به گزارش پایگاه خبری ربیع، بهار و نوروز پرتوی دلربا و چهره‌ای زیبا از آفرینش است که پیش از حضور خود انبوه انسانها را به تلاش و کوشش فرا می خواند. عیدی است که همراه خود شادی دلها و شادمانیها را آورده، غنچه لبخند بر لبان افراد نشانده و افزون بر ظاهر آراسته، باطن پیراسته ای برای بسیاری از انسانهای سبز سیرت به ارمغان می آورد. آنان که سرای دل و دیده را با آینه‌های معرفت و طاعت، آذین بسته‌اند و در ایام خجسته نوروز، صحیفه وجود خود را ازهرگونه غبار گناه و نافرمانی پاک و پیراسته نگاه می دارند. دیر زمانی است که چنین ایام و چنان آثار با نگاههای گوناگونی دیده می شده است; برخی با تحقیر، پاره ای با تردید و عده ای با تجلیل بدان نگریسته، سخنان متفاوت و آموزه های متضادی بیان کرده اندکه گاه با افراط و تفریط همراه بوده و انبوه شیفتگان دانش ودانایی را در حیرت و نادانی فرو برده اند.
یک دیدگاه عید نوروز را خرافه پرستی می داند، دیدگاه دیگر این عید را عیدی ارزشمند از نیاکان ما، در ایران زمین دانسته که عظمتی روز افزون دارد در این عید طبیعت رو به سبزی، امید و رویش نموده و دلهای انسانها را با چنین حرکتی هماره زنده، پرنشاط و پر فروغ می نماید. دید و باز دید عید، غبار کدورتها را از دل ها می زداید و در آغوش گرفتن یکدیگر، نشان از صمیمیت و یکرنگی دارد. ضیافتها، عیدها، لباسهای نو، مسافرتها و… نوعی جوش و خروش و شور و بالندگی در خانواده هامی آفریند و افزون بر ارزش‌های دینی، ارزش‌های ملی و عید باستانی نیز زنده و پا برجا خواهد بود.
دیدگاه سوم بر این باروند که ما اصول و مبانی خدشه ناپذیری در فرهنگ خود داریم که برتری و ارزش آنها در قالب الفاظ، سنت ها و یا آداب و رسوم ملی میهنی نمی گنجد. ازآموزه های وحی گرفته شده و با توجه به ویژگیهای انسان شناختی وروان شناسی و جامعه شناسی، گستره‌ای از معرفت و بینش نصیب انسان می سازد. در این باور عید تکمیل حرکت به سوی انسان کامل شدن است که در چنین موقعیتی انسان خود را از ناپاکی ها و نافرمانی خدا حفظ می کند و از منکران دوری می کند. در سفارش معصومین برای عید غسل، پوشیدن لباس تمیز، زدن عطر، روزه داری، تکبیر و تهلیل، آراستگی ظاهری; پیراستگی باطنی، صله ارحام و دید و بازدید، دادن هدیه و بر پایی جشن و شادمانی، سخاوت و گشایش برای دیگران و اجتماع در مصلای شهر جهت عبادت ودیدار همدیگر تاکید زیادی شده است این آمور انسان را به سوی کمال رهنمون می سازد. افزون بر روح پرستش، روحیه بخشش نیز درایام نوروز و دیگر اعیاد ارزشمند و حتی ضروری است. همان گونه که بلال با دستور رسول الله (ص) در عید فطر صدقه های زنان، دستبندهای بزرگ و کوچک و گوشواره‌های آنان را جمع آوری می نمودتا به مصرف مسکینان و فقرا برسانند. این همان کاری است که امروز مردم در روز و هفته احسان و نیکوکاری انجام می دهند و بخشی هر چند کوچک از داشته های خود را به نیازمندان هدیه می کنند.
آری، فرخنده باد نوروز بر آگاهان و بیداران که در گستره شادی خود، دیگران را سهیم می کنند و «یاران در انتظار» را با ریزش سخاوت خود لبخند شادمانی می بخشند که این روزها نیز می گذرد وشادیها و شیونها پایان می پذیرد و سر انجام کتیبه اعمال ماآینه انسانیت و صحیفه سرنوشت ما خواهد بود.
مظفر حاجیان