به گزارش پایگاه خبری ربیع، « شاخص‌های حکومت علوی را از یاد نبریم » عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم محمود فرشیدی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در روزهای پایانی هفته دولت، رئیس‌جمهور و وزراء دیداری با مقام معظم رهبری داشتند و رهبر معظم انقلاب با توجه به شرایط ویژه کشور از نظر اقتصادی و شدت مشکلات معیشتی مردم، خصوصا اقشار محروم و نیازمند، محور سخنان خود را به این موضوع اختصاص دادند و بر تمرکز جلسه سران قوا بر مسائل اقتصادی، تلاش شبانه‌روزی مسئولان اقتصادی، حمایت از تولید داخلی، مدیریت اقتصادی دولت و نه متصدی‌گری! برخورد با فساد و مفسد و مواردی دیگر تاکید فرمودند و حتی بر مبنای گزارش‌های کارشناسانه به طور ریز و مصداقی نیز به بعضی راهکارها و اجرائیات ورود پیدا کردند. نکته قابل توجه آنکه در این دیدار نیز مانند چند دیدار اخیر، بیانات مقام معظم رهبری با توجه به شرایط ویژه کشور در جهت تقویت روحیه رئیس‌جمهور و هیئت دولت و “خداقوت گفتن” به آنان بود تا شدت مشکلات و انتظارات مردم و نمایندگان مجلس موجب شکنندگی دولت نشود.
با توجه به آنکه امسال هفته دولت با عید غدیر تقارن یافته بود، رهبر فرزانه این اصل اساسی را نیز به دولتمردان متذکر شدند که:
“مهم‌ترین وظیفه ما به عنوان حکومت اسلامی، معیار و شاخص قراردادن حکومت علوی است.”
زیرا مردم ما با انگیزه تشکیل حکومت عدل علی (ع) در مقابل رژیم ستمگر پهلوی سینه سپر کردند و با امید به الگو گرفتن از آن، استقامت کرده و شهید دادند و در این چهل سال نیز با همان امید و آرزو، مشکلات ونابسامانی‌ها را خصوصا در زمینه مسائل اقتصادی، تحمل می‌کنند و دشمن نیز به دلیل شدت گرفتن همین ضعف‌ها و خلأها در ماه‌های اخیر، بر موضوع اقتصاد متمرکز شده است و در پوشش بیان برخی واقعیات و مشکلات و بزرگنمایی برخی دیگر، براندازی نظام اسلامی را پیگیری می‌کند.
البته در این چهار دهه ، گاهی رفتار وعملکرد ناشایست برخی کارگزاران، موجب نگرانی مردم شده و در زمینه باور و ظرفیت دولتمردان به الگو گرفتن از حکومت علوی، بذر تردید را در دل مردم کاشته است.
اما از طرف دیگر، خوشبختانه نمونه‌های درخشانی هم وجود دارد که ثابت می‌کند امکان الگو گرفتن دولتمردان از سیره علوی وجود دارد و بی تردید یکی از برجسته‌ترین این نمونه‌ها “شهیدرجایی” است که به گواهی امام خمینی (ره) منش و رفتار او از دوران کاسه و بشقاب فروختن در خیابان‌های تهران تا زمان تکیه زدن بر کرسی ریاست‌جمهوری تفاوتی نکرد و همواره به عنوان یک بنده خداباور و سرشار از محبت به مردم، زندگی کرد. سلوک شخصی و عملکرد مدیریتی شهید رجایی در عالی‌ترین مسند اجرایی کشور ثابت کرد که امکان الگو گرفتن از سیره علوی وجود دارد و پاسخ روشن و قاطعی است به برخی کارگزارانی که دنیا دوستی خویش را با استدلال‌های معاویه‌ای توجیه می‌کنند و به بهانه نشان دادن عظمت اسلام به دشمنان، کاخ سبز معاویه را بر امارت در مسجد کوفه ترجیح می‌دهند. از طرف دیگر نظام اسلامی افتخار دارد که با الهام گرفتن از الگوی علوی، چنین رئیس‌جمهوری را به مردم ایران تقدیم کرده است؛ رئیس‌جمهوری که نه تنها بر دولتمردان آینده اتمام حجت کرده است بلکه برای دولتمردان دیگر کشورها نیز می‌تواند سرمشق قرار گیرد.
هرچند گذشت چند دهه از شهادت رئیس‌جمهور رجائی، میان او و جامعه و خصوصا نسل‌های بعدی فاصله انداخته اما همچنان که خداوند فرموده است من در مکان نمی‌گنجم اما در قلب مومنان جای دارم، یاد و خاطره بندگان خالص خداوند نظیر شهید رجائی نیز در دل و ضمیر انسان‌ها، ماندگار خواهد بود. و بازخوانی سیره دولتمردی و مدیریتی آنان، که قطره‌ای از دریای بیکران سیره علوی است بر هر دولتمردی واجب است. زیرا رمز ثبات و استحکام و استمرار نظام اسلامی درتمسک به الگوی حکومت علوی است و تجمل‌گرایی‌ها و امتیازطلبی‌ها و اشرافیت‌ها و چپاول بیت المال‌های برخی کارگزاران نباید موجب دلسردی مردم گردد بلکه همواره باید پرچم مطالبه این الگو در اهتزاز باشد تا اینگونه کارگزاران یا مجبور به ترک مسندهای قدرت گردند یا رفتار خویش را اصلاح نمایند و تجربه سال‌های اخیر نشان داد که مردم باید در ایام انتخابات شیفته وعده‌ها و سخنان فریبنده نشوند بلکه به نامزدهایی رای بدهند که همانند رجائی در سرتاسر زندگانی‌شان ایمان، صداقت و اشتیاق خدمت به مردم به روشنی آشکار است.
امروز با توجه به شدت مشکلات معیشتی مردم و کثرت مفاسد اقتصادی، دولتمردان کشور، بیش از هر زمان دیگر نیازمند بازخوانی و باورمندی به سیره حکومتی امام علی (ع) هستند و باید خود را مخاطب هشدارهای تکان دهنده آن حضرت به عمالش بشمارند. همان فرمانروای قدرتمندی که در زندگی شخصی به نان جویی بسنده می‌کرد تا زندگی فقیرانه او مایه تسلای خاطر فقیران شود و دغدغه رسیدگی به محرومان خواب را از چشمش گرفته بود تا آنجا که خود شبانه و مخفیانه به آنان آذوقه می‌رسانید و در عین حال با دقت و قاطعیت مراقب بود تا مبادا برای خویشاوندان و اطرافیانش “حاشیه امنی” ایجاد شود و به قدرت و ثروتی برسند و فرماندار متخلفش را تهدید می‌کرد که گردن تو را خواهم زد و حتی اگر حسن و حسین هم این کار را کرده بودند تا حق را از آنان نمی‌ستاندم، آرام نمی‌نشستم. (۱) رئیس حکومت قدرتمندی که به مردم می‌فرمود: با من مانند سخنانی که به گردن‌کشان گفته می‌شود، نگویید و با مدارا و چاپلوسی با من رفتار نکنید. (۲)
و به عوامل اجرایی خویش دستور می‌داد:
برای مردم، آغوش بگشا و گشاده رو باش (۳) مبادا مدتی طولانی با مردم دیدار نداشته باشی (۴) مردم را مرنجان و به آنان “دروغ” نگو(۵)
و به ماموران مالیاتی خود امر می‌فرمود: با مردم با مدارا وانصاف رفتار کنید و در مقابل خواسته‌ها وتقاضاهایشان شکیبا باشید. (۶) و به مالک اشتر خطر خواص و اطرافیان را گوشزد فرمود و تاکید کرد باید “خواص” تو سخن تلخ حق به تو بیشتر بگویند، تو را در گفتار و کردار کمتر بستایند دارای اندیشه‌ای قوی باشند و سابقه خلاق نداشته باشند.
پی نوشت‌ها:
۱- نامه ۴۱ ۲- خطبه ۲۰۷ ۳- نامه ۴۶
۴- نامه به مالک اشتر ۵- نامه ۲۶ ۶- نامه ۵۱