صنایع دستی زیر سایه بی توجهی
صنایع دستی در هر دیاری بیانگر خصوصیات اجتماعی،تاریخی و فرهنگی آن منطقه است که با آن شناخته می شود.هنر دست هنرمندان صنایع دستی آمیخته ای از استعداد و ذوق هنری آنها است که همچون گوهری می درخشد و به عنوان یک زبان، فرهنگ یک سرزمین و ملت به دیگر ملل ها معرفی می کند.و این دستان هنرمندان است که با کمک ابزار های اولیه کالای فاخر هنری را می آفریند.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، صنایع دستی در هر دیاری بیانگر خصوصیات اجتماعی،تاریخی و فرهنگی آن منطقه است که با آن شناخته می شود.هنر دست هنرمندان صنایع دستی آمیخته ای از استعداد و ذوق هنری آنها است که همچون گوهری می درخشد و به عنوان یک زبان، فرهنگ یک سرزمین و ملت به دیگر ملل ها معرفی می کند.و این دستان هنرمندان است که با کمک ابزار های اولیه کالای فاخر هنری را می آفریند.
صنایع دستی میراث فرهنگی هنری نیاکان ما است که نسل به نسل به ما انتقال داده شده است.اما متاسفانه امانتدارهای خوبی نبودیم و به دست فراموشی سپرده ایم.در گذشته بر خلاف امروز صنایع دستی از توجه و نگاه ویژه ای برخوردار بود اما اکنون خبری از رونق و توجه به این صنایع با ارزش نیست و چنین ظرفیت های عظیم تولید ثروت در سایه بی توجهی مسئولان بر باد می رود و کسی پاسخگوی وضعیت کنونی نیست.این در حالی است که اگر به این صنایع توجه می شد شاهد رشد اقتصادی در پرتوی صادرات این صنایع و تولیدات آن بودیم.حال این سوال مطرح است چه دلایلی سبب شده صنایع دستی حال خوشی نداشته باشد؟
در پاسخ به این سوال می توان به موارد زیر اشاره کرد.ابتدا اینکه امروزه صنایع مدرن در سایه توجه مردم و مسئولان توسعه یافته است.بازار فروش و عرضه محصولات و صنایع دستی کمبود پیدا کرده و تنوع محصولات وجود ندارد.
مشکلات صادرات صنایع دستی،توجه نکردن به این صنعت ارز آور،عدم شناسایی بازارهای هدف،مشکلات مرتبط با بازاریابی نیز از عوامل موثر بر وضعیت فعلی صنایع دستی کشور است.
از طرفی قیمت بالای تولیدات دستی در مقابل تولیدات خارجی و وجود محصولات کپی کاری شده و تقلبی با قیمت ارزان تر از دیگر مشکلات صنایع دستی هستند در این میان چین همچون بازارهای دیگر این صنعت سودآور را از آن خود کرده است.در نهایت این صنایع از حمایت کافی مسئولان بهره مند نیستند و از طرفی به وسیله تسهیلات بانکی و حمایت های مالی دیگر از این صنایع حمایت نمی شود.
بهرحال این صنایع با توجه به مزایایی که دارد مظلوم واقع شده و برای اینکه صنایع دستی کشور به حیات خود ادامه بدهد بایستی چاره اندیشی کرد.از این رو مسئولان باید از خواب غفلت بیدار شوند و در شرایط کنونی که کشور در شرایط تحریم و فشار اقتصادی است با حمایت از این صنایع شرایط اقتصادی کشور را تغییر دهند.بر این اساس با تبلیغ و ترویج صنایع دستی کشور و با بازاریابی های نوین آن را به دیگر کشورها بشناسیم و با شرکت در نمایشگاه های مرتبط به نتیجه ای مطابوب برسیم.همچنین با ایجاد بازارچه های صنایع دستی از هنرمندان این حوزه حمایت کرده و با تشویق سرمایه گذاران خصوصی راه را هموارتر کنیم و از پتانسیل های آن استفاده نماییم.
از سویی بایستی با توجه به سلیقه مخاطب امروزی در صنایع دستی خلاقیت و نوآوری ایجاد کنیم تا نیاز مردم برآورده شود و از آن استقبال کنند.سازمان برنامه و بودجه نیز تسهیلات لازم را در اختیار فعالان این حوزه قرار دهد تا با اشتغال زایی موتور این صنایع به حرکت بیفتد.در پایان بیان این نکته لازم است و اینکه قدر این سرمایه های ارزشمند را بدانیم و از آن نهایت استفاده را ببریم.
نجمه کریمیان