به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروز ۱۲ محرم سالروز شهادت حضرت امام سجاد علیه اسلام پیشوای چهارم شیعیان است این شهادت مظلومانه را به محضر امام عصر (عج) و همه مسلمانان و پیروان امامت و ولایت تسلیت عرض می کنیم. آن امام همام در طول امامت خویش بوی‍‍ژه بعد از حضور در حماسه افتخار آفرین و عزت بخش عاشورای حسینی، از شیوه های مختلفی برای مبارزه با طاغوت و تبلیغ معارف دینی و استقرار احکام اسلامی بهره بردند. ایشان در غروب عاشورا رسالت خطیر امامت را عهده دار گردیدند و برای ادامه راه پدر شهیدشان و شهدای دشت کربلا، مسئولیت سنگینی را به دوش کشیدند. در آن شرایط ویژه امامت امت، سرپرستی اطفال و بانوان، رساندن پیام عاشورا به گوش جهانیان، تداوم مبارزه با طاغوت و طاغوتیان و از همه مهمتر پاسداری از اهداف متعالی امام حسین علیه السلام که موجب عزت و افتخار عالم اسلام گردید، از جمله مسئولیتهای سنگینی است که بعهده امام گذاشته شد. در زیربه مهمترین فعالیتهای مبارزاتی آن یادگار امامت در پاسداری از فرهنگ قرآن و اهل بیت (ع) اشاره می کنیم:
۱ – خطابه های روشنگرانه
امام (ع) با خطابه ها و سخنان روشنگرانهٔ خود با ستمگران مستبد عصر خود مبارزهٔ فرهنگی می کرد. بدون تردید روشنگریهای امام سجاد علیه السلام و حضرت زینب کبری علیها السلام و برخی دیگر از خاندان حضرت ابا عبدالله علیه السلام بعد از ماجرای غمبار کربلا در تداوم آن نهضت عظیم اسلامی نقشی به سزا داشته است.
آگاه نمودن مردم غفلت زده، بیدار کردن وجدانهای خفته، افشای جنایات دشمنان اهل بیت علیهم السلام، نمایاندن چهره حقیقی زمامداران ستمگر اموی و انتشار فضائل و مناقب اهلبیت علیهم السلام و معرفی آن گرامیان به عنوان جانشینان بر حق پیامبر صلی الله علیه و آله مهمترین دستآورد سخنان آن بزرگوار بود. امام سجاد علیه السلام در شهر کوفه با مردم ساده، سطحی نگر، تاثیرپذیر و پیمان شکن آن شهر سخن گفته و بعد از شناساندن خویش و افشای جنایات امویان فرمود: «ای مردم! شما را به خدا سوگند می دهم، آیا شما برای پدرم نامه ننوشتید و آنگاه بی وفایی نکردید؟! آیا با او عهدها و پیمانهای محکم نبستید و سپس با او پیکار کرده و او را به شهادت رساندید؟! وای بر شما! چه کار زشتی انجام دادید، شما چگونه به سیمای رسول الله صلی الله علیه و آله نظاره خواهید کرد، هنگامی که به شما بگوید: فرزندان مرا کشتید، احترامم را از میان بردید، پس، از امت من نیستید!» هنوز سخنان امام تمام نشده بود که مردم گریه کنان و ضجه زنان همدیگر را ملامت کرده و به نگون بختی خود، که خود برگزیده بودند تاسف خورده و اشک ندامت و پشیمانی می ریختند.
۲- گفتگوهای مستقیم با دشمن
امام چهارم علیه السلام در پاسداری از اهداف عاشورا هر جا که احساس می کرد دشمن می خواهد قیام کربلا را زیر سؤال برده و آن حماسه تاریخی را پوچ و باطل جلوه دهد، در مقام دفاع برآمده و با پاسخهای کوبنده با نقشه های شیطانی آنان به ستیز بر می خواست که بارزترین نمونه های آن در مجلس عبیدالله بن زیاد و یزید بن معاویه به چشم می خورد. هنگامی که در مجلس ابن زیاد، حضرت زینب کبری علیها السلام وی را با نطق خویش رسوا نمود، ابن زیاد متوجه امام زین العابدین علیه السلام گشته و پرسید: این جوان کیست؟ گفتند: او علی بن الحسین علیهما السلام است. ابن زیاد گفت: مگر خدا علی بن الحسین را نکشت؟ امام چهارم علیه السلام فرمود: من برادری بنام علی بن الحسین علیهما السلام داشتم که مردم او را به شهادت رساندند.
ابن زیاد گفت: چنین نیست، خدا او را کشت.
امام سجاد علیه السلام آیه «الله یتوفی الانفس…» را قرائت نمود. ابن زیاد از پاسخ صریح امام خشمگین شده و فریاد زد: آیا در مقابل من جرات کرده و پاسخ می دهی؟ او را ببرید و گردن بزنید. حضرت سجاد علیه السلام در ادامه گفتگو فرمود: «ابالقتل تهددنی یابن زیاد، اما علمت ان القتل لنا عاده و کرامتنا الشهاده; ای پسر زیاد! آیا مرا به قتل تهدید می کنی؟ مگر نمی دانی کشته شدن در راه حق عادت ما و شهادت برای خدا عزت و کرامت ماست.»
۳- گریه های تاثرانگیز
امام سجاد علیه السلام برای زنده نگه داشتن خاطره شهیدان کربلا- که همه برای اعتلای کلمهٔ الله مظلومانه به شهادت رسیده بودند، در مناسبتهای گوناگون بر عزیزانش گریه می کرد. اشکهای حضرت زین العابدین علیه السلام که عواطف را برانگیخته و در اذهان مخاطبان، ناخواسته مظلومیت شهدای کربلا را ترسیم می کرد، آثار پرباری برای تداوم نهضت عاشورا داشت و امروز این روش با پیروی از آن گرامی همچنان ادامه دارد و فرهنگ گریه بر سالار شهیدان عالم، همچنان تاثیرگذار بوده و در پیوند دادن عواطف و احساسات میلیونها عزادار عاشق با راه و هدف حضرت ابا عبدالله علیه السلام مهمترین عامل محسوب می شود. عشق به امام حسین علیه السلام در سوگواریها اشک می آفریند و این گریه های عزت بخش که افتخار شیعه می باشند هر سال در دهه محرم سیمای کشورهای اسلامی و حتی بسیاری دیگر از کشورها و پیروان ادیان دیگر را به حماسه عاشورا نزدیک نموده و قیام امام حسین علیه السلام را در خاطره ها زنده می سازد. امسال شور و شعور حسینی در ایران و سایر کشورها چنان باشکوه بود که راه برگزاری مراسم در خیلی از کشورها که چنین سابقه ای نبود نیز باز شد و سطح و گستره تشکیل مراسم عزاداری در این کره خاکی بیش از همیشه وسعت یافت. امروز صدای هل من ناصر امام حسین به گوش همه انسانها رسیده و آزادیخواهی و ظلم ستیزی می رود تا به یک مطالبه عالمگیر تبدیل شود که این عالمگیری زمینه ظهور فرزند امام حسین علیه السلام قائم آل محمد (ص) را نزدیک خواهد کرد انشاالله.
مظفر حاجیان