پایگاه خبری ربیع/
از آنجایی که انقلاب ملت ایران پس از قرن‌ها توانسته اسلام را احیا و پرچم اسلام را به اهتزاز در آورد، در چهل‌ودومین سالگرد این پیروزی شکوهمند و به منظور یادآوری و هشدار به کسانی که در لباس مسئولیت و مدیریت قرار گرفته‌اند و بعضا غفلت‌هایی دارند و از طرفی دشمنان نیز هر روز از راه و روزنه‌ای برای آسیب‌رسانی وارد می‌شوند. چند مورد آسیب‌زا از نگاه معمار انقلاب، حضرت امام(ره) را اشاره می‌کنیم.
بنیانگذار جمهوری اسلامی عواملی را که می‌توانند برای اسلام و انقلاب اسلامی آسیب‌زا باشند و آن را از پای در آورند، برشمرده‌اند تا با مراقبت دائمی مردم و مسئولان درخت انقلاب اسلامی راه تعالی و کمال را بپیماید و به اهداف نزدیک و نزدیک‌تر شود که از آن‌جمله‌اند:
الف) تفرقه:
امام خمینی ایران را به لحاظ ساختاری مستعد تفرقه دانسته و زمینههایی چون وجود قبایل و عشایر مختلف، موقعیت جغرافیایی، تنوع زبانی، تنوع مذهبی و در نهایت تنوع خاستگاه روشنفکری یعنی وجود حوزه و دانشگاه را از عوامل تفرقه به شمار آوردهاند. از این رو به اعتقاد امام، عواملی چون ملیّت، زبان و وحدت مکانی نمیتواند به عنوان محورهای اتحاد مورد تأکید قرار گیرند و به جای آنها «اسلامیت» و آن هم در مفهوم عام و در سطحی فراتر از تفسیرهای فرقهای، میتواند عامل انسجام ایران باشد.
تفسیر امام از اسلام، اقرار به کلمه «لا اله الا الله» و داشتن قبله واحد، یعنی ارزشهای فرا فرقهای است، چنانچه فرمودند:
«مسلمانها که اهل حق هستند، قرآن کتاب آنهاست، کعبه قبله آنهاست، کسانی که به اسلام ایمان آوردهاند و به حق ایمان آوردهاند در این حق خودشان مجتمع باشند و نگذارند این باطلها که در باطل خودشان میخواهند مجتمع بشوند، آنها پیروز بشوند.» (صحیفه نور، ج ۱۳، ص ۴۸)
«…من امیدوارم که تمام برادرهای ما در اطراف ایران، چه برادرهای اهل سنت چه برادرهای اهل تشیع و تمام کسانی که در این ملت هستند از اقلیتهای مذهبی، همه با هم مجتمع باشند، تا اینکه رفاه همه مسلمانها و همه کسانی که در کشور اسلامی سکونت دارند حاصل بشود.»
(صحیفه نور، ج۱۳، ص ۲۷)
در حکومت انسانی و حکومت عدل حتی بدون داشتن دین واحد نیز میتوان با منطق گفت‌وگو به تفاهم رسید: «ما اگر اختلاف سلیقه داریم، اختلاف بینش داریم، باید بنشینیم و با هم در یک محیط آرام صحبت کنیم و مسائل خودمان را حل کنیم، با تفاهم مسائل را حل کنیم، نه اینکه جبههگری کنیم، یکی یک طرف بایستد با دار و دسته خودش و یکی یک طرف دیگر بایستد با دار و دسته خودش و کوشش کنند در تضعیف یکدیگر و کوشش کنند در تضعیف کشور اسلامی… شماها اگر مسلم هستید، به احکام اسلام عمل کنید و اگر خدای نخواسته تعهد اسلامی را قبول ندارید، با دید سیاسی مسائل را حل کنید.» (همان، ج ۱۴، ص ۳۸)
«من باز تأکید میکنم اگر سران با هم خوب باشند، این کشور صدمه نمیبیند؛ اگر صدمهای این کشور ببیند از اختلاف سران است. همان‌طور که شارع مقدس فرموده باید دولت، مجلس و قوه قضائیه احساس کنند که یک تکلیف دارند و آن اینکه اختلاف نداشته باشند.» (همان، ج ۱۸، ص ۵۷)
ب) ارائه چهره طاغوتی از حکومت:
امام خمینی معتقد بود انقلاب ایران به لحاظ ماهوی از سایر انقلابهای دنیا متمایز است و وجه تمایز آن، اسلامی بودن آن است.
همان‌گونه که در تعریف طاغوت از دیدگاه امام اشاره شد، هر حکومتی که محتوای آن اسلامی نباشد طاغوت است، خواه متولیان آن پهلوی باشد یا دیگران: «الان ما همه مکلفیم حالایی که جمهوری اسلامی شد ما هم اسلامی باشیم، اگر بنا شد جمهوری اسلامی باشد
اما ماها دیگر اسلامی نباشیم حکومت اسلام نیست، اگر بنا شد که جمهوری اسلامی باشد پاسبانهایش اسلامی نباشند، خدای نخواسته دادگاههایش اسلامی نباشند، وزارتخانههایش اسلامی نباشند، این حکومت طاغوتی است به اسم اسلام، همان طاغوت است.» (همان، ج ۸، ص ۴)
امام خمینی از تبدیل شدن جمهوری اسلامی به حکومت طاغوتی نگران بوده و آن را یکی از آسیبهای عمده انقلاب برشمرده‌اند: «اگر اعمال ما طاغوتی باشد، برای خود باشد، نه برای ملت، دعوا بکنیم سر خودمان، نه برای مصالح ملت، این همان طاغوت است.» (همان، ج ۱۳، ص۷۵)
ج) ارائه چهره واژگونه از اسلام:
علی (ع) میفرمایند: «و لبس الإسلام لبس الفرو مقلوباً» «مردم اسلام را به تن میکنند ولی آنچنان که پوستین را وارونه به تن میکنند». (نهج‌البلاغه، ترجمه و شرح فیض‌الاسلام، خطبه ۱۷، ص ۳۲۴)
ممکن است محتوای حکومتی به ظاهر اسلامی باشد، ولی چهرهای که از اسلام ارائه میشود چنان واژگونه و دور از واقعیت باشد که دلهای پاک و توده مردمان به آن رغبت نکنند؛ زیرا مفروض امام خمینی این است که اگر اسلام واقعی به مردم ارائه شود همه دنیا آن را میپذیرند. وارونه نشان دادن چهره اسلام یکی از آسیبهای تهدیدکننده نظام اسلامی است که امام درباره آن هشدار میدادند و این هشدار بیشتر متوجه کسانی است که مسئولیت امور مردم را به عهده می‌گیرند.
«اگر روحانیون که در رأس جامعه هستند روی موازین مقررات به‌طور دقیق عمل نکنند، اگر دولت به‌طور دقیق عمل نکند… و اعمالشان را تطبیق ندهند با اسلام، یک صورت قبیحی از اسلام در خارج منعکس میشود… الان یک تکلیف بسیار بزرگی به عهده همه ماست، من یک طلبه هستم این تکلیف را دارم، آقایان [روحانیون] این تکلیف را دارند، سایر قشرها هم دارند، که کوشش کنیم وجهه اسلام را آن‌طور که هست نمایش بدهیم، نه آن طوری که خلفایی مثل معاویه و یزید… جلوه میدادند… و اسباب این میشد که یک وقت وجهه اسلام را در دنیا دگرگون کنند.» (صحیفه نور ج ۷، ص۳۳)
د) سوءاستفاده از آزادی:
یکی از چهار ستون نظام اسلامی در اندیشه امام، «آزادی» است. هر حکومتی که میل به استبداد کند، طاغوت است؛ زیرا خلاف موازین اسلامی عمل کرده است: «اسلام به ما اجازه نداده است که دیکتاتوری بکنیم. ما تابع آرای ملت هستیم. ملت ما هر طوری رأی داد، ما هم از آن تبعیت می‌کنیم. ما حق نداریم، خدای تبارک و تعالی به ما حق نداده است، پیغمبر اسلام به ما حق نداده است که به ملتمان یک چیزی را تحمیل کنیم.» (همان)