به گزارش پایگاه خبری ربیع، فیلم «پارادایس» به کارگردانی علی عطشانی پس از گذشت ۴ سال از تولید به تازگی اکران عمومی خود را آغاز کرده است. پارادایس در کشورهای آلمان، اسپانیا و ایران فیلمبرداری شده است. عطشانی در کارنامه هنری خود ساخت فیلم‌های پرفروشی مانند نقش و نگار، کاتیوشا و دموکراسی تو روز روشن را دارد.

«پارادایس» تا کنون در بیش از ۲۰ جشنواره بین‌المللی از جمله جشنواره بین‌المللی آفرودیت طلایی قبرس (۲۰۱۷)، جشنواره فیم‌های منطقه کارائیب فلوریدا (۲۰۱۷)، جشنواره فیلم مارکی واشنگتن (۲۰۱۷)، جشنواره فیلم‌های ایرانی سانفرانسیسکو (۲۰۲۷)، بخش مسابقه دهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «ویلیامزبِرگ» در شهر نیویورک کشور آمریکا، بخش رقابتی جشنواره بین‌المللی فیلم «سوئیس»، مرحله فینال دومین جشنواره بین‌المللی فیلم «Out Of The Can» کشور انگلستان، بخش داوری اصلیِ هشتمین دوره جشنواره فیلم «لیفت آف» در شهر لندن کشور انگلستان، بخش مسابقه سومین جشنواره بین‌المللی فیلم «های کُوست – High Coast» در واستِر نُورلَند (نُورلَند غربی) کشور سوئد و… حضور داشته و توانسته جایزه بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر مرد و بهترین بازیگر مکمل مرد از جشنواره چلسی نیویورک (۲۰۱۶) و جایزه بهترین فیلم بلند در سومین جشنواره بین‌المللی فیلم «های کُوست – High Coast» (۲۰۱۸) را به خود اختصاص دهد.

مهران رجبی، جواد عزتی، محمدعلی نجفیان، سامان صفاری و بیتا عطشانی از ایران و الیویا بورکات، ماتیاس متس، کلاتسیدا روبرت و کاترین فولوس از کشور آلمان در فیلم «پارادایس» به ایفای نقش پرداخته‌اند.

خلاصه‌فیلم

فیلم داستان ۲ طلبه جوان است که می‌خواهند برای شرکت در سمیناری دانشگاهی پیرامون ادیان به آلمان بروند اما رییس حوزه علمیه آن‌ها که حاج آقا فراستی نام دارد، راه سفر را بر آن‌ها سد می‌کند. طلبه‌های جوان با اغفال حاج آقا فراستی، ویزایی هم برای او می‌گیرند و وی را با خود به آلمان می‌برند و…

«پارادایس»، از همان دسته فیلم هاییست که به مثابه «مارمولک» کمال تبریزی، به سراغ کاراکتر روحانی رفته است و با ایجاد موقعیت‌های خنده دار و کمیک، سعی بر آن دارد تا پیام مذهبی خود را به واسطه‌ی فضایی کمدی و با لحنی طنز مطرح کند.

فیلمنامه ی «پارادایس» نسبتاً شسته رفته است. درواقع فیلمنامه به صرف شوخی‌ها و موقعیت بالقوه‌ی کاراکترها – که خود می‌توانستند کلیت فیلمنامه را تحت تأثیر قرار دهد- نوشته نشده است بلکه سعی بر آن شده تا عناصر در جای درست خود قرار گیرند و کارکردی درست داشته باشند و درواقع فیلمنامه ای مستحکم، درام را پیش ببرد.

انتخاب بازیگرانِ فیلم، از نقاط مثبت آن است. ترکیب جواد عزتی و مهران رجبی با بازیگری کمتر شناخته شده مجموعه درستی از انتخابهای کارگردان است و بازی‌های خوب این بازیگران، بر بار طنز فیلم می‌افزاید.

بسیاری از فیلم‌هایی که در کشورهایی دیگر فیلمبرداری می‌شوند تنها با استناد بر فضاهای جغرافیایی کشور خارجی به نحوی سر و ته قضیه را هم می‌آورند. درواقع بخش عمده‌ای از کار به نمایش زیبایی‌ها و جاذبه‌های کشور مقصد اختصاص می‌یابد، حال آن که استفاده از چنین فضاهایی در «پارادایس» به اندازه است و شکلی اغراق آمیز به خود نمی‌گیرد.

با این حال پارادایس هم مانند انبوهی از فیلم‌های طنز سال‌های اخیر ضعف‌ها و مشابهت‌های فراوانی با فیلم‌های ژانر خود دارد. البته با توجه به فاصله ۴ ساله این فیلم تا اکران اگر این فیلم در زمان خود اکران می‌شد می‌توانست موفقیت بیشتری کسب کند اما برای مخاطب سال ۹۷ که با انبوهی از فیلم‌های مشابه در طی این ۴ سال درگیر بوده پارادایس حرف تازه‌ای ندارد و به نوعی فیلم کهنه و تکراری است.

فیلم پارادایس نقطه درخحشانی در کارنامه عطشانی نیست و در عین حال نقطه تاریکی هم در کارنامه این کارگردان سینمای عام به حساب نمی‌آید.

دیدن فیلم پارادایس می‌تواند لحظات مفرحی را برای بیننده ایجاد کند اما این لحظات به اندازه‌ای نیست که تماشاگر در تمام طول پخش فیلم قهقه بزند.

شاید دیدن این فیلم در سینمای خانگی (البته به شرط قلع و قمع نشدن) بهتر از دیدن آن در سینما باشد.