به گزارش پایگاه خبری ربیع، باتوجه به اینکه امروز آخرین روز از هفته دولت است و دولت چهاردهم نیز اولین روزهای فعالیت خود را می‌گذراند بمنظور تذکر و یادآوری به اعضای محترم کابینه بطور اجمال چند صفت از صفات کارگزاران دولت اسلامی را بیان می‌کنیم باشد که شاهد اقدامات شایسته مسئولین باشیم. کسانی که در مسؤولیت‌ها و پست‌های حکومت اسلامی وارد و کمر خدمت به مردم می بندندباید دارای صفاتی باشند که در کلام وحی و معارف ائمه علیهم السلام بر آن تاکید شده است.
۱ – شایسته سالاری
کارگزار دولت اسلامی شایسته‌ترین فرد از میان سایر افراد برای انجام کاری است که بر آن گمارده شده است; زیرا پست‌ها در حکومت اسلامی امانت است و باید امانت‌ها را به اهل آن سپرد. خداوند متعال می‌فرماید: «ان الله یامرکم ان تؤدوا الامانات الی اهلها»; «خداوند به شما فرمان می‌دهد که امانت‌ها را به اهلش بسپارید.» در دولت اسلامی نباید پست‌ها بر اساس روابط فامیلی، حزبی و غیره تقسیم شود که این ظلم بر اعتماد مردم است، بلکه مسؤولیت‌ها باید بر اساس شایستگی و لیاقت و کاردانی افراد باشد.
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله فرمود: هر کس از امور مسلمانان مسؤولیتی را بر عهده بگیرد و سپس فردی را بر آنان به کار گمارد که می‌داند شایسته‌تر از او به این کار و داناتر از او به کتاب خدا و سنت پیامبر برای تصدی این مقام در جامعه وجود دارد و با این حال فرد غیر شایسته را انتخاب کند به خدا و رسول او و به تمام مؤمنان خیانت کرده است.
۲ – امانتداری
منصب‌ها و مقام‌های دولتی نوعی امانت است که در اختیار کارگزاران نظام اسلامی قرار می‌گیرد. دولتمردان امین به سمت‌های خود به عنوان یک ودیعه الهی نگریسته و هرگز در فکر خیانت در امانت و استفاده‌های شخصی و گروهی از آن نمی‌افتند. آنان می‌دانند که روزی باید این امانت‌ها را به دیگران بسپارند و در مقابل عملکرد خود پیش خداوند و مردم مسلمان پاسخگو باشند.
امیر مؤمنان علیه السلام به اشعث بن قیس که فرماندار آن حضرت در آذربایجان بود، می‌فرماید:
«وان عملک لیس لک بطعمه ولکنه فی عنقک امانه وانت مسترعی لمن فوقک مطمئناً ریاستی که به تو سپرده شده برای تو لقمه‌ای چرب نیست، بلکه بار امانتی در گردن توست که در پاسداری از آن باید مافوق خویش را پاسخگو باشی.
۳ – مسؤولیت شناسی در مقابل مشکلات مردم
دولتمردان اسلامی خود را در مقابل مشکلات تک تک افراد جامعه مسؤول می‌دانند و برای رفع مشکلات مؤمنین سیاست خاصی دارند. آنان با احساس گرفتاری برای یکی از مؤمنین، خواب راحت نخواهند داشت تا مشکل برادر ایمانی خود را حل کنند.
علی علیه السلام فرمودند: هر کس گرفتاری مؤمنی را که در سختی افتاده رفع کند، خدا حوائج دنیا و آخرتش را آسان کند و هر که عیب مؤمنی را که از آن می‌ترسد بپوشاند، خدا هفتادعیب دنیوی و اخروی وی را بپوشاند، و تا زمانی که مؤمن در حال کمک کردن به برادرش باشد، خدا در حال کمک کردن به اوست. از موعظه سود ببرید و در کار خیر رغبت کنید.»
۴ – ساده زیستی و پرهیز از ثروت اندوزی
ساده زیستی، یکی دیگر از ویژگی‌های دولتمردان اسلامی است.
علی علیه السلام کامل‌ترین الگوی دولتمردان اسلامی خطاب به عثمان بن حنیف یکی از استانداران خطا کار خود، که از شیوه ساده زیستی روی گردان و به دنیاگرایی و زندگی تجملاتی دل بسته و با ثروتمندان و مرفهین بی درد همنشین شده بود، می‌فرماید: ای پسر حنیف! به من گزارش داده شده که مردی از سرمایه داران بصره تو را به یک میهمانی فرا خوانده و تو به سرعت به سوی آن شتافتی. خوردنی‌های رنگارنگ برای تو آورده می‌شود و کاسه‌های پر از غذا پی در پی جلوی تو نهاده می‌شود. گمان نمی‌کردم میهمانی مردمی را بپذیری که نیازمندانشان محروم شده و ثروتمندانشان بر سر سفره دعوت شده‌اند. پس به آنچه از این خوردنی می‌خوری بنگر، آن چه حلال و حرام بودنش را نمی‌دانی دور بیفکن و آنچه را به پاکیزگی و حلال بودنش یقین داری مصرف کن.
۵ – قانون مداری
در جامعه اسلامی همه افراد از کوچک و بزرگ، رئیس و مرئوس، همه و همه در برابر قانون الهی مساویند و هیچ کس فراتر از قانون نیست. در این میان دولتمردان و تمام کارگزاران دولت اسلامی وظیفه‌ای به مراتب سنگین‌تر از دیگران دارند، زیرا، اگر مجریان قانون، خود در برابر آن خاضع نباشند از دیگران چه انتظاری می‌توان داشت؟
علی علیه السلام در مورد تساوی همه افراد در برابر قانون حق می‌فرماید: حق به سود کسی اجرا نمی‌شود مگر اینکه روزی به زیان او نیز به کار می‌رود، و چون به زیان کسی اجراء شود روزی به سود او نیز جریان خواهد داشت. اگر بنا باشد حق به سود کسی اجراء شود و علیه او اجرا نشود، این مخصوص خدای سبحان است.
کارگزاران دولت اسلامی هیچ گاه برای خود، فامیل و وابستگانشان در برابر قانون مصونیت قائل نمی‌شوند و به مسلمانان خیانت نمی‌کنند.
مظفر حاجیان