به گزارش پایگاه خبری ربیع، شاید گفتنش جالب نباشد، اما جای تامل و شاید تاسف دارد درجامعه ای که فقه پویای شیعه در مباحث شرعی راهگشای آن است و دموکراسی در قوانین بر تارک انقلاب آن می درخشد، هنوز راه چاره‌ای برای حضور زنان در ورزشگاه ها پیدا نشده است. این درحالی است که این مسئله در بسیاری از کشورهای همسایه که الگوهای افراطی از اسلام را اجرا می کنند، حل و فصل شده و دوستداران فوتبال و دیگر رشته های ورزشی بدون مشکل وحواشی به تماشای مسابقات مختلف می روند.

در ایران نیز نگرشهای مختلفی به موضوع ورود زنان به استادیوم ها وجود دارد و مشکل اصلی از آن جایی بروز کرده است که هرکس نظرات و گرایشات خود را صحیح می داند و عمل برخلاف آن را به مصداق خروج از شریعت، مخالفت با اسلام، ترویج فرهنگ غربی و حتی دسیسه دشمنان و فتنه گران برای آسیب رسانی به بدنه نظام تلقی می کند.

بااین حال جای خرسندی است که معاونت فرهنگی قوه قضاییه اخیراً اعلام کرده است:” بانوان نیز می توانند همچون آقایان به ورزشگاه ها بروند و از دیدن بازی ها لذت ببرند به شرطی که اخلاق و مسائل شرعی رعایت شود”. اما درادامه رفع این دومشکل را برعهده دولت نهاده اند تا فضا را آماده کند و درصورت مهیا شدن این دو شرط، حضور زنان می تواند بلامانع باشد.

دراین که این دو شرط دارای پیش فرضهایی کلی و مبهم است شکی نیست، اما باید توجه داشت که امروز دختران و پسران در فضاهای مشترک بسیاری باهم درارتباط هستند و به لطف ارتقای سطح فرهنگ جامعه، بسیاری از مسائل خود به خود به سمت سالم سازی و سلامت رفتاری پیش رفته است و دولتها نمی توانند به طور مستقیم نقشی در این مسئله داشته باشند.

ازدیرباز در فرهنگ سنتی ایرانیان صیانت و حفظ حرمت بانوان امری قابل ملاحظه بوده و هست. به طوری که حتی می توان این موضوع را در حین درگیریهای خیابانی مشاهده کرد؛ زمانی که یک خانم همراه طرف مقابل است، بخشی از دعوا به سبب حفظ حرمت وی خاتمه پیدا می کند. لذا حضور زنان در ورزشگاهها نیز می تواند به عنوان یک عنصر فرهنگی برای سالم سازی رفتاری ورزشگاهها مورد توجه قرار گیرد. مسلماً برخی بی اخلاقیها در این فضا رخ خواهد داد، اما قطعا محاسن حضور زنان در ورزشگاهها بیشتر از معایب آن خواهد بود و نباید به سبب یک یا چند عیب از محاسن دیگر آن چشم پوشید.

اما در مورد دغدغه مسائل شرعی و نگاه به نامحرم که مورد توجه برخی قرار دارد باید گفت که ورزشهایی همچون فوتبال و دیگر ورزشهایی که با توپ انجام می شود نوع پوشش ورزشکاران هیچ مشکل شرعی ندارد، که اگر داشت پخش مستقیم آن از رسانه ملی می توانست برای میلیونها نفر عذر شرعی ایجاد کند.
لذا این مسائل نیز نمی‌تواند مشکلی برای حضور زنان در ورزشگاهها ایجاد نماید.
قطعا در ورزشهایی که لباس ورزشکاران معیارهای اسلامی را ندارد باید رعایت نکات شرعی را مدنظر داشت.

جان سخن اینکه گیرکردن در چنین مسائلی برای جامعه ما که داعیه رشد فرهنگی و اخلاقی دارد و مدعی حل مشکلات فرهنگی در جهان اسلام است، زیبنده نیست و سزاوار نیست که نتواند برای چنین مسئله ای راه حلی ساده در نظر بگیرد و نارضایتی عمومی را برطرف سازد.