به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروز ۶ تیرماه برابر با ۲۶ ژوئن است که توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به نام روز جهانی مبارزه با مواد مخدر نامگذاری شده است. هدف از این نامگذاری ابراز عزم سیاسی ملت‌ها در امر مبارزه با پدیده خانمان سوز مواد مخدر، کنترل آن و انجام اقدامات بین‌المللی در خصوص مبارزه با قاچاق مواد مخدر است.
اعتیاد به مواد مخدر یکی از مهمترین مشکلات اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی است که عوارض ناشی ازآن تهدیدی جدی برای جامعه بشری محسوب شده و موجب رکورد اجتماعی در زمینه‌های مختلف می‌گردد.
در تاریخ ۱۷ تا ۲۶ ژوئن سال ۱۹۸۷ کنفرانس بین‌المللی مبارزه با اعتیاد و قاچاق مواد مخدر توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در شهر وین تشکیل شد. کشورهای شرکت کننده در این کنفرانس سندی به نام C.M.O را تصویب کردند که خط مشی همه جانبه اقدامات لازم جهت کنترل مواد مخدر را از سوی کشورهای شرکت کننده مشخص می‌کرد و این کشورها را متعهد کرد تا فعالیت‌های بین‌المللی در زمینه مبارزه با قاچاق مواد مخدر را به طور جدی انجام دهند. این سند در چهار فصل تنظیم شد و در آن حدود ۳۵ مورد از اقدامات عملی در زمینه مبارزه با مواد مخدر، جلوگیری از قاچاق مواد مخدر و کنترل اعتیاد در جوامع ذکر شد.
طبق آمارهای رسمی، تعداد کل مصرف‌کنندگان مواد مخدر در سال ۱۹۹۰ برابر با ۲۰۰ میلیون نفر بود، این درحالیست که این رقم در سال ۲۰۲۱ به ۲۷۵ میلیون نفر رسیده است و برابر آمار سال ۱۳۹۴، تعداد کل مصرف‌کنندگان در ایران برابر با ۴ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر اعلام شده است که متاسفانه تاکنون پژوهش علمی با متغیرهای جامع در سطح ملی در این خصوص انجام نشده است.
از زمانی که دولت‌های استکباری از جمله انگلیس در ارکان دولت ایران نفوذ کردند، به گسترش مواد مخدر در کشور پرداختند و نتیجه این شد که حتی برخی از شاهان کشور نیز دچار اعتیاد شدند. با آغاز حکومت قاجار در راستای سیاست انگلیس، به قدری تریاک کشی در ایران گسترش یافت که کاشت خشخاش را ترویج دادند و به تریاک کشی رسمیت بخشیدند. برای اولین بار نیز در زمان حکومت پهلوی هروئین به کشور وارد شد و از این زمان بود که جوانان کشورمان به طور جدی در معرض یکی از مهمترین توطئه‌های قدرتمندان (مواد مخدر) قرار گرفتند.
پس از انقلاب با رهنمودهای امام خمینی (ره)، مبارزه با قاچاق مواد مخدر در قالب کمیته‌های انقلاب اسلامی آغاز شد. با تشکیل ستاد مبارزه با مواد مخدر در سال ۱۳۶۷ مبارزه با قاچاق مواد مخدر رسماً آغاز شد. بعد از آن با تصویب قانون جدید مبارزه با مواد مخدر در سال ۱۳۶۸، به تدریج این مبارزه شکل سازمان یافته به خود گرفت و با همکاری نیروهای انتظامی این نهاد هماهنگی لازم را در زمینه ادامه این مبارزه انجام می‌دهد.
در ایران ۲۴ دستگاه و سازمان مختلف برای مهار این بلای خانمان سوز تلاش می‌کنند، همچنین برای حفاظت از مرزهای کشور، اقدام به احداث هزاران کیلومتر جاده، چندین پاسگاه مرزی، برجک و دیده‌بانی و حفر چندین کیلومتر کانال شده است.
اگر پاسخ و جایگزینی‌های به موقع و درستی به نیازهای جوانان داشته باشیم درصد زیادی از آنها به سمت اعتیاد نمی‌روند باید زمینه‌های گرایش به آسیب‌ها و اعتیاد بدرستی واکاوی و مورد بررسی قرار بگیرند.
برای پیشگیری از اعتیاد راه‌ها و روش‌های زیادی با توجه به عوامل مختلف می‌توان به کار گرفت. برخی از راهکارهای کلی در این زمینه عبارتند از:
- ارتقا آموزش و دانش همگانی و استفاده درست از رسانه‌ها برای آگاهی دادن به مردم در مورد خطرات مواد مخدر
- تبدیل تهدیدات فضای مجازی به فرصت‌های مثبت و سازنده
- برنامه‌ریزی نهادها و مسئولین کشوری، مسئولیت پذیری و مشارکت اجتماعی برای مبارزه با مواد مخدر
- توجه به کودکان و نوجوانان و نیازهای آنان با افزایش حمایت و سرمایه گذاری مؤثر برای رفاه خانواده‌ها
- جلوگیری از دستیابی آسان بهمواد مخدر
- جلوگیری از قاچاق مواد مخدر
- همکاری و تلاش همه جانبه خانواده‌ها، مدارس، جوامع مدنی، مذهبی و سازمان‌ها برای پاک سازی جوامع از مواد مخدر
- تلاش سازمان‌ها و نهادهای غیر دولتی درراستای باز توانی مصرف کنندگان مواد مخدر
- محمد حاجیان