ضرورت توجه مسئولان به مناطق محروم شهر
در هر شهری از نظر امکانات و توسعه شهری، خیابان‌ها، کوچه‌ها، گذرگاه‌ها، مغازه‌ها و …بین مناطق مرفه نشین و محروم تفاوت‌های بسیاری وجود دارد. این تفاوت‌ها در برخی از شهرها از جمله تهران شکاف عمیقی بین مناطق شهری بوجود آورده است و آنقدر در نمای بصری شهر مشهود است که گویی با دو شهر متفاوت روبرو هستیم.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، در هر شهری از نظر امکانات و توسعه شهری، خیابان‌ها، کوچه‌ها، گذرگاه‌ها، مغازه‌ها و …بین مناطق مرفه نشین و محروم تفاوت‌های بسیاری وجود دارد. این تفاوت‌ها در برخی از شهرها از جمله تهران شکاف عمیقی بین مناطق شهری بوجود آورده است و آنقدر در نمای بصری شهر مشهود است که گویی با دو شهر متفاوت روبرو هستیم. بعد از انقلاب اسلامی مناطق محروم شهر مورد توجه قرار گرفت، ولی با آغاز جنگ تحمیلی به علت اینکه کشور در یک مرحله حساس قرار گرفت توجه به این مناطق کمرنگ شد. با این حال پس از گذشت سال‌ها از اتمام جنگ تا حدوی دولتمردان و مدیران شهری به این مناطق توجه داشتند اما همچنان تا محرومیت زدایی و تغییرات اساسی در این مناطق فرسنگ‌ها فاصله وجود دارد.
نکته‌ای که درباره این مناطق وجود دارد بحث محرومیت است که هر روز با تورم و فشارهای اقتصادی نسبت به گذشته عمیق‌تر می‌شود. به غیر از مسائل اقتصادی، از نظر فرهنگی و اجتماعی نیز این مناطق در سطح پایین‌تری قراردارند. بر اساس بررسی‌های صورت گرفته آمار اعتیاد، بزهکاری‌های اجتماعی در سطح بالایی قرار دارد. امکانات آموزشی نیز در شرایط مطلوبی قرار ندارد و همین امر در آموزش و تربیت دانش آموزان این مناطق مؤثر است. همچنین در برخی از این محله‌های محروم شهر، امکانات خدماتی و رفاهی از رشد قابل توجهی برخوردار نیست و حتی وجود ندارد. از طرفی مدیریت ناعادلانه شهری سبب شده اولویت بندی برنامه ریزی ها برای توسعه شهری به سمت مناطق شمال شهر حرکت کند و همین امر باعث می‌شود مناطق محروم از فقدان امکانات رنج ببرند.
متاسفانه نوع نگاه مسئولان و مدیران شهری به این سمت و سو حرکت می‌کند و بار این بی عدالتی‌ها بر دوش مردم مناطق محروم شهر است. از این رو باید در نحوه بودجه ریزی درباره مناطق محروم بازنگری شود. محرومیت زدایی از این مناطق باید مورد توجه دولت و مسئولان باشد. بافت های فرسوده و محله‌های محروم شهر باید با همکاری دستگاه‌های ذیرربط نوسازی شود و دولت با در اختیار گذاشتن تسهیلات مناسب به مردم برای تحقق این امر به آن‌ها کمک کند. همچنین عرض گذرگاه‌ها، خیابان‌ها و مبلمان شهری استاندارد سازی شود.
در ضمن مدیران بایستی به مناطق محروم شهر هویت ببخشند. درست است که در این مناطق فقر فرهنگی و همچنین بزهکاری وجود دارد اما با اصلاح می‌توان چهره این مناطق را به گونه‌ای دیگر ترسیم کرد. از نظر امکانات شهری از جمله توسعه بوستان‌ها و فضای سبز، مجموعه‌های فرهنگی و ورزشی باید بیش از قبل به آن توجه کرد.
بنابراین بایستی اولویت دولت، مدیران شهری، شورای اسلامی شهرها رشد و توسعه مناطق محروم شهر باشد چرا که تحقق این امر در تمام ابعاد مؤثر است و باعث رشد و پیشرفت شهر می‌شود. امید است همه مردم مناطق محروم شهر طعم شیرین محرومیت زدایی را بچشند و عدالت فرهنگی و اجتماعی در این مناطق رعایت شود.
نجمه کریمیان