سفیدپوشانی از جنس مهربانی
پنجم جمادی الاول مصادف است با میلاد با سعادت بانوی صبر و ایثار حضرت زینب کبری (س). بانویی که نه تنها از بازماندگان واقعه کربلا پرستاری کرد بلکه از حریم اسلام و پیام قیام عظیم عاشورا پرستاری نمود. به همین مناسبت روز میلاد بانوی مقاومت به عنوان روز پرستار نامگذاری شده تا بهانه‌ای باشد برای تفسیر واژه پرمعنای پرستاری.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، پنجم جمادی الاول مصادف است با میلاد با سعادت بانوی صبر و ایثار حضرت زینب کبری (س). بانویی که نه تنها از بازماندگان واقعه کربلا پرستاری کرد بلکه از حریم اسلام و پیام قیام عظیم عاشورا پرستاری نمود. به همین مناسبت روز میلاد بانوی مقاومت به عنوان روز پرستار نامگذاری شده تا بهانه‌ای باشد برای تفسیر واژه پرمعنای پرستاری. این روز یادآور آن است که پرستاران فرشتگان زمینی‌اند و مفهوم عشق و ایثار را به گونه‌ای دیگر تفسیر می‌کنند و با قلبی سرشار از مهربانی و التیام بخشی به بیمار سعی می‌کنند به جز درد و رنج بیماری، تسلی روح رنجیده بیماران باشند. حضور هر یک از پرستاران بر سر بالین بیمار گواه این است که واژه انسانیت تداعی می‌شود. پرستاران انسان‌هایی بی ادعا هستند که با تمام همه سختی‌ها و مشقت‌های این شغل اما متعهد کمک حال بیماران هستند و تمام قد خدمت می‌کنند.
اما آنچه که در واقعیت وجود دارد هنوز نتوانستیم به شایستگی از این انسان‌های شریف قدردانی کنیم. وجود شیفت‌های سخت و دشوار و فرسودگی شغلی و کمبود پرستار دست به دست هم داده تا گرد خستگی بر جانشان بنشیند و اگر نبود تعهد و عشق به این شغل اکنون هیچ پرستاری در صف خدمت به بیماران قرار نداشت. گواه خدمت رسانی بی ادعایه پرستاران را می‌توان در دوران شیوع کرونا دانست که چه مشتاقانه و ایثارگونه با در به خطر انداختن جانشان از بیماران مبتلا به کرونا مراقبت و رسیدگی می‌کردند و دوباره یاد و خاطره از جان گذشتگی‌های پرستاران دفاع مقدس را زنده شد.
اما پس از ماه‌ها بعد از فروکشی کرونا فقط بی مهری سهم پرستاران و به خصوص مدافعان سلامت شد و حتی با وجود وعده وعیدهای استخدامی اما حق آنها همچنان ادا نشده است. گرچه قانون تعرفه گذاری پرستاران نیز اجرا شد ولی در اصل این قانون آنگونه که باید نتوانسته جبران کننده زحمات این قشر فداکار نظام سلامت کشور باشد و مورد رضایت پرستاران واقع شود. همین مسئله سبب شده پرستاران به مهاجرت فکر کرده و برای حل مشکلات معیشتی خود از کشور مهاجرت کنند. در این میان پرستارانی که پس از گذراندن طرح شغل مناسبی پیدا نمی‌کنند این مسئله زمینه ساز مهاجرت آنها می‌شود. همه این عوامل باعث شده اکنون با بحران کمبود پرستار و نبود انگیزه کاری برای این قشر از جامعه باشیم. از این رو باید در نظر داشت زحمات بیماران بیشتر بر دوش پرستاران است و باید به آنها توجه کرد. یقیناً حل مشکلات سفیدپوشان عرصه سلامت جز با دوراندیشی و توجه مسئولان ذی ربط میسر نخواهد بود.
نجمه کریمیان