به گزارش پایگاه خبری ربیع، امید و آرزو نسبت به آینده نیروی محرّک انسان برای تلاش ها و کوشش هاست و اگر چراغ پرفروغ امید و آرزو در دل انسان خاموش گردد، در واقع روح او می میرد، نشاط زندگی از او رخت بر می بندد و انسان را به موجودی سست و بی هدف و بی تلاش مبدّل می کند.
برای ایجاد تحرّک بیشتر در گروه های مختلف اجتماعی باید امید به آینده را در دل آنها زنده نگه داشت؛ ولی همین امید و آرزو که رمز حرکت و تلاش انسان هاست و مانند قطرات حیات بخش باران – که سرزمین‌های مرده را زنده می کند – سرزمین دل انسان را زنده نگه می دارد
امید به آینده باعث می‌شود تا موانع زندگی را به صورت موقعیت‌هایی برای پیشرفت ببینیم. همه افراد در زندگی خود با شکست‌هایی روبه‌رو می‌شوند؛ اما اگر به آینده امید داشته باشند می‌توانند از هر مانعی برای پیشرفت و رسیدن به موفقیت استفاده کنند. افرادی که امید به آینده دارند از همه چالش‌هایی که روبه‌روی آنها قرار می‌گیرد استفاده می‌کنند تا به هدف موردنظر خود برسند.
رفتارشناسان بر این باورند که امید باور داشتن به نتایج مثبت و شرایط خوب در آینده زندگی فردی و اجتماعی است همان عاملی که دشمن به دنبال تخریب آن است تا با سیاه‌نمایی شرایط زندگی در ایران اسلامی و یاس‌آفرینی و امیدزدایی از آحاد افراد جامعه و باور اینکه “در این کشور آینده‌ای نداری!” به مقاصد شوم خود یعنی گسست اجتماعی و جذب نخبگان و استعدادهای ایرانی برسد.
دشمن سال‌های سال است کوچکترین مشکل را در بوق و کرنا کرده و دستاوردها و نتایج مثبت را نادیده می‌گیرد تا امروز برخی افراد حتی به دستاوردها باور نداشته و آن را کار از ما بهتران بدانند چرا که پروپاگاندای دشمن در کوچک‌شماری دستاوردها و بزرگنمایی مشکلات و اصلاً خلق آنچه وجود ندارد را باور کرده‌اند.
این در حالی است که امید و امیدآفرینی دو رکن مهم در زندگی اجتماعی است و حتی قرآن کتاب آسمانی ما سرشار از امیدآفرینی و امیدزایی است، کتابی مشحون از آیات امیدبخش، مملو از فرازهای امیدآفرین و سرشار از نکات یأس‌زدا که همه خواص و مردم را به افق‌های روشن، خروج از ظلمات به سوی نور و آینده درخشان نوید، امید و بشارت می‌دهد.
چراغ صریح و روشن قرآن و البته مسیر امام راحل در تزریق امید به عنوان رمز پیروزی پیر جماران در فتح قلوب مردم امری است که رهبر معظم انقلاب نیز بدان تاکید دارند لذا شاهدیم چندسالی است که «امید و ایمان» مفهوم محوری بیانات مهم و راهبردی ایشان است. چرا که رهبری به خوبی به اهداف دشمن در ناامید کردن و یاس‌پراکنی و دوری از دین ایمان در جنگ روایت‌ها و جنگ اقتصادی در جامعه اسلامی ایران واقفند.
باید اذعان داشت که ناامیدکردن مردم از نظام جمهوری اسلامی، کلان راهبرد غرب در مواجهه خصم‌آلود با ملت ایران است؛ لذا روایت‌ها و اخبار سیاهِ دروغ و تحریف‌شده، می‌سازد و در صفحات مجازی و رسانه‌های غربی و غربگرای داخلی منتشر می‌کند تا یک روایت فیک از زندگی سیاه در ایران به ذهن و باور مردم القاء کند و با تحریم و جنگ اقتصادی و ایجاد تنگناهای معیشتی آن را باور پذیرتر کند؛ لذا رهبری نسبت به افزایش امید و ایمان در جامعه تاکید دارند و آن را در کنار اقتصاد و تولید مفهومی محوری بیان می‌کنند.
ایشان در مراسم ارتحال امام (ره) «امید و ایمان» را لازمه و جوهر وجودی یک ملت و امت انقلابی و رمز موفقیت در برابر جنگ شناختی و روایی دشمن عنوان کردند لذا اهمیت امید و امیدآفرینی و لزوم جهاد تبیین امیدآفرینی بیش از پیش روشن می‌گردد. از این رو تزریق امید در جامعه، در همه ارکان، سطوح و لایه‌های آن بسیار مهم و ضروری است.
باید تاکید داشت که امید به افراد حس عمیق امن بودن و قابل اعتماد بودن را القا کرده و آنها را به سمت تلاش بیشتر برای دستیابی به موفقیت‌های فردی و اجتماعی و ملی سوق می‌دهد و امید اجتماعی برگرفته از غرور ملی و وطن دوستی احساس مشترک یک ملت نسبت به آینده و داشتن آرزوهای بزرگ، برای آینده میهنی است.
با این حال امیدآفرینی با وعده و وعیدهای واهی برای حل یک شبه مشکلات متفاوت است چرا که خود در مدت کوتاهی گسترش ناامیدی و عمیق‌تر کردن احساس منفی عمومی جامعه را در پی دارد. حل برخی مشکلات در کوتاه‌مدت و امید دادن برای حل مشکلات سخت‌تر در آینده نقش مهمی در القای امید در جامه دارد. چنانچه بهبود شرایط اقتصادی یکی از مهمترین راهکارهای القای امید به جامعه است.
افزایش میزان درآمد در جامعه و خلق فرصت‌های شغلی بیشتر و در یک کلام یک اقتصاد مولد از جمله راهبردهای اساسی در تزریق امید در جامعه است.
اما گسترش باورهای ایمانی و اعتقادی مانند آنچه ما شیعیان قرنهاست در انتظار آمدنش هستیم یعنی ظهور مهدی موعود در نسل‌های جوان که کمتر با مفهوم انتظار و فرج آشنایی دارند، راهکار دیگر و البته مهمتر در القای امیدواری و افق‌های روشن در جامعه است.
مظفر حاجیان