به گزارش پایگاه خبری ربیع، فیلم سینمایی «هناس» به کارگردانی حسین دارابی، دومین ساخته بلند او پس از فیلم «مصلحت» در ژانر درام اجتماعی، خانوادگی و با نگاهی زنانه به زندگی شهید «داریوش رضایی‌نژاد» دانشمند هسته‌ای ایرانی، ساخته شده است.

این فیلم در چهلمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و با بازی مریلا زارعی در نقش شهره پیرانی، همسر شهید رضایی‌نژاد و بهروز شعیبی در نقش داریوش مورد توجه ویژه قرار گرفت.

« هناس» روایتگر تلاش‌های عاشقانه و پرتنش همسر یک دانشمند هسته‌ای است که با نگاهی زنانه به زندگی یکی از شهدای هسته‌ای ایران پرداخته و تلاش دارد تا ابعاد انسانی و عاطفی زندگی او را به تصویر کشد.

بازی‌های قوی بازیگران به ویژه مریلا زارعی و پرداخت به موضوعی مهم از تاریخ معاصر ایران از نقاط قوت این فیلم به شمار می‌رود. با این وجود بعضی نقدها به ساختار فیلمنامه و ریتم فیلم اشاره دارد که می‌تواند است بر تأثیرگذاری آن نقش مهمی را ایفا کند.

برخی منتقدان، این فیلم را اثری قابل احترام دانسته‌، چراکه که توانسته است مخاطب را با خود همراه کند و از پرداختن به موضوعی مهم در تاریخ معاصر ایران، بهره‌برداری مناسبی داشته باشد.

«هناس» با روایت داستانی درباره دغدغه‌ها و چالش‌های یک زن در مواجهه با تهدیدات پیرامون همسرش، به بُعد انسانی و عاطفی شخصیت‌ها توجه ویژه‌ای دارد.

این انتخاب روایی به فیلم هویت تازه‌ای بخشیده که از کلیشه‌های معمول فراتر می‌رود و مخاطب را درگیر کشمکش‌های درونی شخصیت اصلی می‌کند؛ این در حالی است که در بخش‌هایی از فیلم، ساختار روایت دچار پراکندگی و طولانی شدن می‌شود که در ریتم کلی فیلم تأثیر گذاشته و ممکن است در میزان توجه مخاطب به موضوع اصلی تاثیر بگذارد .

حسین دارابی تلاش کرده با فضاسازی‌های ساده و بدون تزئینات اغراق‌آمیز، یک فضای واقع‌گرایانه و ملموس بسازد که با فضای کلی فیلم همخوانی دارد و استفاده از فضاهای بسته و نماهای نزدیک به بازیگران، حس درگیری و تنش را بهتر منتقل می‌کند.

«هناس» بیش از هر چیز تلاشی است برای نشان دادن زندگی پر چالش و دردناک خانواده یک شهید که پشت پرده‌های قهرمانی دیده نمی‌شود؛ فیلم بر عشق، امید و مقاومت در برابر سختی‌ها تأکید دارد و سعی می‌کند تصویر انسانی‌تری از شهیدان ارائه دهد، از سوی دیگر فیلم تلنگری است به مخاطب برای درک بهتر و عمیق‌تر این واقعیت‌ها که پشت هر قهرمان، خانواده‌ای نگران و آسیب‌دیده وجود دارد.

این اثر تراژیک با وجود بعضی ضعف‌ها در روایت و ریتم، تجربه‌ای ارزشمند در ژانر درام اجتماعی محسوب می‌شود که توانسته به شیوه‌ای متفاوت و زنانه، زندگی یک شهید هسته‌ای و خانواده‌اش را به تصویر بکشد.

بازی فوق العاده ملموس مریلا زارعی و نگاه واقع‌گرایانه کارگردان به موضوع، از نقاط قوت این اثر محسوب می‌شود و می‌توان گفت، این فیلم برای علاقه‌مندان به سینمای اجتماعی و آثار مبتنی بر واقعیت‌های تاریخی و خانوادگی، بسیار دیدنی و قابل تأمل است.

شهدای هسته‌ای ایران نماد فداکاری، ایستادگی و مقاومت ملی هستند؛ افرادی که در راه پیشرفت علمی و دفاع از استقلال کشور، جان خود را فدا کردند؛ این شهدا تنها قهرمانان عرصه فناوری و علم نیستند، بلکه نمایندگان آرمان‌ها و ارزش‌های انسانی، اخلاقی و خانوادگی نیز به شمار می‌روند.

فیلم «هناس» با تمرکز بر زندگی شخصی و خانوادگی یکی از این شهدا «شهید داریوش رضایی‌نژاد» تلاش می‌کند، چهره انسانی‌تر و ملموس‌تری از این قهرمانان را به مخاطب نشان دهد.

 

پشت قهرمانی، زندگی جاری است

فیلم «هناس» یادآور این نکته است که پشت هر شهید هسته‌ای، خانواده‌ای با دغدغه‌ها، ترس‌ها و امیدهای فراوان وجود دارد؛ این خانواده‌ها بخش ناگفته و کمتر دیده‌شده تاریخ مقاومت و ایثار بوده که نیازمند درک و حمایت‌ هستند.

درواقع دانشمندان هسته‌ای در شرایطی قرار دارند که علم و پیشرفتشان هدف تهدیدات امنیتی و سیاسی است و فیلم «هناس» با نمایش خطرات اطراف داریوش و تأثیر آن بر خانواده، تلنگری بر پیچیدگی‌ها و هزینه‌های این مسیر دشوار است.

 

ایستادگی و امید در برابر بحران

«هناس» پیامی از پایداری و امید در برابر مشکلات را منتقل می‌کند؛ خانواده‌ای که با تمام رنج‌ها، دست از تلاش و عشق برنمی‌دارد که این روحیه، نماد مقاومت ملی در برابر فشارهای خارجی و داخلی است و انسانیت را فراتر از قهرمانی نشان می‌دهد، چراکه قهرمان شدن و قهرمان بودن تنها در لحظه‌های پرشکوه و تاریخی نیست بلکه در کوچک‌ترین لحظات زندگی، در عشق به خانواده و در مبارزه با ترس‌ها و مشکلات نیز به شکل قابل توجهی دیده می‌شود.

 

فیلم «هناس» نه تنها فراتر از یک اثر سینمایی بلکه یادبودی است برای شهدای هسته‌ای و خانواده‌های آن‌ها که در تار و پود تاریخ معاصر ایران با درد، امید و فداکاری، چراغ پیشرفت را روشن نگه داشته‌اند؛ این فیلم به ما یادآوری می‌کند که هر موفقیت علمی و هر گام به سوی استقلال، هزینه‌های انسانی و عاطفی دارد که باید دیده، شنیده و قدر دانسته شود.

ریحانه راهپیما