ادب و وفاداری را از دامن پرمهر چنین مادری به ارث برده بود.
در تقویم رسمی این سرزمین، روز وفات امالبنین(س) به نام تکریم مادران و همسران شهدا مزین شده است؛ زیرا او نماد مادرانی است که در راه خدا، حقیقت و وطن، عزیزترین سرمایههای خود را با تمام وجود تقدیم کردند. امروز به بهانه همین روز، نگاهمان را به سمت مادرانی میبریم که صبرشان تاریخ را شرمنده کرده و ایثارشان واژهها را از بیان ناتوان ساخته است.
مادران شهدا، زنانی هستند که عظمت روحشان فراتر از توصیف است. مادرانی که از میوه دل خود گذشتند و راه روشن الهی را بر ماندن در دایره تنگ دلبستگیها ترجیح دادند. حال و هوای زندگی آنان را نمیتوان در قالب کلمات محدود کرد؛ زیرا هر یک دلی دارند به وسعت آسمان و صبری که کوهها را به تعظیم وامیدارد. در میان آنان، مادران شهدای گمنام جایگاهی دیگر دارند؛ مادرانی که سالهاست چشمبهراه، در حسرت نشانی از فرزندانشان میسوزند و همچنان استوار میمانند. هر بار که کاروان شهدای گمنام وارد شهری میشود، دل این مادران دوباره میتپد؛ چشمانشان، چون مرواریدهای درخشان از اشک شوق و امید تر میشود، شاید که نامی، نشانی یا خاطرهای از فرزند گمشدهشان پیدا شود.
این مادران، نعمتی الهیاند؛ صبرشان، قدرتی است که خداوند در وجودشان دمیده، و استواریشان، ستونی است که عزت این سرزمین بر آن استوار مانده است. اگر فداکاری مادران و صبر همسران شهدا نبود، نه انقلاب اسلامی به این نقطه میرسید و نه اقتدار امروز ایران جان میگرفت. آنان با گذشتن از عزیزترینها، راهی را هموار کردند که میلیونها انسان در پناهش آرام میگیرند.
همسران شهدا نیز در مسیر دیگری از همان امتحان الهی قدم گذاشتند؛ مسیری که آغازش با مهر و همراهی است و پایانش با دلتنگی و رضای خدا. دوری از همسر، سختترین شکل جدایی است، اما وقتی این جدایی در مسیر ایمان و وطن باشد، دل را به حکمت الهی مطمئنتر میسازد. آنان با تحمل رنجهای خاموش، ادامهدهندگان راه شهدایی شدند که عاشقانه از زندگی گذشتند.
امروز، در این روز مبارک، ما در برابر عظمت مادران و همسران شهدا سر تعظیم فرود میآوریم. پیمان میبندیم که یاد شهدا را زنده نگه داریم و همواره خود را مدیون خون پاک آنان بدانیم؛ خونهایی که ریشههای عزت و امنیت این سرزمین را آبیاری کردهاند.
نجمه کریمیان