پایگاه خبری ربیع/
در کودکی
فکر کرده ام
بی بال پرواز کنم
از پشت بام سقوط کردم
حتی در رویا
اما پروازی در کار نبود
وقتی آژیر ماشین آتش نشانی را می شنیدم
زیر پل خاقانی
فکر نمی کردم
دقایق و
ساعات و
روزهای بعد
بی بال پر بکشند
آدم هایی
از درون آتش
از میان دود
سیاوش وار
یک سال گذشته
پروازشان را
با چشم های خیس
تماشا کردیم
روح شان پر کشید
از میان ویرانه های پلاسکو
اما
هنوز ماجرای آتش
در هاله ای از ابهام است
فرشته ها پر کشیدند
بی سقوط
به خاطر دوستی که دلش هنوز به قهرمانان بود…
انتهای پیام/