پایگاه خبری ربیع/
«مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیه»
تمامی انسان‌های عالم به نوعی معتقد به نجات‌بخش عالمیان هستند.
تمامی مکاتب الهی نوید و بشارت عالمی پر از عدل و داد و صلح و صفا را دارند. مسئله مهدویت علاوه بر اینکه یک امر مسلم دینی و اسلامی است، تقریبا به عنوان یک موضوع عمومی در میان بسیاری از امت‌های گذشته مطرح بوده و مورد انتظار بشر قرار گرفته است و شناخت امام و به‌خصوص امام زمان (عج)، عامل پیوند ما با خداوند متعال است.
از پیامبر گرامی اسلام (ص) است که فرمودند: هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است.
با توجه به این روایت، نشناختن امام زمان خود، به معنی عدم ارتباط با امام است و ارتباط نداشتن با امام، یعنی قطع پیوند هدایت با خداوند و این همان مرگ جاهلیت و خروج از دین و گمراهی است.
امام باقر (ع) می‌فرمایند: مردم معاف و معذور نیستند به اینکه امامشان را بشناسند.
شناخت رهبر و راهنما جزء اولین و مهم‌ترین وظایف یک انسان در زندگی است و کوتاهی در این زمینه غیرقابل جبران است.
حضرت مهدی(عج) امام دوازدهم ما شیعیان، از نسل امام حسین (ع) فرزند امام حسن عسگری (ع) و مادرش «نرگس خاتون» است که به زبان عربی «نرجس» خوانده می‌شود.
بنا بر قول مشهور مادر حضرت از نسل حواریون و یاران خاص حضرت عیسی (ع) است.
به دلیل فشار شدید حکومت در آن زمان، تولد امام مخفیانه و با معجزه همراه بود و عده بسیار کمی از آن مطلع شدند. پدر بزرگوارش او را مخفی نگه می‌داشت تا دشمنان به او دسترسی نداشته باشند.
آن امام پس از شهادت پدر بزرگوارش، از دیده‌ها غایب گشت و در جامعه ظاهر نشد. او از آن زمان تابه‌حال در میان مردم زندگی می‌کند، اما کسی ایشان را نمی‌شناسد و تا هنگامی که فرمان قیام از سوی خداوند به ایشان برسد، ناشناس زندگی خواهد کرد. اما راه‌های مختلفی برای شناخت امام زمان (عج) وجود دارد.
حارث ابن مغیره نصری می‌گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم، با چه چیزی امام شناخته می‌شود؟ فرمودند: به وسیله آرامش و وقار.
عرض کردم: دیگر با چه چیزی؟
فرمودند: او را به وسیله حلال و حرام بشناس و نیازمندی مردم به او و اینکه او به احدی محتاج نیست، و در نزد او سلاح رسول خدا (ص) است.
عرض کردم: آیا به غیر از وصی و فرزند وصی از افراد دیگر هم امام است؟
فرمودند: امام نیست، مگر وصی و فرزند وصی.
اما برای شناخت حضرت ولی عصر (عج)، دو راه کلی وجود دارد و آن دو راه قرآن و سنت است.
قرآن کریم تجلی ذات باری تعالی بر نبی مکرم اسلام (ص) است.
برخی از آیات قرآن ظهور در مسئله مهدویت داشته و مباحث پایان و آینده جهان را بررسی می‌کنند و برخی دیگر از آیات با توجه به روایات، به تأویل برده شده است.
به عنوان نمونه دو آیه را ذکر می‌کنیم:
ما، در «زبور» پس از ذکر «تورات» نوشتیم، سرانجام بندگان شایسته من، وارث و حاکم زمین خواهند شد.
(وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِى الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِىَ الصَّلِحُونَ)
امام باقر (ع) در تأویل و تغییر این آیه فرموده‌اند: «این بندگان شایسته که وارثان زمین شوند، حضرت مهدی (عج) و اصحاب او در آخرالزمان هستند.
خداوند برای آنهایی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند، وعده داده است که آنان را خلیفه روی زمین نموده، همانگونه که پیش از آنها را خلیفه ساخته بود. (وَ أَقِیمُوا الصَّلاهَ وَ آتُوا الزَّکاهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ)
امام سجاد (ع) پس از تلاوت این آیه فرمودند: اینان از شیعیان ما هستند. خداوند این کار را در حق آنان به دست مردی از خاندان ما خواهد کرد، آن مرد مهدی این امت است.
روایات گسترده‌ای نیز، به مسئله مهدویت پرداخته و مباحث آن را شناسانده‌اند و در کتاب‌های حدیثی اهل سنت نیز روایات نبوی متعددی درباره مسئله مهدویت ذکر شده است، برای نمونه روایت مربوط به حضرت مهدی (عج) در صحیفه حضرت زهرا (س).
جابر می‌گوید: روزی بر فاطمه وارد شدم صحیفه‌ای را در دست مبارک او دیدم که اسم پیامبر (ص) و تمامی اسامی ائمه دوازده‌گانه (ع) در آن ثبت شده بود.
جابر همه آن اسامی را ذکر کرده که از جمله اسم مبارک حضرت مهدی(عج) در این روایت این چنین آمده است: أبا القاسم، محمدبن‌الحسن و هو حجه الله تعالی علی خلقه و امّه جاریه و اسمها نرجس.
(کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج۱، ص ۴۲۰)
وظیفه هر شیعه‌ای است که امام زمان خود را بشناسد و نمی‌تواند از زیر این مسئولیت شانه خالی کند و علاوه بر این، باید روح انتظار را در خود پویا نماید و در همه حال، دعا برای فرج امامش را فراموش نکند.